P

Wszystkie artykuły pl.m.wikipedia.org Wyświetl strony zaczynając od: P

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Specjalna:Wszystkie_strony?from=P&to=&namespace=0

Paleoantropologia

Paleoantropologia (gr. palaiós „stary, dawny”; ánthrōpos „człowiek”; lógos „słowo, nauka”) – dział antropologii zajmujący się zróżnicowaniem kopalnych form przedludzkich i ludzkich oraz ich filogenezą. Wyróżnia się dwie podstawowe gałęzie tej nauki:

• paleontropologia fizyczna – jej badania obejmują analizę morfologiczno-porównawczą kopalnych szczątków, ich datowanie oraz rekonstrukcję. Paleoantropologia próbuje ustalić drogę ewolucji człowieka, czyli antropogenezę i pokrewieństwa pomiędzy zróżnicowanymi ludzkimi populacjami.
• paleontropologia kulturowa – zajmuje się znalezieniem początków kultury ludzkiej (której najstarsze przejawy są utożsamiane z produkcją narzędzi) oraz jej ewolucją w czasie. Opisuje m.in. powstawianie różnych zachowań i wytworów kulturowych (np. obrządek pogrzebowy, instrumenty muzyczne, dzieła plastyczne).

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Paleoantropologia

Paleontologia

Paleontologia (gr. παλαιός palaiós „stary”, ṓn „istniejący”, λόγος lógos „nauka”) – nauka z pogranicza biologii i geologii, zajmująca się organizmami kopalnymi, wyprowadzająca na podstawie skamieniałości i śladów działalności życiowej organizmów wnioski ogólne o życiu w przeszłości. Za pioniera paleontologii uważa się francuskiego uczonego, Gorgesa-Louisa Leclerc, który w XVIII w. wykazał, że skamieniałości to w rzeczywistości szczątki wymarłych organizmów.

Dzieli się ją m.in. na paleozoologię, paleobotanikę (zajmującą się roślinami kopalnymi), mikropaleontologię oraz paleopatologię. Zagadnieniami ewolucji człowieka zajmuje się natomiast antropogeneza.

Z paleontologią związany jest jeszcze jeden termin – paleobiologia, oznaczający nurt zajmujący się biologiczną interpretacją danych paleontologicznych.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Paleontologia

Pamięć człowieka

funkcja ludzkiego umysłu: zdolność poznawcza do przechowywania, magazynowania, odtwarzania informacji o doświadczeniach

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Pami%C4%99%C4%87_cz%C5%82owieka

Panika

termin psychologiczny

Panika – pojęcie psychologiczne określające uczucie nagłego lęku o skrajnie wysokim nasileniu.

Uczucie paniki jest jednym z komponentów napadu paniki – objawu psychopatologicznego, który obserwuje się m.in. w przebiegu zaburzeń lękowych, zaburzeń afektywnych, niekiedy zaburzeń psychotycznych i innych.

Więcej na stronie Wikipedia.org:

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Panika

Państwo

zorganizowana wspólnota żyjąca w ramach określonego systemu rządów

Państwo – forma organizacji społeczeństwa mająca monopol na stanowienie i wykonywanie prawa na określonym terytorium. Ma zdolność do nawiązywania i utrzymywania stosunków dyplomatycznych z innymi państwami. Jest często mylone z narodem i krajem.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Pa%C5%84stwo

Papież

Biskup Rzymu, zwierzchnik Kościoła katolickiego oraz głowa państwa Watykan

Papież (ojciec święty, łac. summus pontifex, od starożytnego pontifex maximus; wł. papa, gr. πάπας (papas); forma funkcjonująca w języku polskim pochodzi od czeskiego papež) – biskup Rzymu, prymas Italii, zwierzchnik Kościoła katolickiego, głowa Stolicy Apostolskiej oraz suweren Państwa Miasta Watykan; od 2013 papieżem jest Franciszek.

Tytułu papieża używają również: koptyjski patriarcha Aleksandrii, głowa Kościoła koptyjskiego oraz prawosławny patriarcha Aleksandrii, zwierzchnik prawosławnego Patriarchatu Aleksandryjskiego.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Papie%C5%BC

Parlament

organ ustawodawczy w krajach demokratycznych

Parlament – najwyższy organ przedstawicielski, a jednocześnie zasadniczy organ władzy ustawodawczej w państwach o demokratycznych systemach władzy.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Parlament

Partia polityczna

organizacja społeczna o programie politycznym

Partia polityczna inaczej stronnictwo („partia” od łac. pars, część) – dobrowolna organizacja społeczna o określonym programie politycznym, mająca na celu jego realizację poprzez zdobycie i sprawowanie władzy lub wywieranie na nią wpływu.

Partie polityczne są organizacjami o charakterze członkowskim (są korporacjami) i dlatego są zaliczane do organizacji społecznych, podobnie jak stowarzyszenia, czy związki zawodowe. Jednak partii politycznych nie zalicza się na ogół do organizacji pozarządowych, do których z kolei należą przede wszystkim stowarzyszenia i fundacje. Powodem niewłączania partii politycznych do organizacji pozarządowych jest zbyt bezpośrednie powiązanie tych pierwszych z władzą publiczną: partie są często wręcz organizacjami „rządowymi” (ang. governmental organizations) albo zamierzają takimi zostać.

Współcześnie partie są dobrowolnymi organizacjami zrzeszającymi obywateli świadomych wspólnoty swych interesów i poglądów i skłonnych do zdyscyplinowanego zabiegania o ich realizację przez zdobywanie i sprawowanie władzy państwowej.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Partia_polityczna

Patent

prawo właściciela do wyłącznego korzystania z wynalazku będącego przedmiotem patentu

Patent (łac. patens, dopełniacz patentis, otwarty, jawny, od patēre, być otwartym, widocznym, dostępnym) – ograniczone w czasie prawa właściciela rozwiązania technicznego do wyłącznego korzystania z wynalazku lub wynalazków będących przedmiotem patentu w celach zawodowych lub zarobkowych na terenie państwa, które decyzją administracyjną patentu udzieliło, pod warunkiem wniesienia opłat za co najmniej pierwszy okres ochrony od daty zgłoszenia.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Patent

Pedagogika

Pedagogika – zespół nauk o wychowaniu, istocie, celach, treściach, metodach, środkach i formach organizacji procesów wychowawczych. Pedagogika jako nauka o edukacji (wychowaniu i kształceniu), należy do nauk społecznych i zajmuje się rozwojem i zmianami mechanizmów wychowania oraz kształcenia na przestrzeni całego życia człowieka.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Pedagogika

Pełnoletniość

status osoby fizycznej sprawiający, że jest ona podmiotem pewnych praw i obowiązków

Pełnoletniość – określony przepisami prawa cywilnego status prawny osoby fizycznej, uzyskiwany zwykle po osiągnięciu określonego wieku (osoba bez takiego statusu nazywana jest małoletnim, a potocznie niepełnoletnim). Osiągnięcie pełnoletniości wiąże się zazwyczaj z osiągnięciem pełnej zdolności do czynności prawnych oraz możności bycia podmiotem praw i obowiązków.

Więcej na stronie Wikipedia.org:

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Pe%C5%82noletnio%C5%9B%C4%87

Pełnomocnictwo

Pełnomocnictwo – w doktrynie prawa terminem pełnomocnictwo określa się zarówno:

• czynność prawną, której treścią jest oświadczenie woli mocodawcy upoważniające osobę lub osoby do dokonywania w jego imieniu czynności prawnych określonych w pełnomocnictwie. Na podstawie tego umocowania pełnomocnik jest upoważniony do reprezentowania (zastępstwa) mocodawcy, w zakresie określonym w pełnomocnictwie, w stosunkach prawnych z innymi podmiotami prawa.
• sam dokument pełnomocnictwa.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Pe%C5%82nomocnictwo

Percepcja

Percepcja – procesy zmysłowe oraz interpretujące je jako wytwór obiektów lub wydarzeń pochodzących z zewnętrznego, trójwymiarowego świata. Działem psychologii, który w największym stopniu bada percepcję jest psychofizyka.

Percepcja w szerokim sensie oznacza rejestrację (uchwycenie) przedmiotów i zdarzeń środowiska zewnętrznego: ich odbiór sensoryczny, zrozumienie, identyfikację i określenie werbalne oraz przygotowanie do reakcji na bodziec. Systemy percepcyjne człowieka umożliwiają mu widzieć, słyszeć, czuć smak, zapach, dotyk i zmiany temperatury. Jest to także poczucie świadomości (otoczenia).

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Percepcja

Percepcja czasu

Percepcja czasu jest przedmiotem badań w psychologii i neurobiologii. Upływ czasu nie może być postrzegany wprost, tak jak bodźce zmysłowe, lecz musi być rekonstruowany przez mózg. Człowiek może przetwarzać interwały czasowe od milisekund do wielu lat.

Psychologia traktuje zagadnienie percepcji czasu w dwojaki sposób. Możemy mówić o tak zwanym czasie psychologicznym, czyli subiektywnych odczuciach związanych z upływem czasu. Rozważa się tutaj zagadnienia związane z oceną własnej przeszłości, czy z odczuciami na temat przyszłości. Jest to nurt rozwijany przez psychologię humanistyczną, egzystencjalną i poznawczą.

Drugim podejściem do tematyki czasu w psychologii są próby zobiektywizowania zagadnienia postrzegania czasu przez jednostkę. Wprowadza się tutaj obiektywne miary zdolności i adekwatności postrzegania czasu.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Percepcja_czas

Percepcja podprogowa

Percepcja podprogowa (subliminalna) – oddziaływanie na mózg informacji bez jego świadomości ich spostrzegania.

Dotyczy bodźców wzrokowych lub słuchowych, które trwają zbyt krótko, by mogły zostać świadomie zarejestrowane (w przypadku percepcji wzrokowej oznacza to bodźce trwające krócej niż 0,04 sekundy) albo są ukryte wśród innych bodźców, bardziej wyraźnie odczuwalnych.

