Kategorie
5G PL

K

Wszystkie artykuły pl.m.wikipedia.org Wyświetl strony zaczynając od: K

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Specjalna:Wszystkie_strony?from=K&to=&namespace=0

Kalendarium historii nauki

Kalendarium historii nauki – zestawienie wybranych odkryć naukowych i wynalazków, a także terapii medycznych i wydarzeń z zakresu cybernetyki.

Mimo debaty trwającej wiele wieków, kontrowersyjną pozostaje natura twierdzeń matematycznych – przez jednych są one uważane za odkrywane, przez drugich – za tworzone.

Odkrycie jest często mylone z wynalazkiem, który jest nowym rozwiązaniem technicznym nie występującym w naturze takim jak np. żarówka lub tworzywo sztuczne. Odkrycie może być zarówno przypadkowe – dokonane przy okazji prowadzenia badań skierowanych w inną niż odkrycie stronę (np. w ten sposób odkryto promienie X) lub celowe – kiedy sukcesem kończy się program badawczy skierowany od razu na konkretny cel (np. odkrycie pełnej struktury ludzkiego genomu). Wynalazek zawsze powstaje z premedytacją.

Wielokrotnie w historii nauki zdarzały się niezależne, wielokrotne odkrycia tego samego zjawiska przez różnych naukowców. To samo tyczy się wynalazków.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Kalendarium_historii_nauki

Kalistenika

Kalistenika (stgr. κάλλος kállos „piękno” i σθένος sthénos „siła”) – aktywność fizyczna polegająca na treningu oporowym opartym na ćwiczeniach z wykorzystaniem własnej masy ciała, takie jak np. „pompki”, „mostki”, „brzuszki” i „dipy”. Jest często łączona ze stretchingiem.

Kalistenika ma pozytywny wpływ na układ krwionośny człowieka oraz kształtuje mięśnie, równowagę, zwinność i koordynację. Wykorzystuje się ją w ramach treningu wojskowego oraz wychowania fizycznego w szkołach na całym świecie.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Kalistenika

Kapitał (ekonomia)

Kapitał – termin z dziedziny ekonomii i finansów oznaczający zasoby trwałe (majątek, środki, aktywa) służące rozpoczęciu lub kontynuacji działalności gospodarczej. Jest jednym z podstawowych, klasycznych czynników produkcji, obok pracy i ziemi. Występuje on w postaci zasobów pieniężnych, środków produkcji oraz zasobów intelektualnych.

W szerokim kontekście kapitał to „samopomnażająca się” wartość. Dzięki zaangażowanemu kapitałowi możliwa jest przynosząca zysk produkcja. Wypracowany zysk może być inwestowany, dzięki czemu następuje akumulacja kapitału. Taka definicja wskazuje po pierwsze na to, że kapitałem nie muszą być jedynie pieniądze i dobra, ale też technologie i inne niematerialne wartości. Po drugie mówi o tym, że nie każdy pieniądz (dobro/technologia) jest kapitałem, a jedynie ten zainwestowany, czyli taki, którego posiadanie daje właścicielowi tytuł do renty (np. w postaci odsetek, dywidendy, opłaty licencyjnej itp.).

Pieniądz nie zawsze jest kapitałem; staje się nim dopiero wówczas, gdy znajdzie się w ręku kapitalisty i kiedy zostaje przez niego wydatkowany dla osiągnięcia zysku. W tym celu przeznacza on pieniądz na zakup środków produkcji i siły roboczej. Kapitał ulega przekształceniu na kapitał produkcyjny, przy którego pomocy kapitalista rozpoczyna produkcję.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Kapita%C5%82_(ekonomia)

Kara (behawioryzm)

Kara – bodźce wywołujące ból lub inne nieprzyjemne odczucia mające w efekcie spowodować to, że karana jednostka dostosuje się do wymogów i zależnie od sytuacji przestanie wykonywać lub znacznie ograniczy społecznie niepożądane czynności albo będzie wykonywać czynności pożądane.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Kara_(behawioryzm)

Kartografia

Kartografia (gr. χάρτης chartēs, „papirus, arkusz, mapa”, γράφειν graphein, „pisać”) – dziedzina nauki o mapach (w tym o atlasach, globusach, modelach plastycznych – mapach plastycznych itp.), teorii map, metodach ich sporządzania i użytkowania; jak również dziedzina działalności organizacyjnej i usługowej, związanej z opracowywaniem, reprodukcją i rozpowszechnianiem map.

Pod pojęciem kartografii rozumie się także dziedzinę, zajmującą się przekazywaniem informacji, które są odniesione do przestrzeni (głównie geograficznej) a zakodowanych w formie graficznej lub cyfrowej.

W Polsce – wraz z geodezją – stanowi jedną z dyscyplin nauk technicznych.

Kształtowała się w trzech okresach historycznych:

od czasów starożytnych do renesansu,
od połowy XVI do połowy XX wieku,
od połowy XX wieku.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Kartografia

Karty

karta używana do grania w gry karciane

Karty do gry – papierowe lub plastikowe przybory do gier karcianych.

Prawdopodobnie były już znane w Chinach przed X wiekiem. Powstały na skutek przeniesienia na papier notacji używanej w czasie gry w kości; niektóre karty wywodzą się także z chińskich papierowych pieniędzy – uważa się, że w najstarszych grach używano prawdziwych banknotów.

Do Europy karty trafiły około XIV w. i zostały spopularyzowane po rozpowszechnieniu się druku wynalezionego przez Johannesa Gutenberga. Już w 1329 roku, za papieża Jana XXII, synod w Würzburgu wydał zakaz uprawiania hazardu, w tym gry w karty, w kości, szachy i w kule.

Wykonuje się je z kilku warstw papieru, od trzydziestu lat powlekanego cienką warstwą plastiku. Wykonuje się także karty o mniejszych wymiarach, wygodne przy stawianiu pasjansów, oraz większe, lepiej widoczne na scenie w czasie pokazów. Dziś standardowe wymiary karty wynoszą 88 × 57 mm.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Karty

Kategoria estetyczna

Kategoria estetyczna – pojęcie określające sposób prezentacji przedmiotów (głównie dzieł sztuki, ale też np. zjawisk natury), dzięki którym zyskują one wartość estetyczną (tzn. wywołują u odbiorcy przeżycie estetyczne: poczucie przyjemności, poruszenia emocjonalnego, intelektualnego, etc). Każda kategoria estetyczna jest zbiorem określonych cech, które przez twórcę i jego odbiorców są uznawane za pożądane. Do podstawowych, mających swe źródło w antyku, kategorii estetycznych należą piękno, tragizm, komizm, wzniosłość, patos. Wraz z rozwojem kultury i sztuki zaczęto doszukiwać się wartości estetycznych w grotesce, ironii, brzydocie, wdzięku. Za kategorię estetyczną uznawana jest także epickość, choć nie wydaje się to słuszne, bo epickość należy do kategorii gatunkowej, a nie estetycznej.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Kategoria_estetyczna

Kawiarnia

lokal gastronomiczny

Kawiarnia – lokal gastronomiczny będący przede wszystkim miejscem spotkań towarzyskich. Podawane są tam głównie napoje i dania deserowe, głównie kawa, zazwyczaj również: ciastka, lody, herbata, czy wino Może prowadzić działalność rozrywkową.

Więcej na stronie Wikipedia.org:

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Kawiarnia

Kelner

Kelner – osoba zajmująca się pełną obsługą konsumenta w restauracjach.

Potwierdzeniem właściwych kwalifikacji w zawodzie kelnera jest egzamin. Odpowiedzialna za niego jest Centralna Komisja Egzaminacyjna, pod którą podlegają Okręgowe Komisje Egzaminacyjne zajmujące się przygotowaniem i przeprowadzeniem egzaminu dla danej grupy osób.

Osoby, które zdały egzamin najczęściej pracują w restauracjach, barach, nocnych klubach, firmach cateringowych

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Kelner

Kierowca

Kierowca – osoba uprawniona do kierowania pojazdem silnikowym lub motorowerem

Kierowca osobisty
Kierowców, którzy pobierają pensje kierując autami przewożącymi ważne osoby określa się szoferami. Słowo szofer wywodzi się od francuskiego terminu chauffeur (pol. palacz), ponieważ pierwsze pojazdy (w tym ich kolejowe i morskie odpowiedniki, tj. parowce, parostatki itp.) napędzane były silnikami parowymi wymagającymi obsługi palacza. W węższym znaczeniu szoferem można określić kierowcę zatrudnionego do prowadzenia samochodów luksusowych (duże sedany lub limuzyny). Szofer może być zaliczany do tzw. służby domowej.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Kierowca

Kinezjologia edukacyjna

Kinezjologia edukacyjna – metoda terapii różnych zaburzeń, takich jak zaburzenia ruchowe, zaburzenia uwagi, trudności w nauce czytania i pisania, opracowana przez dra Paula E. Dennisona. Określana jest ona mianem „gimnastyki mózgu” (ang. Brain Gym), według jej twórcy i zwolenników skutecznie uczy i pokazuje w praktyce możliwości wykorzystania naturalnego ruchu fizycznego, niezbędnego do organizowania pracy mózgu i ciała w celu rozszerzania własnych możliwości. Ma korzystnie wpływać na stan równowagi psychicznej, poczucie własnej wartości, lepszą organizację wewnętrzną i zewnętrzną, komunikację ze sobą i z innymi, i w konsekwencji dawać łatwość w porozumiewaniu się, umiejętność podejmowania właściwych decyzji we właściwym czasie, redukcję stresu i naukę szybkiego sposobu rozluźniania się.

Podstawy teoretyczne metody według twórcy są związane z funkcjami ludzkiego mózgu w trzech wymiarach: lateralności (laterality), skupienia (focus) i ześrodkowania (centering).

Kinezjologia edukacyjna jest stosowana w pracy z dziećmi:

ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się (dysleksja, dysgrafia, dysortografia, dyskalkulia),
nadpobudliwymi psychoruchowo (z zespołem ADHD),
w celu poprawy funkcjonowanie umysłu (m.in. pamięć, koncentracja).

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Kinezjologia_edukacyjna

Kino

miejsce, zazwyczaj budynek, wyświetlania filmów dla publiczności

Kino (z gr. kinēma „ruch”) – miejsce i zespół urządzeń technicznych służących do publicznego wyświetlania filmu.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Kino

Klasyfikacja dziedzin i dyscyplin naukowych w Polsce

sztuczny system klasyfikacji

Klasyfikacja dziedzin i dyscyplin naukowych w Polsce – administracyjne ustalenie klasyfikacji dziedzin i dyscyplin naukowych, stosowanej w organizacji badań, klasyfikacji dziedzin stopni naukowych i kierunków nauczania w uczelniach wyższych oraz dla celów statystycznych.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Klasyfikacja_dziedzin_i_dyscyplin_naukowych_w_Polsce

Klasyfikacja dziedzin i dyscyplin naukowych według OECD

W 2004 Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) przyjęła systematykę nauk obejmującą sześć dziedzin nauki oraz jedną dziedzinę sztuki.

Nauki przyrodnicze (ang. natural sciences)

Nauki inżynieryjne i techniczne (ang. engineering and technology)

Nauki medyczne i nauki o zdrowiu (ang. medical and health sciences)

Nauki rolnicze (ang. agricultural sciences)

Nauki społeczne (ang. social sciences)

Nauki humanistyczne (ang. humanities)

Sztuka (ang. art)

Więcej na stronie Wikipedia.org:

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Klasyfikacja_dziedzin_i_dyscyplin_naukowych_wed%C5%82ug_OECD

Klęska żywiołowa

ekstremalne zjawisko naturalne powodujące znaczne szkody na terenie objętym tym zjawiskiem, często pozostawia zmieniony obraz powierzchni Ziemi

Klęska żywiołowa (kataklizm) – ekstremalne zjawisko naturalne powodujące znaczne szkody na terenie objętym tym zjawiskiem, pozostawiające po sobie często zmieniony obraz powierzchni ziemi. Powoduje ono również wysokie straty w gospodarce człowieka, może zmienić stan przyrody, a nawet zagrażać życiu ludzkiemu.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Kl%C4%99ska_%C5%BCywio%C5%82owa

Klimatologia

Klimatologia – dział geografii fizycznej, nauka o klimacie.

Zajmuje się następującymi zagadnieniami:

procesy klimatotwórcze,
wpływ czynników geograficznych na przebieg tych procesów,
opisywanie i klasyfikacja klimatów kuli ziemskiej,
zmiany klimatyczne w dziejach Ziemi.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Klimatologia

Klub nocny

Klub nocny, klub muzyczny lub po prostu klub – miejsce organizacji występów muzycznych i artystycznych, imprez tematycznych lub po prostu miejsce spotkań młodych ludzi, którzy bawią się przy akompaniamencie muzyki, najczęściej opracowywanej przez DJa lub grupę DJ-ów.

W wielu językach, kluby określane są jako „dyskoteki”, „disco”. We francuskim discothèque, niemieckim: Disko lub Tanzveranstaltungen. W japońskim ディスコ, disuko odnosi się do starszych, mniejszych, mniej popularnych miejsc (bardzo podobnie jak polskie dyskoteki, które są gorzej kojarzone od klubów), podczas gdy クラブ, kurabu odnosi się do nowszych, bardziej popularnych lokali. Określenie klub nocny odnosi się głównie do tego, iż działalność klubów odbywa się zazwyczaj w nocy.