Niektórzy uczeni uważają, że bodźce odbierane podczas snu są przetwarzane w podobny sposób. Niekiedy uważa się, że takie słabe bodźce nie powodujące świadomej refleksji czynią nas bezbronnymi, gdyż nie możemy się obronić przed zawartą w przekazie sugestią. W efekcie sugestia ta mogłaby być traktowana jako własna myśl lub zalążek pomysłu bądź pragnienia, podobnie jak w przypadku sugestii hipnotycznej.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Percepcja_podprogowa

Pesymizm

Pesymizm (fr. pessimisme, łac. pessimus – najgorszy) – postawa wyrażająca się w skłonności do dostrzegania tylko ujemnych stron życia, negatywnej oceny rzeczywistości oraz przyszłości. Przeciwieństwem pesymizmu jest optymizm.

Jako filozoficzna postawa wobec świata pesymizm pojawia się w szkole cyrenejskiej w V w. p.n.e. jako przeciwieństwo hedonizmu. Pesymizm to także pogląd filozoficzny, który charakteryzuje brak wiary w przyszłość, w postęp społeczny, w celowość życia i jego wartości.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Pesymizm

Pewność (teoria decyzji)

Pewność – pojęcie z zakresu teorii decyzji, oznaczające sytuację, w której wybranie danego wariantu na pewno pociąga za sobą określone, znane konsekwencje.

Formalnie, decyzjami podejmowanymi w warunkach pewności nazywamy taką klasę problemów decyzyjnych, w której dla każdej decyzji prawdopodobieństwo wystąpienia jej konsekwencji wynosi 1.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Pewno%C5%9B%C4%87_(teoria_decyzji)

Pielęgniarka

Pielęgniarka (w odniesieniu do mężczyzn stosuje się formę pielęgniarz) – samodzielny, medyczny zawód z grupy specjalistów do spraw zdrowia. Sprawuje opiekę medyczną nad pacjentem (m.in. pielęgnacja pacjenta, podawanie leków, wykonywanie zastrzyków, wlewów dożylnych), asystuje lekarzowi w czasie zabiegów, operacji, wykonuje samodzielne działania w zakresie diagnostyki, leczenia i rehabilitacji medycznej, a także realizuje zlecenia lekarskie. Zajmuje się także szeroko rozumianą edukacją zdrowotną i promocją zdrowia. Aby uzyskać uprawnienia potrzebne do wykonywania zawodu pielęgniarki, należy ukończyć minimum 3-letnie studia na kierunku pielęgniarstwo.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Piel%C4%99gniarka

Pieniądz

środek płatniczy uznany w wyniku ogólnej zgody

Pieniądz – towar uznany w wyniku ogólnej zgody jako środek wymiany gospodarczej, w którym są wyrażone ceny i wartości wszystkich innych towarów. Jako waluta, krąży anonimowo od osoby do osoby i pomiędzy krajami, ułatwiając wymianę handlową. Innymi słowy jest to materialny lub niematerialny środek, który można wymienić na towar lub usługę. Prawnie określony środek płatniczy, który może wyrażać, przechowywać i przekazywać wartość ściśle związaną z realnym produktem społecznym.

Według współczesnej doktryny na pieniądz składają się trzy elementy:

jednostka pieniężna,
suma pieniężna,
znak pieniężny.
Suma pieniężna jest wyrażana w jednostkach pieniężnych, zmaterializowanych w postaci znaków pieniężnych.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Pieni%C4%85dz

Piękno

Piękno – pozytywna właściwość estetyczna bytu wynikająca z zachowania proporcji, harmonii barw, dźwięków, stosowności, umiaru i użyteczności, odbierana przez zmysły. Istnieje piękno idealne, duchowe, moralne, naturalne, cielesne, obiektywne i subiektywne. Pojęcie to jest silnie związane z teorią estetyki, prawdy i dobra.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Pi%C4%99kno

Pilotaż (lotnictwo)

Pilotaż – kierowanie i manewrowanie statkami powietrznymi.

Rodzaje pilotażu
W wypadku statków powietrznych rozróżnia się (umownie):

pilotaż podstawowy – obejmujący podstawowe fazy lotu: start, wznoszenie, lot po prostej, skręty i lądowanie,
pilotaż średni
pilotaż wyższy – akrobacja lotnicza, loty IFR.
Pilotaż dzieli się również na indywidualny i grupowy.

W wypadku statków kosmicznych załogowych pilotaż polega na ścisłej współpracy pilota, pokładowych urządzeń sterujących i naziemnych stacji kierowania lotem.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Pilota%C5%BC_(lotnictwo)

Piłka nożna

sport, w którym dwa zespoły (po 11 zawodników) próbują strzelić piłkę do bramki przeciwnika

Piłka nożna (ang. football, association football, soccer) – gra zespołowa, najpopularniejsza dyscyplina sportowa z około 4 miliardami fanów na całym świecie.

Od 1900 dyscyplina olimpijska. Na całym świecie w 2009 w rozgrywkach udział brało 265 milionów zawodniczek i zawodników, oraz 5 milionów sędziów należących do 206 lokalnych związków zrzeszonych w FIFA. W meczach piłkarskich uczestniczą dwie rywalizujące ze sobą drużyny. Celem gry jest umieszczenie piłki w bramce przeciwnika. Zwycięża drużyna, która w regulaminowym czasie gry (dwie połowy po 45 minut każda w rozgrywkach seniorów) zdobędzie więcej bramek. Mecze piłkarskie odbywają się na prostokątnym, pokrytym murawą boisku. Rozmiary boiska to 45 do 90 m szerokości i długości od 90 do 120 m, lecz boisko nie może być kwadratowe. Od 14 marca 2008 każde nowe boisko powinno mieć 105 metrów długości i 68 metrów szerokości. Decyzję tę przyjął Komitet Wykonawczy FIFA na podstawie przepisów opracowanych przez IFAB instytucję odpowiedzialną za przepisy gry w piłkę nożną.

Więcej na stronie Wikipedia.org:

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Pi%C5%82ka_no%C5%BCna

Piłka siatkowa

sport drużynowy

Piłka siatkowa, siatkówka – sport drużynowy, w którym biorą udział dwa zespoły po 7 zawodników w każdym (rozgrywający, atakujący, dwóch środkowych i dwóch przyjmujących, libero). Na boisku przebywa jednak tylko sześciu zawodników, libero zmienia się ze środkowym będącym w linii obrony, gdy drużyna przyjmuje zagrywkę.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Pi%C5%82ka_siatkowa

Piosenkarz

zawód

Piosenkarz, piosenkarka – zawód polegający na wykorzystaniu głosu do śpiewu z reguły przy akompaniamencie grupy muzycznej. Utwory wydawane są następnie na płytach (albumach) lub wykonywane na koncertach. Piosenkarze zajmują się muzyką rozrywkową.

Śpiew bez akompaniamentu instrumentalnego nazywa się a capella.

Do popularyzacji współczesnych piosenek i ich wykonawców przyczynia się działalność radia i telewizji.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Piosenkarz

Pisarz

osoba, która pisze utwory literackie

Pisarz – osoba tworząca dzieła literackie (dramaty, poezję, prozę).

Opis
Pisarz jest oficjalnie zarejestrowanym zawodem w Polsce. Otrzymał symbol 264102 (wyszukiwarka Wortalu Publicznych Służb Zatrudnienia).

Z charakterystyki zawodu: pisarz pisze prozą powieści, nowele, opowiadania, biografie, monografie, pamiętniki; pisze utwory poetyckie i dramaty, przeznaczone do realizacji na scenie np. w teatrze, w radiu lub w telewizji. W utworach podejmuje różnorodną tematykę, psychologiczną, romantyczną, religijną, obyczajową, kryminalno-sensacyjną.

Zadania zawodowe
Do zadań zawodowych pisarza należy m.in. oddziaływanie estetyczne i artystyczne na czytelników poprzez opisywanie przeżyć wewnętrznych, stanów psychicznych, doznań, refleksji, poglądów za pomocą formy fabularnej, pamiętnika, autobiografii, wiersza, dramatu etc.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Pisarz

Pizzeria

lokal gastronomiczny

Pizzeria – lokal gastronomiczny, specjalizujący się w przyrządzaniu i serwowaniu pizzy.

Wiele pizzerii, oprócz sprzedaży pizzy w lokalu, prowadzi sprzedaż przez telefon oraz strony internetowe – pizze dostarczane są przez dostarczycieli bezpośrednio do mieszkań lub biur klientów.

Pierwsza pizzeria w Stanach Zjednoczonych powstała w 1905 w Nowym Jorku. Początek szerokiej popularności tego typu lokali przypada na lata po drugiej wojnie światowej. Z czasem powstają lokalne, a następnie międzynarodowe sieci pizzerii, takie jak Pizza Hut (pierwsza restauracja w 1958), Domino’s Pizza (1960) czy Telepizza (1987).

Pierwszy lokal w Polsce serwujący pizzę powstał 8 marca 1975 roku w Słupsku przy barze „Poranek“. Pomysł na pizzerię został zaczerpnięty bezpośrednio z Włoch przez lokalnego gastronoma Tadeusza Szołdra, podczas jednej z jego wizyt służbowych w tym kraju. Pizzeria działa do dzisiaj.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Pizzeria

Placebo

Placebo (łac. „będę się podobał”) – substancja lub działanie (np. zabieg chirurgiczny) obojętne, niemające wpływu na stan zdrowia pacjenta, podawane choremu jako terapia. Chory nie wie, że to, co zastosowano, nie jest prawdziwym leczeniem, zaś wszystko (dla leku głównie: wygląd, zapach, smak, konsystencja), oprócz leczniczych właściwości placebo jest takie samo, jak rzeczywistej terapii.

Często zastosowanie prawdziwego leku mogłoby być szkodliwe dla pacjenta, ale oszukanie go przez wmówienie, że przyjął lek, może poprawić jego sytuację psychiczną.