Jest wiele rodzajów klubów, oferujących różne gatunki muzyczne i goszczących różne subkultury (np. kluby hip-hopowe, rockowe, z muzyką klubową itp.). Niektóre kluby nie są związane z muzyką, np. kluby komediowe prezentują występy komików, a w klubach teatralnych można obejrzeć przedstawienia grup aktorskich.

Innym rodzajem klubów są kluby koncertowe, skupiające się na występach muzyków. W takich lokalach parkiet jest często bardzo mały lub praktycznie go nie ma, co upodabnia klub do pubu.

Clubbing to sposób spędzania wolnego czasu, zwykle w klubach, w celu obcowania z muzyką, oderwania się od codzienności, przebywania z ludźmi o podobnych zainteresowaniach, stymulowania zmysłów. Muzyka, wizualizacje, styl artystów i klubowiczów wnoszą do clubbingu pierwiastek artystyczny. Początek tego zjawiska sięga lat osiemdziesiątych XX wieku, kiedy ludzie zaczęli organizować nielegalne imprezy, tzw. rave’y, w dość niezwykłych miejscach, jak magazyny czy opuszczone budynki – jako odpowiedź na kluby nocne i scenę disco. Następnie przeniesiono je do legalnych klubów i nazwano clubbingiem. W Polsce pierwsze imprezy z muzyką elektroniczną odbywały się w latach 1990–1991, a pierwszym klubem były warszawskie Filtry.

Według innej, węższej, definicji clubbingiem jest spędzanie jednego wieczoru/nocy w kilku klubach z rzędu, częściej spotykane w większych miastach, gdzie blisko jest z jednego klubu do drugiego. W Polsce pojęcie to zyskuje na popularności dzięki rozwojowi rynku muzycznego i inwestycji w nowe kluby w większych miastach”.

Według raportu Ipsos „Gastronomia – HoReCa – On Trade – terra incognita?” w Polsce zjawisko odwiedzania kilku klubów w ciągu jednego wieczoru nie jest aż tak popularne jak się potocznie sądzi: tylko jedna czwarta bywalców odwiedza w ciągu wieczoru więcej niż jeden lokal. Trzy czwarte osób cały wieczór spędza w jednym miejscu. Ponad połowa bywalców odwiedza dwa lub trzy różne lokale w miesiącu, trzydzieści pięć procent chodzi do więcej niż trzech miejsc.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Klub_nocny

Kobieta

dorosła samica człowieka

Kobieta – żeński dojrzały płciowo osobnik z rodzaju Homo. W biologii przyjmuje się, że różnice w genotypie kobiety i mężczyzny determinują dymorfizm płciowy człowieka.

Więcej na stronie Wikipedia.org:

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Kobieta

Kognitywistyka

dziedzina nauki

Do powstania kognitywistyki przyczyniły się m.in. takie dyscypliny jak językoznawstwo, neurobiologia, sztuczna inteligencja, filozofia, antropologia i psychologia

Kognitywistyka – dziedzina nauki zajmująca się obserwacją i analizą działania zmysłów, mózgu i umysłu, w szczególności ich modelowaniem. Na jej określenie używane są też pojęcia: nauki kognitywne (ang. Cognitive Sciences) bądź nauki o poznaniu.

Kognitywistyka jest nauką interdyscyplinarną, znajduje się na pograniczu wielu dziedzin: psychologii poznawczej, neurobiologii, filozofii umysłu, sztucznej inteligencji, lingwistyki (lingwistyka kognitywna) oraz logiki i fizyki.

Główne obszary badawcze w obrębie tej dziedziny to reprezentacja wiedzy, język, uczenie się, myślenie, percepcja, świadomość, podejmowanie decyzji oraz inteligencja (tzw. inteligencja kognitywna).

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Kognitywistyka

Kolarstwo

sport, aktywność lub przemieszczanie się na rowerze

Kolarstwo – bardzo szeroki termin, odnoszący się do wielu dyscyplin, zawsze jednak związanych z korzystaniem z roweru. Nazwa wywodzi się od słowa „koło” jak początkowo nazywano w Polsce rower.

…

Wiele naukowych opracowań dowodzi, że ludzie regularnie jeżdżący na rowerze mają mniejsze skłonności do otyłości, cukrzycy, udarów, chorób serca i różnych rodzajów raka. Rowerzyści nie tylko zyskują kilka lat życia, ale mają też większe szanse pozostać mobilnymi i niezależnymi w podeszłym wieku czy uniknąć demencji. U ludzi, którzy jeździli do pracy rowerem, istnieje o 40% mniejsze ryzyko zgonu w czasie 15 lat badania niż pozostałych. Kolarstwo znacznie poprawia kondycję układu sercowo-naczyniowego.

Więcej na stronie Wikipedia.org:

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Kolarstwo

Kolekcjonerstwo

zajęcie polegające na zbieraniu przedmiotów

Kolekcjonerstwo (łac. collectio – zbiór) – świadome gromadzenie przedmiotów o ustalonym zakresie merytorycznym, topograficznym lub chronologicznym w celu tworzenia zbiorów, wystaw i pokazów. Najczęściej w formie amatorskiej jako hobby. Rozwija się już u dzieci w wieku przedszkolnym.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Kolekcjonerstwo

Komornik sądowy

Komornik sądowy – funkcjonariusz publiczny (niebędący urzędnikiem państwowym), działający przy sądzie rejonowym, zajmujący się w zasadzie wykonywaniem rozstrzygnięć o roszczeniach cywilnych w drodze przymusu egzekucyjnego. Komornik wykonuje także inne czynności przekazane na podstawie odrębnych przepisów, m.in. przeprowadza spis inwentarza i sporządza (na zarządzenie sądu lub prokuratora) protokół stanu faktycznego przed wszczęciem procesu sądowego lub przed wydaniem orzeczenia.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Komornik_s%C4%85dowy

Kompetencja

Kompetencja – połączenie trzech atrybutów: wiedzy, umiejętności i postawy. Wyróżniają one daną osobę łatwością sprawnej, skutecznej, odpowiadającej oczekiwaniom jakościowym, realizacji danych zadań. Działania osoby kompetentnej, w danej dziedzinie, winny spełniać obowiązujące w danej społeczności/organizacji kryteria.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Kompetencja

Kompetencja (prawo)

Kompetencja – pojęcie z zakresu prawa administracyjnego oznaczające uprawnienie, a zarazem obowiązek organu administracyjnego podejmowania określonych działań prawnych. Kompetencja najczęściej realizuje się w wydaniu pozytywnej lub odmownej decyzji administracyjnej, od której wydania organ administracyjny nie może się uchylić.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Kompetencja_(prawo)

Kompetencje społeczne

Kompetencje społeczne (ang. social skills) – udowodniona (w pracy, nauce oraz w rozwoju osobistym) zdolność samodzielnego stosowania posiadanych umiejętności z uwzględnieniem zinternalizowanego systemu wartości. Kompetencje społeczne określa się bazując na kategoriach odpowiedzialności i autonomii.