Placebo stosuje się również w badaniach nad działaniem leków, zabiegów medycznych i niekonwencjonalnych, używając go w ślepych i podwójnie ślepych próbach.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Placebo

Planetologia

nauka badająca obiekty planetarne

Planetologia (nauki planetarne) – interdyscyplinarna dziedzina nauki, wywodząca się z astronomii, zajmująca się badaniem budowy i ewolucji planet, księżyców, oraz mniejszych ciał niebieskich, a także procesów na nich zachodzących. Dzięki rozwojowi badań kosmosu od II połowy XX wieku, w szczególności misjom automatycznych sond kosmicznych, możliwości badania planet Układu Słonecznego nie ograniczają się już do samych obserwacji astronomicznych. Coraz częściej w badaniach planetologicznych wykorzystywane są metody geofizyczne i geologiczne.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Planetologia

Planowanie

zdolności człowieka do przewidywania etapów działań, których wykonanie wydaje się być niezbędne do osiągnięcia celu

Planowanie – proces ustalania celów i odpowiednich działań, by je osiągnąć. Opisując bardziej szczegółowo, jest to projektowanie przyszłości, jakiej się pragnie, oraz skutecznych środków jej organizacji. Planowanie to również przewidywanie warunków działania w ramach określonych granic czasowych, wyznaczanie celów i zadań oraz środków i sposobów ich najkorzystniejszej realizacji. Zróżnicowanie horyzontu czasu, do którego odnosi się planowanie, a w związku z tym możliwości rozpoznania kwantyfikacji uwarunkowań działania prowadzą do wyróżnienia planowania strategicznego (długoterminowego) oraz planowania operatywnego (krótkoterminowego).

Więcej na stronie Wikipedia.org:

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Planowanie

Plastyk

Plastyk – osoba zajmująca się twórczością w zakresie sztuk plastycznych. Plastyka, jako pojęcie, obejmowała zwykle węższy zakres działań, tzn. te, które nie mają wyraźnego charakteru użytkowego, jak malarstwo, rzeźba, grafika.

Rozróżniamy pojęcie plastyka profesjonalisty, czyli zwykle plastyka dyplomowanego lub twórcy, który zdobył uprawnienia w inny sposób (np. został przyjęty do ZPAP na podstawie dorobku twórczego i decyzji komisji kwalifikacyjnej) oraz plastyka amatora – osoby zajmującej się plastyką niezawodowo.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Plastyk

Płaca

Płaca (z łac. pensio, inne nazwy pensja, wynagrodzenie, zapłata, gratyfikacja) – ogół wydatków pieniężnych i innych świadczeń wypłacanych pracownikom z tytułu zatrudnienia w podmiocie gospodarczym. Obejmuje wypłaty pieniężne, inne świadczenia oraz wartość tzw. świadczeń w naturze (towary, materiały, usługi itp.) lub ekwiwalenty wypłacane pracownikom lub innym osobom fizycznym przez pracodawcę za wykonaną na jego rzecz pracę.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/P%C5%82aca

Pływanie

metoda poruszania się po powierzchni wody lub w wodzie

Pływanie – metoda poruszania się po powierzchni wody lub w wodzie, wykorzystywana przez człowieka, zwierzęta oraz maszyny.

Jest popularną aktywnością rekreacyjną, szczególnie w krajach o cieplejszym klimacie i naturalnych zbiornikach wodnych. Istnieje wiele stylów pływania. Do najpopularniejszych należą żabka, kraul, grzbietowy, motylkowy i, ze względu na prostotę, piesek. Pływanie to też jedna z metod rehabilitacji, a także dyscyplina sportu.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/P%C5%82ywanie

Pływanie (sport)

pływanie jako dyscyplina sportu

Historia pływania
Umiejętność pływania człowiek wykorzystywał w czasach starożytnych, o czym świadczą rysunki sprzed czterech tysięcy lat z Asyrii, Libii i Egiptu. Pierwszy oficjalny konkurs pływacki zorganizowano w Japonii w 1 wieku p.n.e. (w 35 r. p.n.e.).

W 1796 powstał klub pływacki Upsala Simsällskap w Uppsali w Szwecji, który wciąż istnieje i szczyci się tytułem najstarszego klubu pływackiego na świecie.

W 1869 powstało w Londynie towarzystwo pływackie i rozegrano pierwsze zawody. Pływanie jest w programie igrzysk olimpijskich od samego początku (pływanie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1896). Do igrzysk olimpijskich w Londynie (1908) olimpijczycy pływali na otwartych akwenach – od tej pory zaczęto organizować zawody w krytych pływalniach. Na igrzyskach olimpijskich w Atenach (2004) zawody zostały rozegrane na pływalni otwartej – bez dachu, ponieważ organizatorzy nie zdążyli wybudować go na czas. W 1973 zaczęto organizować mistrzostwa świata w pływaniu. Do konkurencji pływackich należą: pływanie w basenie, pływanie w płetwach, pływanie długodystansowe, rozgrywane na otwartych akwenach, pływanie synchroniczne uprawiane przez kobiety, skoki do wody, które dzielą się na skoki z trampoliny oraz z wieży, podczas których zawodnicy wykonują punktowane figury podczas lotu, oraz piłka wodna.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/P%C5%82ywanie_(sport)

Pobudzenie psychoruchowe

Pobudzenie psychoruchowe jest zaburzeniem napędu, które wiąże się z niezamierzonymi i pozbawionymi celu ruchami, wynikającymi z napięcia psychicznego i niepokoju człowieka. Mogą one przyjmować postać chodzenia w kółko, załamywania rąk, ściągania ubrania i ubierania go z powrotem i innych podobnych działań. W cięższych przypadkach, ruchy mogą stać się szkodliwe dla wykonujących je osób, w przypadku np. obgryzania paznokci lub warg aż do krwawienia. Pobudzenie psychoruchowe jest objawem depresji lub zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych, a czasem fazy maniakalnej choroby afektywnej dwubiegunowej; może też być wynikiem nadmiernego spożycia używek; chorzy w średnim wieku i starsi są bardziej narażeni na wystąpienie tego stanu.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Pobudzenie_psychoruchowe

Pobudzenie seksualne

Pobudzenie seksualne – stan fizjologiczny, pozwalający na odbycie stosunku płciowego.

W odróżnieniu od większości zwierząt ludzie są zdolni do pobudzenia seksualnego przez cały rok, nie istnieją sezony godowe.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Pobudzenie_seksualne

Pocałunek

Pocałunek – akt polegający na kontakcie ust z ciałem innej osoby (np. ustami, policzkiem, dłonią) lub przedmiotem.

W wielu kulturach pocałunek służy wyrażaniu różnych uczuć.

1. Ludzki gest szacunku – dotyczy on wszystkich ludzi, np. dzieci całują rodziców i odwrotnie, całuje się osoby starsze i z rodziny
2. Pocałunek w miłości młodzieńczej. Powoduje, iż może narastać pożądanie zmysłowe u chłopca czy dziewczyny.
3. Pocałunek w miłości narzeczeńskiej – jest wyrazem i potwierdzeniem miłości.
4. Pocałunek małżeński – to wyraz czułości i miłości oraz szacunku dla współmałżonka.

Różny jest jednak stosunek poszczególnych kultur do publicznego całowania się. O ile w europejskim kręgu kulturowym publiczny pocałunek jest najczęściej akceptowanym zachowaniem, w Indiach czy Japonii bywa traktowany raczej jako element gry wstępnej i ograniczany do sfery prywatnej.

Więcej na stronie Wikipedia.org:

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Poca%C5%82unek

Poczta

Poczta (daw. poszta, z cz. pošta, z wł. posta, od łac. statio posita) – ogólnie dostępna instytucja, przeważnie państwowa, zajmująca się obrotem przesyłek, a także wykonywaniem niektórych usług na rzecz telekomunikacji oraz usług pieniężno-bankowych. Od połowy XIX wieku usługi w zakresie łączności dzielono na pocztowe i telekomunikacyjne, a od połowy XX wieku zaczęto pocztę nazywać łącznością pocztową.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Poczta

Poczucie własnej wartości

Poczucie własnej wartości – stan psychiczny powstały na skutek elementarnej, uogólnionej oceny dokonanej na własny temat.

Samoocena to uogólniona postawa w stosunku do samego siebie, która wpływa na nastrój oraz wywiera silny wpływ na pewien zakres zachowań osobistych i społecznych. Podstawą samooceny jest samowiedza, czyli zespół sądów i opinii, które jednostka odnosi do własnej osoby. Te sądy i opinie dotyczą właściwości fizycznych, psychicznych i społecznych.

Psycholodzy wyróżniają dwa rodzaje postaw związanych z samooceną ogólną: samoakceptację i samoodtrącenie.

Samoakceptację określa się jako postawę nacechowaną wiarą, zaufaniem i zdrowym szacunkiem dla samego siebie. Postawa taka sprawia, że jednostka może wykonywać i wykorzystywać swoje możliwości, a także potrafi skorygować swoje zachowanie pod wpływem innych. Osoby, które akceptują siebie, mają pozytywne mniemanie o sobie i dobre samopoczucie.

Przez samoodtrącenie rozumie się postawę wobec siebie łączącą się z przeżywaniem poczucia krzywdy, poczucia winy, poczucia niższości albo innych doznań związanych z pretensją i żalem do siebie. Osoba taka nie docenia własnych sukcesów, a przecenia porażki, dąży do poniżenia siebie, czasem wręcz siebie nienawidzi.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Poczucie_w%C5%82asnej_warto%C5%9Bci

Podejmowanie decyzji

Podejmowanie decyzji – proces polegający na zbieraniu i przetwarzaniu informacji o przyszłym działaniu (według A. K. Koźmińskiego).Jest to jedna z funkcji zarządzania. Pozostałe to:

• planowanie
• organizowanie
• motywowanie.

Decyzja (według A. K. Koźmińskiego) – świadomy, nielosowy wybór jednego z rozpoznawanych i uznanych za możliwe wariantów przyszłego działania.

Mechanizmy podejmowania decyzji w organizacji – zasady, procedury, i praktyka podejmowania decyzji, czyli dokonywania wyboru przyszłego działania

Decydent – osoba lub grupa osób, które uczestniczą w procesie podejmowania decyzji i w różny sposób są obarczone odpowiedzialnością za podejmowane decyzje.

Więcej na stronie Wikipedia.org:

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Podejmowanie_decyzji

Podmiot gospodarczy

Podmiot gospodarczy – polski termin prawny oznaczający każdego aktywnego uczestnika procesów gospodarczych, niezależnie od formy organizacyjnej, którego decyzje i działania wywołują skutki ekonomiczne. Celem istnienia podmiotu gospodarczego było prowadzenie działalności gospodarczej.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Podmiot_gospodarczy

Podróż

przemieszczanie się na duże odległości, w dalekie miejsce – Podróż (z łaciny zwana peregrynacją, z francuskiego wojażem) – zmiana miejsca pobytu na odległe. Osoba podróżująca pieszo to wędrowiec, podróżujący środkiem komunikacji to podróżny lub wojażer.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Podr%C3%B3%C5%BC

Podział administracyjny

Podział administracyjny (podział terytorialny) – podział terytorium państwa na mniejsze obszary, którego celem jest m.in. usprawnienie realizacji zadań przez organy administracji publicznej. Obszary te nazywane są jednostkami podziału terytorialnego kraju, jednostkami podziału terytorialnego państwa lub jednostkami podziału administracyjnego.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Podzia%C5%82_administracyjny

Podział administracyjny Polski

podział terytorialny Polski

Podział terytorialny Polski zmieniał się wielokrotnie, od II wojny światowej reformy miały miejsce w 1946, 1950, 1957 i 1975 oraz obecny trójstopniowy podział administracyjny obowiązujący od 1 stycznia 1999.

Stan na 1 stycznia 2020:

jednostki I stopnia – 16 województw
jednostki II stopnia – 380 powiatów, w tym:
66 miast na prawach powiatu – gminy o statusie miasta, wykonujące zadania powiatu, potocznie zwane „powiatami grodzkimi”,
314 powiatów – skupiają od kilku do kilkunastu sąsiadujących ze sobą gmin, potocznie zwane „powiatami ziemskimi”; mogą mieć siedzibę w mieście na prawach powiatu, które nie leży na ich obszarze
jednostki III stopnia – 2477 gmin, w tym:
302 miejskie – gminy, które zawierają się w administracyjnych granicach miasta (w tym 66 gmin będących jednocześnie miastami na prawach powiatu),
642 miejsko-wiejskich – gminy, w skład których wchodzi miasto oraz kilka wsi,
1533 wiejskich – gminy, które na swoim terytorium nie zawierają miasta (z tego 158 takich gmin ma siedzibę w mieście poza swoim obszarem (tzw. gmina obwarzankowa).

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Podzia%C5%82_administracyjny_Polski

Pogotowie ratunkowe

Pogotowie ratunkowe – jedna z jednostek organizacyjnych w systemie opieki zdrowotnej. Pogotowie ratunkowe świadczy usługi medyczne głównie poprzez niesienie medycznych czynności ratunkowych – w ramach ratownictwa medycznego, prowadzi ambulatoria oraz transport chorych.

W Polsce rolę pogotowia ratunkowego spełnia system Państwowego Ratownictwa Medycznego.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Pogotowie_ratunkowe

Pokój (polityka)

Pokój (łac.pax, gr.εἰρήνη, staropolskie mir, ang.peace) – pojęcie opisujące stosunki między państwami, lub wewnątrz nich, oznaczające brak wojny, wykluczające konflikt zbrojny i używanie przemocy.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Pok%C3%B3j_(polityka)

Pokrewieństwo

określenie wzajemnego związku między dwiema lub większą liczbą osób wśród przodków i potomków

Pokrewieństwo – relacja pomiędzy osobami lub osobnikami mającymi wspólnego przodka (prawn. wstępnego). Bliskość tej relacji określa stopień pokrewieństwa. Pokrewieństwo ma istotne znaczenie w prawie.

Zachowania seksualne pomiędzy osobami spokrewnionymi określa się mianem kazirodztwa. W przypadku hodowli zwierząt, kojarzenie osobników spokrewnionych to chów wsobny.

Relacje pomiędzy członkami rodzin małżonków określa się mianem powinowactwa.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Pokrewie%C5%84stwo

Policja

Policja – umundurowana i uzbrojona formacja przeznaczona do ochrony bezpieczeństwa ludzi i mienia oraz do utrzymywania bezpieczeństwa i porządku publicznego.

Do jej głównych zadań należy pilnowanie przestrzegania prawa i ściganie przestępców, jak również zapewnienie ochrony i pomocy w sytuacjach kryzysowych zarówno wobec ludzi, jak i mienia. Jeżeli jest to konieczne, policja nadzoruje na poziomie operacyjnym także wszelkie służby ratownicze.

Policja jest fundamentem stabilnego i bezpiecznego państwa, jednak czasami bywa również skutecznym narzędziem w rękach władzy, stosowanym do narzucania społeczeństwu swej woli i tłumienia protestów.

Utrzymywanie policji może być zastrzeżone wyłącznie dla państwa, jak obecnie w Polsce, może jednak należeć również do jednostek samorządu terytorialnego, jak w Wielkiej Brytanii i w USA.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Policja

Poligrafia

Poligrafia – dziedzina techniki zajmująca się procesami wytwarzania druków. Na przestrzeni wieków zachodziły w niej zmiany, aż osiągnęła ona dzisiejszy etap przemysłowy, którego rozwój zachodzi w jeszcze szybszym tempie. Przemysł poligraficzny jest szczególną dziedziną produkcyjną – obejmuje opracowywanie wzorców (form drukowych) oryginałów tekstowych i rysunkowych oraz drukowanie za ich pomocą kopii, w większości na potrzeby masowego odbiorcy. Jak każdą dziedzinę produkcyjną, tak i poligrafię można określić poprzez wykorzystywane technologie, charakterystykę wyrobów i powiązania z innymi dziedzinami gospodarki.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Poligrafia

Politechnika

Politechnika (stgr. polýtechnos, biegły w wielu sztukach) – rodzaj uczelni akademickiej o profilu technicznym, nastawionej na interdyscyplinarny kierunek kształcenia, zapewniająca możliwość uzyskania tytułów zawodowych inżynier i magister inżynier oraz stopni naukowych doktor nauk technicznych i doktor habilitowany nauk technicznych.

Pierwsze uczelnie techniczne powstały w Paryżu w XVIII wieku. Jedną z nich była École polytechnique założona w 1794.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Politechnika

Politologia

nauka społeczna

Politologia, nauki polityczne, nauki o polityce, nauka o polityce (z gr. πολιτικά politiká „sprawy miasta, państwa” od πόλις polis – „miasto-państwo” oraz λόγος, logos, „rozum, słowo, myśl”; ang. political science, fr. sciences politiques) – nauka społeczna zajmująca się polityką rozumianą jako całokształt działalności związanej ze sprawowaniem władzy politycznej, jej funkcją i rolą w życiu społecznym, teorią jej organizacji, funkcjami i charakterem państwa i międzynarodowych organizacji politycznych.

Trzy najważniejsze pojęcia albo kategorie badawcze politologii to władza, państwo i polityka.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Politologia

Polityka

pojęcie z zakresu nauk społecznych

Polityka (z gr. πολιτικά politiká „sprawy miasta, państwa” od πόλις polis – „miasto-państwo”) – pojęcie z zakresu nauk społecznych, rozumiane na wiele sposobów.

U Arystotelesa polityka jest rozumiana jako rodzaj sztuki rządzenia państwem, której celem jest dobro wspólne. W starożytności i średniowieczu dominowała idealizacja polityki i polityków oraz wywodzenie jej źródeł z praw natury bądź woli sił nadprzyrodzonych, służąca uzasadnianiu nierównoprawnych podziałów na uprzywilejowanych rządzących i podporządkowanych ich interesom poddanych.

Więcej na stronie Wikipedia.org:

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Polityka

Położna

Położna – samodzielny specjalista w zakresie opieki nad kobietą w każdym okresie jej życia. Osoba posiadająca odpowiednie wykształcenie potwierdzone dyplomem ukończenia studiów wyższych oraz prawem wykonywania zawodu.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Po%C5%82o%C5%BCna

Położnictwo

Położnictwo – dziedzina medycyny zajmująca się fizjologicznym okresem ciąży, porodu i połogu. Ściśle związana z ginekologią. W starożytności położnictwo opierało się wyłącznie[potrzebny przypis] na intuicji. Współczesne położnictwo oparte jest na podstawach naukowych, które budowano od XVI w. (Ambroise Paré i in.)

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Po%C5%82o%C5%BCnictwo

Portier

Portier – pracownik odpowiedzialny m.in. za informowanie petentów danej instytucji (najczęściej urzędu, uczelni bądź hotelu) o jej topografii oraz ogólnie zasadach funkcjonowania. Portierzy mają swoje stanowiska przy lub przed wejściami do budynków, które obsługują. Portier odpowiada także za wydawanie i zdawanie kluczy od pomieszczeń, prowadzenie zeszytu raportowego, zgłaszanie odpowiednim jednostkom przekazanych przez inne osoby bądź zaobserwowanych samemu nieprawidłowości i usterek. W razie pożaru lub awarii wymuszającej opuszczenie budynku przez pracowników i osoby postronne kieruje ewakuacją do momentu przybycia jednostek straży pożarnej i policji. W zależności od warunków i potrzeb pracodawcy portierzy zastępują bądź łączą wymienione wyżej obowiązki z pracą parkingowych, bagażowych lub dozorców. Po 1989 roku funkcje portiera w ramach outsourcingu coraz częściej pełnią ochroniarze z firm zewnętrznych.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Portier

Poseł

członek parlamentu

Poseł (w odniesieniu do kobiet można stosować formę posłanka) – osoba będąca członkiem parlamentu.