Efekty uczenia się, które składają się na kompetencje społeczne najtrudniej poddają się walidacji.

Potoczne rozumienie terminu

W języku popularnym wyrażenie kompetencje społeczne kojarzy się przede wszystkim z umiejętnością życia wśród ludzi, w tym współpracy z innymi. W niektórych kontekstach kompetencje społeczne rozumie się też jako umiejętności interpersonalne.

Inne terminy o zbliżonym znaczeniu

dojrzałość społeczna
uspołecznienie
umiejętność znalezienia się odpowiednio do sytuacji

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Kompetencje_spo%C5%82eczne

Kompozytor

twórca utworu muzycznego

Kompozytor (w jęz. łac. compositor) – twórca utworu muzycznego. Termin kompozytor odnosi się do twórców używających notacji muzycznej, komponujących muzykę poważną lub rozrywkową. Na uczelniach muzycznych (np. w Polsce) kształci się studentów na kierunku kompozycji. Kompozytor nie musi być absolwentem takich studiów, jednak dają one pełny warsztat kompozytorski, obejmujący harmonię, kontrapunkt, instrumentację, analizę dzieła muzycznego itp.
Technika kompozytorska jest różna w poszczególnych okresach historycznych.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Kompozytor

Komputer

Komputer maszyna do zdobywania informacji i dla rozrywki

Komputer (od ang. computer); dawniej: mózg elektronowy, elektroniczna maszyna cyfrowa, maszyna matematyczna – maszyna przeznaczona do przetwarzania informacji, które da się zapisać w formie ciągu cyfr albo sygnału ciągłego. Maszyna roku tygodnika „Time” w 1982 roku.

Mimo że mechaniczne maszyny liczące istniały od wielu stuleci, komputery w sensie współczesnym pojawiły się dopiero w połowie XX wieku, gdy zbudowano pierwsze komputery elektroniczne. Miały one rozmiary sporych pomieszczeń i zużywały kilkaset razy więcej energii niż współczesne komputery osobiste (PC), a jednocześnie miały miliardy razy mniejszą moc obliczeniową. Współcześnie są prowadzone także badania nad komputerami biologicznymi i optycznymi.

Małe komputery mogą zmieścić się nawet w zegarku i są zasilane baterią. Komputery osobiste stały się symbolem ery informatycznej. Najliczniejszymi maszynami liczącymi są systemy wbudowane sterujące najróżniejszymi urządzeniami – od odtwarzaczy MP3 i zabawek po roboty przemysłowe.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Komputer

Komputer DNA

Komputer DNA (biokomputer) – komputer, w którym obliczenia zachodzą dzięki reakcjom chemicznym między cząsteczkami DNA.

Zasada działania
W komputerze DNA informacja jest zakodowana w postaci łańcuchów DNA. Podobnie jak zwykłe komputery, składa się z bramek logicznych, te jednak są oparte na enzymach. Enzymy te powodują reakcje chemiczne między łańcuchami a ich wynik stanowi nową informację. Komputer taki jest probabilistyczny – wynik każdego działania otrzymujemy jedynie z pewnym prawdopodobieństwem.

Więcej na stronie Wikipedia.org:

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Komputer_DNA

Komputer kwantowy

Qubit

Komputer kwantowy – komputer, do opisu którego wymagana jest mechanika kwantowa, zaprojektowany tak, aby wynik ewolucji tego układu reprezentował rozwiązanie określonego problemu obliczeniowego.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Komputer_kwantowy

Komunikacja językowa

wymiana informacji między jej uczestnikami

Komunikacja językowa – proces porozumiewania się ludzi za pomocą znaków językowych, w formie ustnej lub pisemnej. Wypracowanie teorii komunikacji powiązane jest w szczególności z powstaniem i rozwojem cybernetyki jako nauki o ogólnych zasadach sterowania informacjami i ich przekazu.

Komunikacja językowa stanowi szczególną formę przekazywania informacji za pomocą języka (zob. funkcja komunikatywna języka). W procesie tym obecne są następujące elementy i zdarzenia: uczestnicy rozmowy (mówiący, słuchający), treść informacyjna, kodowanie i dekodowanie informacji za pomocą języka (kodu językowego).

Podstawowy model komunikacyjny obrazuje relację między nadawcą a odbiorcą. Pomiędzy tymi dwoma uczestnikami następuje przekaz informacji za pomocą języka, czyli usystematyzowanego kodu, składającego się z różnych znaków i zasad ich łączenia. Treść przekazywana przez nadawcę jest dekodowana, identyfikowana po przyjęciu przez odbiorcę. Efektywne przekazanie komunikatu możliwe jest tylko w przypadku, gdy odbiorca zna kod (język) używany przez nadawcę.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Komunikacja_j%C4%99zykowa

Komunikacja werbalna

Komunikacja werbalna – komunikacja interpersonalna, której środkiem jest język mówiony; komunikacji werbalnej najczęściej towarzyszy komunikacja niewerbalna.

Jest to podstawowy sposób komunikacji międzyludzkiej. W szczątkowej postaci komunikacja werbalna występuje także u zwierząt, np. u szympansów, które rozwinęły w niektórych przypadkach także zdolność posługiwania się metaforą[potrzebny przypis]. Aby komunikacja werbalna mogła mieć miejsce, muszą istnieć osoby: mówiąca i słuchająca. Posługują się one kodem (językiem), który musi być znany obu osobom.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Komunikacja_werbalna

Komunikat

Komunikat, przekaz informacyjny – tekst (system) złożony z wyrażeń danego języka o strukturze zgodnej z regułami syntaktyki (gramatyki) tego języka, skończony zbiór zdań danego języka) z przyporządkowaną mu materialną realizacją w postaci procesu fizycznego (sygnału) w medium transmisyjnym (komunikat czynny) lub stanu układu fizycznego (zapisu) na nośniku danych (komunikat bierny), przekazany przez nadawcę (nadajnik) komunikatu odbiorcy (odbiornikowi) komunikatu, lub odebrany przez odbiorcę (odbiornik), w jednym akcie komunikacji (procesie komunikacyjnym).

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Komunikat

Koncentracja (psychologia)

Koncentracja – zjawisko polegające na skupieniu, ześrodkowaniu uwagi (w domyśle: świadomości), skierowaniu jej na określoną myśl, przedmiot, zagadnienie, wydarzenie, sytuację czy zjawisko i utrzymywaniu w czasie.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Koncentracja_(psychologia)

Koncepcja rozwoju intelektualnego

Koncepcja rozwoju intelektualnego (Jeana Piageta) – opiera się na założeniu, że inteligencja jest rozwiniętą formą adaptacji biologicznej, w wyniku której dochodzi do strukturalizowania procesów poznawczych.