W Polsce poseł na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej jest członkiem niższej izby parlamentu.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Pose%C5%82

Postawa

wyrażanie akceptacji lub niechęci wobec osoby, miejsca, rzeczy lub wydarzenia

Postawa – uwewnętrzniona przez jednostkę, wyuczona skłonność (akt woli przejawiający się w czynach) do reagowania w społecznie określony sposób, szczególnie przez podejmowanie określonych działań w odpowiedzi na oczekiwania społeczne.

Źródłem postaw jest przyjęty światopogląd, rozumiany jako zbiór subiektywnych doświadczeń intelektualnych oraz emocjonalnych, określających relację osoby do rzeczywistości. Postawa ma bezpośrednie odniesienie do władz intelektualnych (świadomość czynu) oraz woli (dobrowolność).

Więcej na stronie Wikipedia.org:

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Postawa

Postprodukcja

etap po zakończeniu zdjęć i nagrań dźwiękowych trwający do momentu wykonania kopii emisyjnych filmu

Postprodukcja – końcowy etap prac nad realizacją utworu audiowizualnego (np. filmu, programu telewizyjnego), następujący po etapie produkcji, a poprzedzający etap dystrybucji. Jest to zazwyczaj najdłuższy etap prac nad filmem. Głównymi pracami wykonywanymi w okresie postprodukcji są: montaż obrazu, praca nad efektami specjalnymi, korekcja barwna, tworzenie muzyki oraz udźwiękowienie.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Postprodukcja

Pośrednik w obrocie nieruchomościami

osoba lub firma, która organizuje sprzedaż, wynajem lub zarządzanie nieruchomościami i innymi budynkami.

Pośrednik w obrocie nieruchomościami (agent nieruchomości) – zawód polegający na kojarzeniu stron transakcji (także doradztwo) przy zakupie, sprzedaży, zamianie, najmie, wynajmie nieruchomości. Zgodnie z ustawą z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2020 r. poz. 1990, art. 179 ust. 2) „pośrednikiem w obrocie nieruchomościami jest osoba fizyczna posiadająca licencję zawodową nadaną w trybie przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami”. Obecnie po wejściu w 2013 r. tzw. „ustawy deregulacyjnej” wykonywanie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami nie wymaga już licencji, a jedynie ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej (poza oczywiście kwestiami związanymi z rejestracją działalności gospodarczej, zależnymi od jej formy).

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Po%C5%9Brednik_w_obrocie_nieruchomo%C5%9Bciami

Potrzeba

poczucie niespełnienia, rzecz konieczna – Potrzeba psychiczna, motyw – stan osoby doznającej poczucia niespełnienia (napięcie motywacyjne), czyli frustracji potrzeb, działając jako czynnik skłaniający jednostkę do podejmowania aktywności, które mogą tę potrzebę zaspokoić. Inaczej jest to odczuwalny brak czegoś, który powoduje, że podejmuje się działania zmierzające do likwidacji tego braku.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Potrzeba

Hierarchia potrzeb

Hierarchia potrzeb, piramida Maslowa (ang.needs hierarchy) – sekwencja potrzeb od najbardziej podstawowych (wynikających z funkcji życiowych), do potrzeb wyższego poziomu, które aktywizują się dopiero po zaspokojeniu niższych.

Potrzeby:

• samorealizacji – potrzeby samorealizacji – wyrażają się w dążeniu człowieka do rozwoju swoich możliwości;
  • estetyczne (potrzeba harmonii i piękna);
  • poznawcze (potrzeby wiedzy, rozumienia, nowości);
• szacunku i uznania – potrzeby uznania i prestiżu we własnych oczach i w oczach innych ludzi;
  • pragnienie potęgi, wyczynu i wolności;
  • potrzeba respektu i uznania ze strony innych ludzi, dobrego statusu społecznego, sławy, dominacji, zwracania na siebie uwagi;
• przynależności – występują w usiłowaniach przezwyciężenia osamotnienia, alienacji i obcości, tendencji do nawiązywania bliskich intymnych stosunków, uczestnictwa w życiu grupy;
• bezpieczeństwa – pobudzają do działania, zapewniając nienaruszalność, ujawniają się gdy dotychczasowe nawyki okazują się mało przydatne;
• fizjologiczne – gdy nie są zaspokojone, dominują nad wszystkimi innymi potrzebami, wypierają je na dalszy plan i decydują o przebiegu zachowania człowieka

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Hierarchia_potrzeb

Powiat (Polska)

jednostka administracyjna w Polsce

Powiat – jednostka samorządu terytorialnego i podziału administracyjnego II stopnia w Polsce. Jednostką wyższego stopnia jest województwo, a niższego stopnia – gmina. Funkcjonowanie powiatów reguluje ustawa z dnia 5 czerwca 1998 roku o samorządzie powiatowym (Dz.U. z 2020 r. poz. 920).

Potocznie stosuje się często terminy powiat ziemski i powiat grodzki. Rozróżnienie takie nie znajduje jednak podstaw w ustawie o samorządzie powiatowym. Bardziej poprawne jest mówienie o powiatach, czyli jednostkach samorządu obejmujących kilka gmin i posiadających własne organy, omówione w ustawie, oraz o miastach na prawach powiatu, w których organy samorządu gminnego mają również zadania i kompetencje samorządu powiatowego (niemniej miasta na prawach powiatu nawet w niektórych aktach prawnych nazywane są powiatami).

W Polsce jest 314 powiatów oraz 66 miast na prawach powiatu.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Powiat_(Polska)

Powinność

Powinność – nakaz, obowiązek, konieczność natury moralnej. Występuje także jak: powinność obywatelska, powinność obrony ojczyzny (samoobrona powszechna), powinność moralna, powinność zawodowa.

Etyka, jako filozoficzno-normatywna teoria ma za przedmiot „powinność moralną” ludzkiego działania. Karpiński pisze: „Etyka jest to dział filozofii zajmujący się problemami moralności […] Określa istotę powinności moralnej człowieka i ostatecznie faktu moralnego działania”.

Różnice w aspekcie przedmiotu formalnego etyki wynikają z poglądów, co stanowi normę moralności. Ona wyznacza moralny sens powinności działania i moralny sens jego wartości. Co jest normą moralności – kiedy czyn jest moralnie dobry lub zły, jak należy postępować (działanie „powinny”), stanowi nieodzowny warunek, do którego działający dąży jako do swojego ostatecznego celu. Działanie to zostało działającemu nakazane przez odpowiednio miarodajny autorytet, wyraża afirmację należną komuś lub czemuś z relacji przysługującej wartości, w przypadku osoby – godności.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Powinno%C5%9B%C4%87

Poznanie

Poznanie – termin filozoficzny oznaczający odkrywanie (przedmiotu czy zagadnienia). Poznanie najczęściej dotyczy bytu, zjawiska lub konkretnych zagadnień filozoficznych. Teoria poznania jako zagadnienie filozoficzne jest dziś rozwijana przez teologów i filozofów w ramach działu filozofii o nazwie epistemologia.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Poznanie

Poznanie społeczne

Poznanie społeczne (ang. social cognition) – pojęcie socjologiczne mówiące o sposobie, w jaki ludzie selekcjonują, interpretują[a] i wykorzystują informacje potrzebne do formułowania sądów i podejmowania decyzji, dotyczących świata społecznego. Jest to zdolność do odbioru istotnych społecznie informacji i adekwatnego zachowania jednostki, związana jest z przetwarzaniem informacji niesionych przez istotne społecznie bodźce (zob. interakcja społeczna).

Więcej na stronie Wikipedia.org:

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Poznanie_spo%C5%82eczne

Pozycja społeczna

Pozycja społeczna – wyróżnione i określone w danej kulturze miejsce jednostki społecznej w hierarchii społecznej i szerzej w strukturze społecznej. Pozycja społeczna określa prestiż jednostki. Z zajmowanej pozycji społecznej wynika rola społeczna, jaką odgrywać powinna jednostka. Osoba znajdująca się na pewnej pozycji społecznej związana jest też z określonymi przywilejami i obowiązkami, jakie powinna pełnić wobec grupy czy społeczeństwa.

Pozycja społeczna albo status społeczny to położenie jednostki w hierarchii grupy społecznej, wyznaczające pełnioną przez nią rolę społeczną. Wiąże się z oczekiwaniami grupy wobec postaw i zachowań jednostki oraz jej obowiązków, jak również z oczekiwaniami jednostki wobec grupy, wypływającymi z jej praw i przywilejów.

Pozycja społeczna wyznacza lub wzmacnia atrybuty jednostki takie jak wykształcenie, zawód, dochód, zakres władzy, styl życia. W ten sposób kształtuje się prestiż społeczny, rozumiany jako pozycja w hierarchii społecznej uznawana z punktu widzenia autorytetu, wpływu i poważania społecznego określonej jednostki.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Pozycja_spo%C5%82eczna

Pożarnictwo

ogół działań mających na celu zapobiegania pożarom i bezpośrednią walkę z nimi

Pożarnictwo – ogół działań mających na celu zapobiegania pożarom i bezpośrednią walkę z nimi. Najstarsze ślady takiej działalności sięgają roku 2000 p.n.e. Spotykamy je zapisane na egipskich papirusach. Dzisiaj pojęcie pożarnictwo ma jednak dużo szersze znaczenie. Przez pożarnictwo należy rozumieć całokształt działań podejmowanych przez jednostki ochrony przeciwpożarowej, a na mocy obowiązujących przepisów prawa zadania te w znacznym stopniu zostały rozszerzone. Dziś pożarnictwo to walka z pożarami, działania ratownicze podczas różnego rodzaju katastrof drogowych, działania w zakresie pierwszej pomocy, ratownictwo chemiczne i ekologiczne, ratownictwo na wodach, czy ratownictwo wysokościowe. Dlatego w szerokim znaczeniu należy przyjąć, że pożarnictwo to każda czynność podejmowana przez wyspecjalizowane jednostki ochrony przeciwpożarowej.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Po%C5%BCarnictwo

Praca (działalność człowieka)

działalność człowieka – Praca – miara wysiłku włożonego przez człowieka w wytworzenie danego dobra; świadoma czynność polegająca na wkładanym wysiłku (działalność lub oddziaływanie) człowieka w celu osiągnięcia założonego przez niego celu; czynności umysłowe i fizyczne podejmowane dla realizacji zamierzonego celu. Poprzez działalność pracy człowiek tworzy wartość ekonomiczną w postaci towarów lub usług.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Praca_(dzia%C5%82alno%C5%9B%C4%87_cz%C5%82owieka)

Praca socjalna

Praca socjalna – według polskiej ustawy o pomocy społecznej: interdyscyplinarna działalność zawodowa mająca na celu pomoc osobom i rodzinom we wzmacnianiu lub odzyskiwaniu zdolności do funkcjonowania w społeczeństwie poprzez pełnienie odpowiednich ról społecznych oraz tworzenie warunków sprzyjających temu celowi.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Praca_socjalna

Prace badawczo-rozwojowe

know+how

Prace badawczo-rozwojowe, B+R, B&R, R&D (od ang. research and development) – pozyskiwanie know-how dotyczącego produktów, technologii lub procesów oraz prowadzenie analiz teoretycznych, systematycznych studiów lub doświadczeń, w tym produkcji eksperymentalnej, techniczne testowanie produktów lub procesów, zapewnianie koniecznego wyposażenia oraz uzyskiwanie praw własności intelektualnej w odniesieniu do wyników prac.

Praktyczny aspekt takich prac to najczęściej odkrywanie nowych zależności i związków elementów danej dziedziny rzeczywistości w procesie usprawniania, ulepszania, doskonalenia techniki, technologii, metodyki. Wynikiem tych prac mogą być dalsze odkrycia, wynalazki, nowe hipotezy, koncepcje i teorie.

W programach rządowych dotyczących naukowego i naukowo-technicznego rozwoju państwa oraz w badaniach marketingowych, rozwojowych i strategicznych przedsiębiorstw działalność ta jest zwykle określana skrótem B+R (od „badania i rozwój”).

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Prace_badawczo-rozwojowe

Pracodawca

Pracodawca – jedna ze stron na rynku pracy, która zgłasza popyt na pracę. Drugą stroną jest pracownik, który oferuje na rynku pracy swoje usługi pracy.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Pracodawca

Pracownik

osoba zatrudniona przez pracodawcę

Pracownik – jedna ze stron stosunku pracy (drugą jest pracodawca): osoba fizyczna wykonująca określonego rodzaju pracę na rzecz pracodawcy, pod jego kierownictwem, w wyznaczonym przez niego miejscu i czasie, za co przysługuje mu wynagrodzenie.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Pracownik

Pracownik ochrony

Pracownik ochrony (ochroniarz, strażnik, agent ochrony) – zawód wykonywany przez osobę zatrudnioną w agencji ochrony lub wewnętrznej służbie ochrony i zajmującą się zapewnieniem bezpieczeństwa i ochroną. Pracownik ochrony wykonuje zadania ochrony w formie stałej, doraźnej, konwojowaniu mienia oraz przedmiotów wartościowych i niebezpiecznych, a także dozorze sygnałów alarmowych.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Pracownik_ochrony

Prakseologia

Prakseologia (z gr. práksis dpn. prákseōs 'działanie; czynność’ i -logia 'nauka, rozprawa’ od légein 'zbierać; liczyć; mówić’) – teoria sprawnego działania. Jest dziedziną badań naukowych dotyczących wszelkiego celowego działania ludzkiego.

Cykl prakseologiczny

1. Diagnoza (zebranie faktów)
2. Prognoza (przewidywanie)
3. Planowanie i programowanie
4. Realizacja
5. Ocena efektów

Inicjatorem prakseologii jako koncepcji tak w zakresie nazwy, jak i odrębnej dyscypliny badań był Alfred Espinas, który w 1890 roku na łamach czasopisma Revue Philosophique de la France et de l’Étranger w artykule pt. Les origines de la technologie pisał m.in.: i otóż słowo „praktyka” nasuwa termin „prakseologia” dla oznaczenia nauki „o formach najogólniejszych i zasadach najwyższych działania w świecie stworów żywych”.

Zadaniem prakseologii jest poszukiwanie najszerszych uogólnień odnoszących się do wszelkich form świadomego i celowego działania rozpatrywanego ze względu na sprawność; konstruowanie i uzasadnianie dyrektyw praktycznych, tj. nakazów i zakazów oraz zaleceń i przestróg dotyczących wzmagania sprawności i unikania niesprawności w działaniu; wypracowywanie systemu pojęć niezbędnych lub swoiście przydatnych dla tych konstrukcji; zmierzanie do ujęcia ich w system dedukcyjny i do sformalizowania twierdzeń. Zadaniem prakseologii jest m.in. naukowe badanie warunków sprawności działań. W związku z tym zajmuje się ona typologią działań, połączoną z dociekaniem przyczyn ich powodzeń i niepowodzeń.

Na konieczność rozpatrywania ekonomii jako nauki w ujęciu prakseologicznym wskazywał Ludwig von Mises w swoim dziele Ludzkie działanie.

Istotny wkład w rozwój prakseologii miał polski uczony i filozof Tadeusz Kotarbiński, autor Traktatu o dobrej robocie (1955) oraz profesor Witold Kieżun.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Prakseologia

Prasa (media)

środki masowego przekazu, które koncentrują się na dostarczaniu aktualności, w przeszłości głownie drukowane

Prasa (łac. presso „tłoczyć”) – określenie dzienników, czasopism i „środków masowego przekazywania powstałych w wyniku postępu technicznego” o charakterze informacyjnym, wydawanych periodycznie, nie rzadziej niż raz do roku, wyróżniających się stałym tytułem i kolejnym numerem.

Określenie „prasa” pochodzi od nazwy maszyny drukarskiej i sposobu powstawania „prasy”, który polega na odciskaniu znaków na papierze. Informacja jest podawana za pomocą pisma i obrazu stałego lub, w przypadku mediów elektronicznych, za pomocą dźwięku, wizji lub innej metody przekazywania informacji. Prasa zalicza się do mediów jednokierunkowych, co oznacza pewną pasywność i powoduje brak bezpośredniej reakcji odbiorcy w stronę nadawcy. Badaniem naukowym prasy zajmuje się prasoznawstwo.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Prasa_(media)

Prawda

Prawda – według klasycznej definicji właściwość sądów polegająca na ich zgodności z faktycznym stanem rzeczy, których dotyczą. W potocznym rozumieniu jest to stwierdzenie w formie zdania oznajmiającego, wyrażone o określonym fakcie, tak jak ma czy miało to miejsce w rzeczywistości.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Prawda

Prawnik

osoba naukowo lub zawodowo zajmująca się prawem

Prawnik (w odniesieniu do kobiet stosuje się formę prawniczka) – osoba pełniąca funkcję lub zawód albo posiadająca wykształcenie prawnicze. Rozumienie tego pojęcia jest niejednolite i zależy od takich czynników jak kultura prawna, czas czy przyjęte teorie socjologiczne. Teorią pojęcia „prawnik” zajmuje się komparatystyka prawnicza.

Nazwa „prawnik” wywodzi się z terminologii common law, jednak znaczenie tego słowa jest odmienne w prawie stanowionym. Pierwotne określenie tego słowa oznacza osobę, która ukończyła studia prawnicze, nawet gdy osoba taka po ukończeniu studiów nie wykonuje zawodu prawniczego.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Prawnik

Prawo

system norm prawnych

Prawo, a ściślej prawo w ujęciu przedmiotowym – system norm prawnych, czyli ogólnych, abstrakcyjnych i jednoznacznych dyrektyw postępowania, które powstały w związku z istnieniem i funkcjonowaniem państwa lub innego uporządkowanego organizmu społecznego, ustanowionych lub uznanych przez właściwe organy władzy odpowiednio publicznej lub społecznej i przez te organy stosowanych, w tym z użyciem przymusu.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Prawo

Prawo autorskie

dziedzina prawa

Prawo autorskie (ang. copyright, symbol: ©) – dyscyplina prawa cywilnego, zespół norm prawnych wchodzących w skład prawa własności intelektualnej, a także ogół praw przysługujących autorowi utworu (lub innemu uprawnionemu podmiotowi) upoważniających go do decydowania o eksploatacji utworu i czerpaniu z niej korzyści finansowych.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Prawo_autorskie

Prawo cywilne

gałąź prawa

Prawo cywilne (łac. ius civile) – gałąź prawa obejmująca zespół norm prawnych regulujących stosunki między podmiotami prawa prywatnego, stanowiąca zarazem trzon prawa prywatnego.

Normy prawa cywilnego wyróżniają się spośród innych norm prawnych tym, że regulują stosunki między autonomicznymi podmiotami. Oznacza to, że nie występuje charakterystyczny dla prawa publicznego stosunek podporządkowania jednego podmiotu innemu podmiotowi. Ze stosunków cywilnoprawnych wynika zasada autonomiczności podmiotów, która oznacza, że samodzielnie kształtują one relacje między sobą. Normy prawa cywilnego wyznaczają tylko ogólne granice autonomii podmiotów, uwzględniając interes powszechny.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Prawo_cywilne

Prawo kanoniczne

Prawo kanoniczne (łac. Ius canonicum; prawo kościelne) – w Kościołach chrześcijańskich różnych tradycji system norm prawnych określających funkcjonowanie poszczególnych Kościołów, prawa i obowiązki poszczególnych członków (duchownych i świeckich), sposób zarządzania Kościołem, jego strukturę, przestępstwa i kary za nie oraz elementarne przepisy liturgiczne.