Przystosowanie jest rozpatrywane zatem w kategoriach poznawczych – jest zrównoważeniem procesów asymilacji i akomodacji. Zdolność dopasowywania wzrasta dzięki wzrastającej złożoności i stałości struktur poznawczych, które rozwijają się na bazie struktur odziedziczonych (odruchy bezwarunkowe) i tworzą schematy składające się na wiedzę człowieka.

Koncepcja ta została stworzona przez szwajcarskiego psychologa Jana Piageta.

Więcej na stronie Wikipedia.org:

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Koncepcja_rozwoju_intelektualnego

Koncert

występ muzyczny na żywo – Koncert (łac.concerto – spieram się, walczę, współzawodniczę) – występ artysty muzyka (bądź grupy muzyków) na żywo przed publicznością. Jeśli muzyk występuje solo, określa się to mianem recitalu, w przypadku występu grupy muzyków może występować orkiestra, chór bądź grupa muzyczna. Mogą to być także występy mieszane, np. solista z towarzyszeniem chóru czy orkiestry.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Koncert

Konstytucja

zbiór najważniejszych praw państwa

Konstytucja (od łac. constituo „urządzać, ustanawiać, regulować”) – akt prawny, określany także jako ustawa zasadnicza, która zazwyczaj ma najwyższą moc prawną w systemie źródeł prawa w państwie.

W skład materii konstytucyjnej mogą wchodzić różne zagadnienia. Konstytucja może więc określać: podstawy ustroju społeczno-gospodarczego państwa, ponadto organizację, kompetencje i sposób powoływania najważniejszych organów państwowych, oraz podstawowe prawa, wolności i obowiązki obywatela.

Podręczniki prawnicze określają konstytucję jako ustawę zasadniczą charakteryzującą się specjalnym, wyjątkowym procederem jej zmieniania (według art. 235). Na straży konstytucji stoi głowa państwa, często nad jej przestrzeganiem czuwa specjalny trybunał. Konstytucja jest najwyższym aktem normatywnym.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Konstytucja

Konsument (ekonomia)

Konsument (spożywca, łac. consumens) – osoba, która nabywa towary na własny użytek; inaczej – ogniwo występujące na końcu łańcucha ekonomicznego.

Więcej na stronie Wikipedia.org:

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Konsument_(ekonomia)

Konsumpcja

pojęcie ekonomiczne

Konsumpcja – zużywanie posiadanych dóbr w celu bezpośredniego zaspokojenia ludzkich potrzeb. Wynika ona z użyteczności konsumowanego produktu lub usługi, która może mieć też dla konsumenta charakter subiektywny i komplementarny.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Konsumpcja

Kontakt wzrokowy

Kontakt wzrokowy – środek wyrazu w komunikacji niewerbalnej, wszelkie wymiany spojrzeń pomiędzy ludźmi pozostającymi w interakcji.

Spojrzenia mogą mieć różną długość i częstotliwość, ale do kontaktu wzrokowego zalicza się też znaczący brak spojrzeń w czasie interakcji. Podczas kontaktu, np. rozmowy, przez około połowę czasu, uwaga rozmówcy koncentruje się na oczach interlokutora. Patrzenie na inną osobę jest przejawem pozytywnej albo negatywnej oceny. Inną istotną funkcją kontaktu wzrokowego jest koncentracja uwagi na rozmówcy. Ekspresja oczu wyraża się nie tylko przez kontakt wzrokowy, ale również poprzez zmianę wielkości źrenic, mruganie i jego częstotliwość, a także szerokość rozwarcia oczu.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Kontakt_wzrokowy

Kontemplacja

Kontemplacja – sposób aktywności poznawczej realizowanej poprzez skupienie, pogrążenie się w myślach, przyglądanie się czemuś. Zarówno koncentracja, jak i kontemplacja są dwoma różnymi rodzajami medytacji. Koncentracja ma charakter medytacji syntetycznej, a kontemplacja – medytacji analitycznej.

Wyraz ten pochodzi od łacińskiego contemplatio. Łacińskie określenie odnosiło się pierwotnie do oglądania lotu ptaków, aby wyczytać z nich bieg swojego losu. Możliwe, że później dotyczyło również oglądania wszelkich znaków, czy zwiastunów dla znalezienia wyjaśnienia w różnych zdarzeniach życia. W pismach Cycerona (106-43 r. p.n.e.) wyraz contemplatio ma już znaczenie spojrzenia, patrzenia, przeglądania, badania. U późniejszych zaś pisarzy łacińskich (II-VI w. n.e.) oznacza także rozważanie, uwagę, wzgląd.

Kontemplacja była ważną częścią poznania filozofów (np. Platon).

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Kontemplacja

Kontrola poznawcza

Kontrola poznawcza – w psychologii społecznej to rozpoznawana na płaszczyźnie jednostkowej zdolność danej grupy (społeczności) do „odnajdywania się” tudzież „wychodzenia obronną ręką” z jakichś przełomowych sytuacji (stanowiących potencjalne „stymulatory” generowania się u ludzi negatywnych emocji), i to zarówno z sytuacji spodziewanych (np. następstwa nieuniknionych reform społeczno-gospodarczych), jak i sytuacji niespodziewanych (np. następstwa nagłych ataków terrorystycznych). Kontrola poznawcza danej grupy (społeczności) wyraża się takim jej ustosunkowywaniem się do zaistniałej rzeczywistości, które oparte jest na w miarę całościowym widzeniu zdarzeń (uwzględniającym w interpretacji realną wagę kontekstu). To zaangażowane (od poziomu indywidualnego) wyjaśnianie realiów umożliwia podejmowanie przez tę grupę (społeczność) dość skutecznych działań, których efekty powinny dawać względnie satysfakcjonujące poczucie wpływu na rzeczywistość (rozwój sytuacji drogą rozumienia i czynnego odnoszenia się do przyczyn ją faktycznie implikujących).

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Kontrola_poznawcza

Kontrola społeczna

Kontrola społeczna – system nakazów, zakazów i sankcji, które służą grupie lub społeczności do utrzymania konformizmu ich członków wobec przyjętych norm i wartości.

Teorie kontroli społecznej łączą różne dyscypliny naukowe. Swe podłoże zawdzięcza psychoanalizie Sigmunda Freuda, psychologii behawioralnej, której przedstawicielami byli Hans J. Eysenck i Gordon Trasler, psychologii społecznej (Ivan F. Nye oraz Albert J. Reiss), jak również socjologii, w której najważniejszą postacią był Émile Durkheim.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Kontrola_spo%C5%82eczna

Kooperacja

Kooperacja (łac. cooperativus współpracujący, cooperatio współpraca) – współpraca, współdziałanie.