Nazwa pochodzi od podstawowej jednostki redakcyjnej kościelnych aktów prawnych – kanonu. Pierwotnie to właśnie zbiory kanonów (canones) tworzyły prawo kanoniczne – choć były i są stosowane również inne formy redakcji przepisów. Dla odróżnienia dwóch porządków prawnych – świeckiego i kościelnego – przepisy świeckie oznaczano nomoi (gr. νομοι). Kanon (łac. canon) to wyraz pochodzenia greckiego (κανονες) oznaczający dosłownie sznur ciesielski, a w przenośni prawidło, wzorzec – normę.

Prawo kanoniczne oznacza też dyscyplinę, której przedmiotem są normy należące do systemu prawa kanonicznego.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Prawo_kanoniczne

Prawo karne

przepisy prawne regulujące odpowiedzialność karną za czyny zabronione

Prawo karne sensu largo – zespół przepisów prawa normujących kwestie odpowiedzialności karnej za czyny zabronione pod groźbą kary kryminalnej.

Więcej na stronie Wikipedia.org:

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Prawo_karne

Prawo natury

Prawo natury, prawo naturalne (łac. ius naturale) – postulowany, odmienny od prawa pozytywnego porządek prawny. Różne doktryny naturalnoprawne (rzadziej: jusnaturalne) prowadziły spory co do źródeł prawa natury, jego istoty, treści i stosunku do prawa stanowionego. Spór naturalizmu prawniczego z pozytywizmem prawniczym (nieuznającym istnienia prawa naturalnego) był jednym z ważniejszych tematów filozofii prawa.

Tak rozumiane prawo natury należy odróżnić od prawidłowości zachodzących w przyrodzie i opisywanych przez nauki przyrodnicze (prawo przyrody).

Terminów prawo natury i prawo naturalne używa się w języku polskim najczęściej zamiennie, przy czym prawo natury jest germanizmem (z niem. Naturrecht), a prawo naturalne latynizmem (z łac. ius naturale).

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Prawo_natury

Prawo nauki

Prawo nauki – stała relacja między własnościami rzeczy lub zdarzeniami, zależność funkcyjna między parametrami ciała lub układu materialnego.

Przykładowo, drugie prawo fizyki Newtona F=m*a wyraża zależność między siłą F, masą m i przyspieszeniem a.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Prawo_nauki

Premier

szef rządu

Premier (z fr. premier – pierwszy, od łac. primus – pierwszy) – szef rządu. W Polsce oficjalnie nazywany prezesem Rady Ministrów (w okresie II Rzeczypospolitej w użyciu były również terminy: prezydent ministrów oraz prezes ministrów). W innych krajach nazywany: pierwszy minister (Wielka Brytania – Prime Minister), kanclerz (Niemcy, Austria – Kanzler), prezydent ministrów (Ministerpräsident) – landy niemieckie, minister stanu (Statsminister) – kraje skandynawskie.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Premier

Prestiż

składowa statusu społecznego, autorytet

Prestiż (z fr. „urok, czary”, z łac. præstigiare – sztuczki magiczne, por. prestidigitator) – autorytet, poważanie, szacunek innych osób do danej osoby.

W socjologii prestiż jest subiektywnym kryterium stratyfikacji, opartym na wartościujących podstawach emocjonalnych i obiektywnych czynnikach stratyfikacji – wykształceniu, wykonywanym zawodzie, stylu życia, dochodach. Jest również jedną ze składowych statusu społecznego.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Presti%C5%BC

Prezbiter

ksiądz w wyznaniach chrześciańskich

Prezbiter (gr. πρεσβύτερος, „starszy”; łac. presbyter) – urząd we wspólnotach chrześcijańskich.

Prezbiterzy stanowią największą liczebnie grupę wśród duchowieństwa hierarchicznego w kościołach, w których hierarchia duchowieństwa występuje – są duchownymi drugiego stopnia, pomocnikami biskupa. Na mocy sukcesji apostolskiej urzędu, prezbiter posiada mandat od apostołów Chrystusa do przewodniczenia życiu i modlitwie Kościoła. W Kościele katolickim, prawosławnym i, pod pewnym względem, także anglikańskim, posługa ta jest zaliczana do sakramentów i jest urzędem kapłańskim.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Prezbiter

Prezentacja (wystąpienie publiczne)

wystąpienie publiczne

Prezentacja – wystąpienie publiczne mające na celu przekazanie wiedzy przez prelegenta słuchaczom.

Zasadniczym elementem prezentacji jest treść jaka ma być przekazana słuchaczom. Elementami dodatkowymi, towarzyszącymi prezentacji, mogą być:

grafika prezentacyjna,
materiały dodatkowe (np. rozdawki),
mowa ciała i kierowanie wrażeniem.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Prezentacja_(wyst%C4%85pienie_publiczne)

Prezenter

osoba prowadząca wydarzenie/imprezę

Prezenter (ang. presenter), in. spiker (ang. speaker) – osoba zapowiadająca poszczególne programy w stacji radiowej lub telewizyjnej, także prowadząca program estradowy, informacyjny, blok tematyczny lub inny program składający się z części.

Mimo że jego zasadniczą rolą jest przedstawienie wiadomości lub informacja o następnej pozycji programu, współcześnie pełni także szeroko pojętą funkcję gospodarza programu lub stacji. Prezenter przeprowadza między innymi wywiady z gośćmi programu i rozmawia z korespondentami w terenie. Nieraz sam stanowi atrakcję programu lub jest jego gwiazdą, w efekcie czego zaczyna prowadzić własny program albo rozwija samodzielną karierę dziennikarską.

Pierwszymi spikerami Telewizji Polskiej byli Jan Suzin (od 1955), Eugeniusz Pach (od 1955) i Edyta Wojtczak (od 1957).

Pierwszymi prezenterami pogody w Telewizji Polskiej byli Czesław Nowicki (od 1958) i Elżbieta Sommer (od 1963).

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Prezenter

Prezydent

Prezydent (łac. praesidens, ’zasiadający na czele’) – najwyższy urząd w państwie będącym republiką, zazwyczaj jednoznaczny z pełnieniem funkcji jednoosobowej głowy państwa. Wyjątki od tej zasady poniżej. W systemie prezydenckim prezydent jest również szefem rządu (np. w USA). Małżonką prezydenta jest pierwsza dama.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Prezydent

Prezydent miasta

organ administracji publicznej w Polsce, Niemczech i Szwajcarii

Prezydent miasta – w Rzeczypospolitej Polskiej według obecnego stanu prawnego, organ administracji publicznej gminy miejskiej powyżej 100 tys. mieszkańców, a także takich miast (inaczej gmin miejskich), w których ten organ istniał przed 1990 r., wyposażony we władztwo administracyjne oraz posiadający własne, wyróżniające go kompetencje administracyjne, wybierany w wyborach bezpośrednich. Istnieje możliwość odwołania prezydenta miasta przez wyborców. W pozostałych miastach i gminach miejsko-wiejskich odpowiednikiem prezydenta miasta jest burmistrz, a w gminach wiejskich – wójt. W miastach na prawach powiatu prezydent pełni ponadto funkcje zarządu powiatu i wykonuje zadania starosty. Do prezydenta miasta stosuje się przepisy o wójcie.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Prezydent_miasta

Proces decyzyjny

wybór pomiędzy alternatywą lub między kilkoma różnymi wariantami

Proces decyzyjny – określony proces myślowy lub sztuczny który realizuje funkcję podejmowania decyzji (istotne rozróżnienie zaproponowane przez Gadomskiego, 1986, ang. – def. procesu i funkcji). Ta sama decyzja w tej samej sytuacji może być produktem innych procesów decyzyjnych.

Podejmowanie decyzji występuje we wszystkich dziedzinach działalności ludzkiej. Jego podstawowe składowe to kryteria wyboru i alternatywy.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Proces_decyzyjny

Proces psychiczny

Proces psychiczny – uporządkowany ciąg zachodzących po sobie stanów psychicznych. Jest to zjawisko przeciwstawne do stanu, który stanowi zatrzymanie procesu, jego chwilową charakterystykę, dominujące przejawy.

Nie każdy proces psychiczny musi być uświadomiony. Często świadomość procesu zanika i doświadcza się zdarzeń jako trwania w określonym stanie. Proces może wystąpić w dwóch formach pierwotnej i wtórnej, w zależności od stopnia identyfikacji ja z poszczególnymi aspektami procesu.

Procesy pierwotne
Procesy pierwotne to te, z którymi zachodzi identyfikacja. Odnoszą się do tych zjawisk, przeżyć, zachowań i postaw, z którymi się utożsamiamy. Są podstawą zamierzonej aktywności i zgodne z intencjami. Procesy pierwotne są zazwyczaj świadome lub dość łatwo można je sobie uświadomić (odpowiedź na pytanie jak tego doświadczasz?).

Procesy wtórne
Procesy wtórne są nieintencjonalne, dotyczą wszystkich zachowań, z którymi podmiot nie identyfikuje się. Procesy wtórne mogą stać się pierwotne i przeciwnie, zewnętrznie manifestuje się to jako zmiana postawy. Identyfikacja z pewnymi procesami może być chwilowa, z innymi długotrwała.

Więcej na stronie Wikipedia.org:

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Proces_psychiczny

Procesy poznawcze

Procesy poznawcze – procesy tworzące i modyfikujące struktury poznawcze (reprezentacje umysłowe) w systemie poznawczym (w umyśle), będące przedmiotem badań kognitywistyki i psychologii poznawczej. Można stwierdzić, że procesy poznawcze służą do tworzenia i modyfikowania wiedzy o otoczeniu, kształtującej zachowanie (służą poznawaniu otoczenia). Można również stwierdzić, że są to procesy przetwarzania informacji, jakie zachodzą w układzie nerwowym i polegają na odbieraniu informacji z otoczenia, ich przechowywaniu i przekształcaniu, oraz wyprowadzaniu ich ponownie do otoczenia w postaci reakcji – zachowania.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Procesy_poznawcze

Producent

podmiot produkujący towary w celu ich sprzedaży na rynku

Producent – podmiot produkujący towary w celu ich sprzedaży na rynku. Celem producenta jest zwykle maksymalizacja udziału jego produktów w rynku, a co za tym idzie maksymalizacja zysków.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Producent

Producent filmowy

Producent filmowy – główny inwestor w procesie produkcji filmu, zatrudniający wszystkie potrzebne osoby do jego produkcji i zapewniający sprzęt oraz środki materialne. Po wyprodukowaniu filmu jest właścicielem praw autorskich i głównym beneficjentem ewentualnych dochodów z jego sprzedaży. Ewentualny splendor (nagrody dla najlepszego filmu, np. Oscary) również spływa na producenta.