Kooperacja produkcyjna ma miejsce, gdy przedsiębiorstwo (kooperant) współpracuje z innym w ten sposób, że wykonuje dla niego pewne fazy procesu produkcyjnego; zaś kooperacja przedmiotowa wtedy, gdy dostarcza różnych elementów konstrukcyjnych do wytwarzanych przez inny zakład wyrobów.

W formie przestarzałej słowo to oznacza również spółdzielczość i stąd kooperatywa to stowarzyszenie spółdzielcze, spółdzielnia.

Więcej na stronie Wikipedia.org:

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Kooperacja

Koordynacja

uporządkowanie, zestawienie w pewnym celowym porządku

Koordynacja – uporządkowanie, zestawienie w pewnym celowym porządku, przystosowanie, np. koordynacja pojęć dla otrzymania pewnego wyższego, ogólniejszego pojęcia.

W życiu politycznym mówi się o koordynacji programów, dążeń i działań poszczególnych czynników politycznych dla osiągnięcia wspólnego lub ogólnego celu.

Stanowi zsynchronizowanie działań cząstkowych w czasie i przestrzeni.

Do koordynowania danym projektem zazwyczaj wyznacza się jedną konkretną osobę. Ma ona za zadanie przeprowadzić ludzi i procesy w uporządkowany sposób i odpowiada ona za zrealizowanie celów. Należy odróżnić stanowisko koordynatora od dyrektora, kierownika, dowódcy czy lidera. Koordynator z założenia to osoba, która jedynie łączy i kontroluje wszystkie elementy w projekcie. Obowiązki dyrektora czy dowódcy są z reguły szersze.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Koordynacja

Kora mózgu

Kora mózgu – najbardziej zewnętrzna struktura mózgu człowieka i niektórych innych grup kręgowców. Składa się z ciał komórek nerwowych (stanowi więc część istoty szarej układu nerwowego). Pokrywa obie półkule kresomózgowia. Charakteryzuje się warstwową budową. U człowieka i innych dużych ssaków powierzchnia kory jest silnie pofałdowana (pofałdowanie nastąpiło wskutek ewolucyjnego wzrostu liczby neuronów nowej kory w ograniczonej przestrzeni między mózgoczaszką i korą starą). U człowieka jej grubość wynosi 2–4 mm, a powierzchnia 2500 cm².

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Kora_m%C3%B3zgu

Korporacja

Korporacja – rodzaj organizacji społecznej, zazwyczaj posiadającej osobowość prawną, której istotnym elementem (substratem) są jej członkowie (korporanci).

Członkostwo osób jest tym, co stanowi samą istotę korporacji. Bez członków korporacja nie istnieje. Przy tym członkostwo musi być względnie trwałe i uregulowane wewnętrznym prawem danej korporacji (w tym znaczeniu korporacją nie jest np. zgromadzenie publiczne).

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Korporacja

Kosmetologia

Kosmetologia, kosmetyka lekarska (łac. cosmetologia) – dział dermatologii zajmujący się badaniem, opisywaniem, leczeniem i pielęgnowaniem skóry dotkniętej chorobą lub defektem (alergie, suchość, łojotok, łuszczenie, zmarszczki) oraz włosów, paznokci. Kosmetologia związana jest z higieną życia i odżywiania, metodami farmakologicznymi, fizykoterapeutycznymi i chirurgią plastyczną. Celem tych działań jest zwiększanie za pomocą środków kosmetycznych atrakcyjności fizycznej ciała ludzkiego. Nazwa dyscypliny wywodzi się od greckich słów kosmetes – sługa toaletowy i kosmetikos – upiększający, a według innych badaczy od greckiego słowa kosmos, które oznacza porządek, ład, ozdobę. W zakresie poznawczo-opisowym kosmetologia opiera się na metodologii nauk przyrodniczych (chemii, biologii, biofizyki, medycyny), antropologii i antropometrii, socjologii, psychologii oraz estetyki i filozofii. W zakresie interwencyjnym kosmetologia związana jest z higieną życia i odżywiania, a poprawę atrakcyjności fizycznej ciała człowieka osiąga metodami nieinwazyjnymi – kosmetykami, zabiegami pielęgnacyjnymi, interwencjami dietetycznymi, rehabilitacją. Jednak w pierwszym rzędzie służy ona utrzymywaniu, przywracaniu bądź poprawie wyglądu zewnętrznego, a nie utrzymywaniu, przywracaniu czy poprawie funkcji organizmu, jak dzieje się w przypadku rehabilitacji lub dietetyki. Kosmetologia jest również powiązana z metodami farmakologicznymi, fizykoterapeutycznymi, medycyną estetyczną i chirurgią plastyczną.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Kosmetologia

Kosmetyki

produkty służące do pielęgnacji, oczyszczania, ochrony i upiększania ciała

Kosmetyki – grupa produktów służących do pielęgnacji, oczyszczania, ochrony i upiększania ciała. Wg rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. dotyczące produktów kosmetycznych (CELEX: 32009R1223) produkt kosmetyczny oznacza każdą substancję lub mie­szaninę przeznaczoną do kontaktu z zewnętrznymi częścia­mi ciała ludzkiego (naskórkiem, owłosieniem, paznokciami, wargami oraz zewnętrznymi narządami płciowymi) lub z zę­bami oraz błonami śluzowymi jamy ustnej, którego wyłącz­nym lub głównym celem jest utrzymywanie ich w czystości, perfumowanie, zmiana ich wyglądu, ochrona, utrzymywanie w dobrej kondycji lub korygowanie zapachu ciała. Natomiast według uchylonej w 2019 roku ustawy z dnia 30 marca 2001 r. o kosmetykach, kosmetykiem jest każda substancja przeznaczona do zewnętrznego kontaktu z ciałem człowieka: skórą, włosami, wargami, paznokciami, zewnętrznymi narządami płciowymi, zębami i błonami śluzowymi jamy ustnej, którego wyłącznym lub głównym celem jest utrzymywanie ich w czystości, pielęgnowanie, ochrona, perfumowanie lub upiększanie.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Kosmetyki

Koszykówka

sport zespołowy

Koszykówka (lub piłka koszykowa) – dyscyplina sportu drużynowego (sport olimpijski), w której dwie pięcioosobowe drużyny grają przeciwko sobie próbując zdobyć jak największą liczbę punktów wrzucając piłkę do kosza drużyny przeciwnej. Za datę powstania koszykówki uznaje się 21 grudnia 1891 r., a za jej twórcę – Jamesa Naismitha.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Koszyk%C3%B3wka

Kości (gra)

Kości – popularna gra dla 2-4 osób, w której gracze rzucają pięcioma sześciennymi kostkami, by uzyskać określone układy oczek, za które otrzymuje się punkty.

Celem gry w większości odmian jest uzyskanie największej liczby punktów. Wbrew pozorom nie jest to gra zależna tylko od szczęścia – liczy się w niej raczej umiejętność kalkulacji. Kości są grą wywodzącą się ze starożytności, najpopularniejsza standaryzacja reguł została opatentowana przez firmę Milton Bradley. Z kości wywodzi się bezpośrednio domino.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Ko%C5%9Bci_(gra)

Kość do gry

Kości do gry – niewielkie wielościany z umieszczonymi na poszczególnych bokach liczbami (oczkami). Wykorzystuje się je w grach planszowych, fabularnych, bitewnych i hazardowych w celu generowania losowych wyników. Najczęściej spotykane są kości sześcienne.

Kości do gry wynaleziono już w starożytności. Najstarsze znaleziono w pochodzących z 2000 r. p.n.e. grobowcach egipskich. Wielką popularnością cieszyły się w imperium rzymskim i w epoce średniowiecza. Były one zarówno narzędziami hazardu, jak i przyrządami wróżbiarskimi. W XX wieku dzięki wynalezieniu tworzyw sztucznych pojawiło się wiele nowych typów kości o liczbie ścianek sięgającej od 4 do 100.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Ko%C5%9B%C4%87_do_gry

Krawiec

rzemieślnik szyjący, naprawiający i dopasowujący odzież

Krawiec – rzemieślnik, zajmujący się szyciem (ręcznie – igłą lub maszyną) bielizny damskiej, męskiej i dziecięcej oraz odzieży wiosennej, letniej, jesiennej i zimowej, z tkaniny, dzianiny, sukna.

Krawiec jest to rzemieślnik szyjący odzież na miarę dla indywidualnego odbiorcy. Krawiec miarowy wykonuje cały cykl technologiczny od opracowania szablonu do gotowego wyrobu.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Krawiec

Kreatywność

Kreatywność (postawa twórcza; od łac. creatus czyli twórczy) – proces umysłowy pociągający za sobą powstawanie nowych idei, koncepcji lub nowych skojarzeń, powiązań z istniejącymi już ideami i koncepcjami. Myślenie kreatywne to myślenie prowadzące do uzyskania oryginalnych i stosownych rozwiązań. Alternatywna, bardziej codzienna definicja kreatywności mówi, że jest to po prostu zdolność tworzenia czegoś nowego.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Kreatywno%C5%9B%C4%87

Kręgle

Kręgle (ang. bowling) – rodzaj gry w kule, polegający na strącaniu nimi 9-10 ciężkich pionów (zwanych właśnie kręglami).

Kręgle dzielą się na gatunki:

kręgle parkietowe
kręgle klasyczne
bowling
kręgle rosyjskie
Kręgle klasyczne rozwinęły się jedynie w Europie (federacje w tej dyscyplinie posiadają także Brazylijczycy i Australijczycy). Z kolei bowling jest rozpowszechniony na całym świecie, większość ludzi pod hasłem „kręgle” widzi właśnie bowling.

Kula do kręgli (bowling) ma średnicę 160-218 mm. Znajdują się w niej dwa lub więcej otwory na palce. Parkiet ma 18 m długości, 1 m szerokości; po bokach znajdują się rowy uniemożliwiające powrót kuli, która wypadła z toru. Kręgle mają 38 cm wysokości i 12 cm szerokości. Waga pojedynczego kręgla powinna wynosić od 1,47 kg do 1,64 kg.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Kr%C4%99gle

Kriobiologia

Kriobiologia (krio „zimno” + łac. bíos „życie”, lógos „nauka”) – nauka zajmująca się badaniem wpływu niskich temperatur (rzędu nawet do −269 °C) na organizmy. W takich warunkach następuje zwolnienie (czasem znaczne) procesów życiowych. Kriobiologia skupia się głównie na badaniu oddziaływania chłodu na fizjologię, morfologię i anatomię organizmów.

Inspiracją dla rozwoju tej nauki może być to, iż wiele organizmów jest odpornych na bardzo niskie temperatury i żyje na śniegu i lodowcach, np. niektóre glony (zawłotnia śnieżna, rafidoneria tatrzańska), grzyby mikroskopijne z rodzaju Chionoster czy niektóre zwierzęta (owady, wrotki i nicienie).

Kriobiologia znajduje szerokie zastosowanie w medycynie (zamrażanie szpiku kostnego lub innych tkanek do przeszczepu) i weterynarii (magazynowanie nasienia buhajów w celu późniejszego sztucznego unasienienia). Wykorzystywany do tych celów materiał biologiczny przechowywany jest w specjalnych płynach, które zapobiegają tworzeniu się kryształków lodu.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Kriobiologia

Królowa (monarchini)

kobieta będąca samodzielną monarchinią

Królowa (królowa panująca) (analogicznie cesarzowa, wielka księżna) – kobieta będąca samodzielną monarchinią – głową państwa i której przysługuje związana z tym władza polityczna. Identyczny tytuł, jak w powyższej sytuacji, przysługuje również małżonce panującego monarchy. W polskiej terminologii nie ma bowiem wyraźnego rozróżnienia pomiędzy tymi dwiema odmiennymi funkcjami.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Kr%C3%B3lowa_(monarchini)

Kryptologia kwantowa

Kryptologia kwantowa – metody wykonywania zadań kryptograficznych przy użyciu informatyki kwantowej.

Więcej na stronie Wikipedia.org:

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Kryptologia_kwantowa

Ksiądz

minister któregokolwiek z 24 Kościołów katolickich, które otrzymały sakrament święceń drugiego stopnia. Mogą udzielić pięciu z siedmiu sakramentów, z wyjątkiem bierzmowania i święceń kapłańskich, zarezerwowanych dla biskupa

Ksiądz – we współczesnym rozumieniu tego słowa – duchowny chrześcijański. W Kościele katolickim, Cerkwi prawosławnej oraz Kościele luterańskim potoczne określenie prezbitera. W niektórych Kościołach protestanckich osoba, której powierzono urząd kościelny poprzez ordynację.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Ksi%C4%85dz

Książka

dokument piśmienniczy w postaci wielostronicowej publikacji – Książka – dokument piśmienniczy, zapis myśli ludzkiej, raczej obszerny, w postaci publikacji wielostronicowej o określonej liczbie stron, o charakterze trwałym. Dzisiejsza postać książki wywodzi się od kodeksu, czyli kartek połączonych grzbietem, które wraz z upowszechnieniem pergaminu zastąpiły poprzednią formę dokumentu piśmienniczego, czyli zwój.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Ksi%C4%85%C5%BCka

Księgowość

Księgowość (buchalteria) – podstawowy element składowy rachunkowości. Księgowość stanowi część rejestracyjną rachunkowości.

Księgowość polega na rejestracji w ujęciu pieniężnym, a niekiedy w ujęciu ilościowym, odpowiednio udokumentowanych zdarzeń gospodarczych, które powodują zmiany w majątku jednostki gospodarującej i źródłach jego pochodzenia.