Jego wpływ na kształt artystyczny filmu może być bardzo różny. Zależy to w głównej mierze od stosunków między nim, reżyserem, scenarzystą, aktorami i innymi osobami realizującymi film. Jedni producenci kontrolują i wpływają na film bezpośrednio, inni zawierzają reżyserowi, pozwalając mu na swobodną realizację jego wizji artystycznej. Producenci dokonują czasem ponownego montażu gotowego filmu. Aby uniknąć tak dużego wpływu producenta na efekt artystyczny, niektórzy reżyserzy zostają producentami własnych filmów lub zakładają własne wytwórnie filmowe.

Specyficznym typem producenta jest producent wykonawczy, nie angażujący własnych środków w produkcję, lecz nadzorujący powstawanie filmu w imieniu wytwórni filmowej.

Dawniej producentem filmowym nazywano osobę spełniającą rolę współczesnego kierownika produkcji filmowej, czyli osoby organizującej na bieżąco produkcję filmową poprzez zarządzanie ekipą techniczną, gromadzenie odpowiedniego sprzętu i rekwizytów, zapewnianie cateringu, transportu i noclegu dla osób realizujących film itp.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Producent_filmowy

Producent muzyczny

Producent muzyczny – osoba odpowiedzialna za całokształt nagrania muzycznego lub spektaklu.

Do zadań producenta muzycznego należy: wybór, interpretacja i aranżacja utworów muzycznych, wybór muzyków i solistów do projektu, nadzór nad nagraniem lub wykonaniem, często wybór i współpraca z reżyserem lub realizatorem dźwięku, scalanie w jeden twór odrębnie nagranych partii, ścieżek dźwiękowych czy solowych wykonań oraz nadzór nad masteringiem utworów.

W przypadku muzyki elektronicznej, oraz współczesnej muzyki pop pojęcie producenta najczęściej kryje za sobą całościowe wyprodukowanie utworu, od pierwszej nuty, poprzez kompozycję, aranżację, miks aż po finalny mastering. Pojęcie prawie nieznane w muzyce poważnej, w której tę rolę pełni reżyser dźwięku.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Producent_muzyczny

Produkcja filmu

Produkcja filmu – zespół czynności twórczych, organizacyjnych, ekonomicznych, prawnych i technicznych, prowadzących do wytworzenia filmu w postaci kopii wzorcowej.

Produkcja filmu dzieli się na etapy:

• preprodukcja
• produkcja, czyli okres zdjęciowy
• postprodukcja

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Produkcja_filmu

Produkt (marketing)

obiekt wymiany rynkowej

Produkt – każdy obiekt rynkowej wymiany oraz wszystko, co może być oferowane na rynku. Produktem może być dobro materialne, usługa (profesjonalna), miejsce, organizacja bądź idea.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Produkt_(marketing)

Profesja (zawód)

umiejętność poparta określonym wykształceniem

Profesja – w socjologii i antropologii: zawód, który wymaga długotrwałego przygotowania, zazwyczaj poprzez konieczność odbycia studiów wyższych, a także często stażu zawodowego. Dla profesji charakterystyczne jest zrzeszanie się w stowarzyszenia zawodowe, tworzenie własnych kodeksów etycznych, a także ograniczanie dostępu do wykonywania zawodu wobec osób nie należących do organizacji.

Pojęcie tradycyjnie odnosiło się do księży, lekarzy, nauczycieli i prawników, współcześnie do profesji zaliczyć można także m.in. pielęgniarki, architektów, księgowych czy pracowników socjalnych.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Profesja_(zaw%C3%B3d)

Profesor

tytuł lub stanowisko naukowe w jednostkach naukowych, tytuł honorowy oraz tytuł zwyczajowy w polskim szkolnictwie średnim

Profesor (z łac. professor 'nauczyciel, retor’; profiteri 'zeznawać publicznie, wyznawać’) – termin mający w Polsce następujące znaczenia:

tytuł naukowy nadawany samodzielnym pracownikom naukowym
stanowisko nauczycieli akademickich
tytuł honorowy nadawany nauczycielom szkolnictwa podstawowego, gimnazjalnego, ponadgimnazjalnego, ponadpodstawowego
tytuł używany zwyczajowo w szkolnictwie średnim

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Profesor

Prognozowanie

Prognozowanie (późnołac. prognosis, od starogr. πρόγνωσις, nowogr. πρόγνωση prōgnosis, od πρoγιγνώσκειν progignōskein, „wiedzieć wcześniej”, od pro- „wcześniej, przed” i gignōskein, „dowiedzieć się”) lub predykcja (łac. prædictus, im. od prædicere, „przepowiadać”, od præ-, „przed, wcześniej, pra-” i dicere, „mówić”) – naukowa metoda przewidywania tego, w jaki sposób będą kształtowały się w przyszłości procesy lub zdarzenia. W trakcie procesu prognozowania formułuje się sąd na temat przyszłych stanów zjawisk i zdarzeń nazywany prognozą.

Na kształtowanie się procesów lub zjawisk mają wpływ różne czynniki, które można podzielić na:

• czynniki zewnętrzne (egzogeniczne), na które nie ma się wpływu, a które należy uwzględnić w trakcie prognozowania jako pewne zewnętrzne ograniczenia przebiegu zjawisk i procesów gospodarczych,
• czynniki wewnętrzne (endogeniczne), które mogą być kształtowane przez decydentów.

Prognozowanie wykorzystuje informację dotyczącą tych czynników i ich wpływu na badane zjawisko. W prognozowaniu bada się relacje między tymi czynnikami a badanym zjawiskiem oraz kształtowanie się ich w przeszłości do wnioskowania o przyszłości. Do prognozowania stosuje się nauki statystyczne i matematyczne.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Prognozowanie

Program (zarządzanie)

Program – struktura organizacyjna utworzona na pewien czas w celu zarządzania zbiorem powiązanych ze sobą projektów.

Definicja
Program według PMBOK Guide (A Guide to the Project Management Body of Knowledge) to zbiór kilku (dwóch lub więcej) projektów, które zarządzane w łączny i skoordynowany sposób przynoszą większą wartość, niż projekty składowe zarządzane indywidualnie. Zatem grupowanie projektów w programy ma sens wtedy, kiedy możemy uzyskać efekt synergii. Zgrupowane w program projekty muszą mieć wspólną charakterystykę, która powoduje, że może nastąpić logiczne połączenie elementów w program.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Program_(zarz%C4%85dzanie)

Program telewizyjny (audycja)

produkcja audiowizualna przeznaczona do emisji w telewizji

Program telewizyjny – telewizyjna produkcja audiowizualna, podstawowa jednostka ramówek stacji telewizyjnych, która charakteryzuje się określonym gatunkiem telewizyjnym.

Gatunek telewizyjny to wyróżniający się ze względu na swój cel i formę rodzaj programów telewizyjnych. Wykorzystuje on pewną uznaną przez producentów i widzów konwencję przedstawiania świata.

Więcej na stronie Wikipedia.org:

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Program_telewizyjny_(audycja)

Projekt (zarządzanie)

Projekt – zbiór aktywności charakteryzujący się następującymi cechami:

• są ze sobą powiązane w złożony sposób,
• zmierzają do osiągnięcia celu, często poprzez wytworzenie unikatowego produktu, usługi bądź rezultatu,
• posiadają zaplanowany z góry początek i koniec.

Inna definicja projektu to:

• zorganizowane ciągi działań ludzkich,
• zmierzające do osiągnięcia założonego wyniku,
• zawarte w skończonym przedziale czasu z wyróżnionym początkiem i końcem,
• realizowane najczęściej zespołowo,
• z wykorzystaniem skończonej ilości zasobów.

czyli w zarządzaniu projekty to przedsięwzięcia:

• jednorazowe,
• niepowtarzalne,
• złożone.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Projekt_(zarz%C4%85dzanie)

Proksemika

Proksemika – nauka zajmująca się badaniem wzajemnego wpływu relacji przestrzennych między osobami (zobacz: dystanse personalne) oraz między osobami a otoczeniem materialnym (zobacz: terytorialność) na relacje psychologiczne, sposób komunikacji, itp. Zajmuje się też wpływem odwrotnym, a także badaniem różnic pomiędzy tymi relacjami w różnych kulturach (wpływ sposobu budowania miast, mieszkań, osiedli, parków, oświetlenia ulic itp. na zachowania). Uznawana jest za naukę leżącą na pograniczu psychologii i antropologii.

Rodzaje przestrzeni interpersonalnej:

dystans intymny
dystans osobisty
dystans społeczny
dystans publiczny

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Proksemika

Prokura

Prokura (wł. procura, z łac. procurare) – specjalny rodzaj pełnomocnictwa dla osoby fizycznej posiadającej pełną zdolność do czynności prawnych (prokurenta), którego udzielić może każdy przedsiębiorca, który podlega wpisowi do rejestru przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym.

Prokura upoważnia do dokonywania czynności (sądowych i pozasądowych) związanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Z czynności tych wyłączone jest zbywanie i obciążanie przedsiębiorstwa i nieruchomości, co do których konieczne jest pełnomocnictwo szczególne.

Prokury nie można przenieść na inną osobę, prokurent może natomiast udzielić innej osobie pełnomocnictwa rodzajowego do określonej kategorii czynności albo szczególnego do poszczególnej czynności.

Podmioty uprawnione do udzielania prokury mogą także udzielać zwyczajnych pełnomocnictw.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Prokura

Prokurator

zawód