Przedsiębiorcy zobowiązani są do prowadzenia odpowiedniej formy rachunkowości zgodnie z prowadzonym rodzajem działalności. Uproszczona księgowość (podatkowa księga przychodów i rozchodów lub ryczałt) dostępna jest dla podmiotów samodzielnych, spółek cywilnych i jawnych, zaś spółki partnerskie, komandytowe, z ograniczoną odpowiedzialnością, akcyjne, fundacje oraz stowarzyszenia muszą prowadzić pełną księgowość (księgi rachunkowe). Księgowość uproszona oznacza osobistą odpowiedzialność, brak odrębnej osobowości prawnej oraz kapitał własny. Księgowość pełna to odpowiedzialność do wartości sum komandytowych lub majątku osoby prawnej, osobowość prawna jest odrębna, a kapitał zakładowy.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Ksi%C4%99gowo%C5%9B%C4%87

Kształcenie ustawiczne

Kształcenie ustawiczne – proces stałego odnawiania, rozwijania i doskonalenia kwalifikacji ogólnych i zawodowych jednostki trwający przez całe jej życie.

Jest to dotycząca osób dorosłych część uczenia się przez całe życie (ang. lifelong learning) rozumianego jako całość aktywności poznawczych podejmowanych w trakcie życia z myślą o pogłębianiu wiedzy, umiejętności lub kwalifikacji (z przyczyn osobistych, społecznych lub zawodowych).

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Kszta%C5%82cenie_ustawiczne

Kucharz

Kucharz – osoba, która przyrządza zgodnie z zasadami sztuki kulinarnej potrawy w zakładach gastronomicznych, najczęściej według zamówienia przyjętego przez kelnera.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Kucharz

Kultura

ogół dorobku ludzkości

Kultura (z łac. colere, 'uprawa, dbać, pielęgnować, kształcenie’) – wieloznaczny termin pochodzący od łac. cultus agri („uprawa roli”), interpretowany w wieloraki sposób przez przedstawicieli różnych nauk. Najczęściej jest rozumiana jako całokształt duchowego i materialnego dorobku społeczeństwa. Kulturę można określić jako ogół wytworów ludzi, zarówno materialnych, jak i niematerialnych: duchowych, symbolicznych, takich jak wzory myślenia i zachowania.

Bywa utożsamiana z cywilizacją i z wzorami postępowania charakterystycznymi dla danego społeczeństwa; także z tym, co w zachowaniu ludzkim jest wyuczone, w odróżnieniu od tego, co jest biologicznie odziedziczone.

Całością wiedzy na temat kultury zajmuje się dziedzina nauki, jaką jest kulturoznawstwo, jednak w różnych aspektach kultury badania są też realizowane przez: filozofię kultury, historię kultury materialnej, antropologię kulturową, socjologię kultury, etnografię i memetykę.

W kontekście naukowym termin kultura nie przyjmuje charakteru wartościującego.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Kultura

Kulturoznawstwo

Kulturoznawstwo – dyscyplina nauk humanistycznych zajmująca się badaniem kultury, rozumianej jako aksjologiczno–normatywna sfera regulacji praktyk społecznych.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Kulturoznawstwo

Kurator (prawo)

Kurator (z łac. cura, troska, piecza) – przedstawiciel osoby potrzebującej pomocy lub niebędącej w stanie sama prowadzić swoich spraw.

Według Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego kuratora ustanawia się w wypadkach przewidzianych w ustawie (art. 178 k.r. i o.), a mianowicie: dla osoby ubezwłasnowolnionej częściowo, dla nieobecnego, dla osoby ułomnej na jej żądanie, a także dla dziecka poczętego i jeszcze nieurodzonego.

Organ państwowy (np. sąd opiekuńczy), który ustanowił kuratora, przyzna mu na jego żądanie stosowne wynagrodzenie za sprawowanie kurateli. Wynagrodzenie to pokrywane jest z majątku osoby, dla której został ustanowiony. Jeżeli osoba ta nie ma majątku, wynagrodzenie pokrywa ten, na czyje żądanie kurator został ustanowiony.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Kurator_(prawo)

Kurator sądowy

urzędnik sądowy zajmujący się nadzorem nad skazanymi lub nieletnimi

Kurator sądowy – w myśl ustawy Kodeks karny (art. 115 § 13 pkt 3 kk) funkcjonariusz publiczny, pełniący swoje obowiązki w jednym zespole kuratorskiej służby sądowej i realizujący określone przez prawo zadania o charakterze wychowawczo-resocjalizacyjnym, diagnostycznym, profilaktycznym i kontrolnym, które są związane z wykonywaniem orzeczeń sądu. Kuratorzy sądowi wykonują swoje zadania zarówno w środowisku osób, których dotyczy postępowanie, czyli podopiecznych, w miejscu ich zamieszkania, jak i na terenie zakładów zamkniętych i placówek ich pobytu, w szczególności na terenie zakładów karnych, placówek opiekuńczo-wychowawczych oraz leczniczo-rehabilitacyjnych.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Kurator_s%C4%85dowy

Kurier (transport)

osoba dostarczająca wiadomości, paczki i listy

Kurier, inaczej posłaniec, goniec – osoba wyznaczona do szybkiego, niezwłocznego dostarczenia do wybranego celu różnych przesyłek, dokumentów, paczek itp. Jest to odpowiednik poczty i jej pracowników listonoszy.

Do 2003 roku praca kuriera była definiowana ustawą łączności z dnia 23 listopada 1990 roku. Po wejściu w życie nowej ustawy o prawie pocztowym z dnia 12 czerwca 2003 roku pojęcia „kurier” i „usługa kurierska” są traktowane wyłącznie jako wyrażenia o charakterze potocznym.

W dzisiejszych czasach popularne stały się tzw. przewozy kurierskie specjalizujące się w przewozie paczek, listów itp., stając się tym samym konkurencją na rynku dostarczycieli.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Kurier_(transport)

Kurtuazja

Kurtuazja (z fr. courtoisie) – uprzejmość, wyszukana grzeczność, galanteria, stosowny gest. W średniowieczu bardzo mocno związana z zasadami etykiety.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Kurtuazja

Kwestionariusz osobowości

Kwestionariusz osobowości – rodzaj bardzo popularnego w psychologii testu psychologicznego.

Jest stosowany w obszarach:

psychologii osobowości, emocji i motywacji,
psychologii różnic indywidualnych,
psychologii społecznej,
głównie przez psychologów prowadzących badania naukowe lub diagnostyczne.

Kwestionariusz osobowości, tak jak każdy test psychologiczny, musi być budowany, a jego wyniki interpretowane, tylko w kontekście empirycznie sprawdzonej teorii osobowości.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Kwestionariusz_osobowo%C5%9Bci

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *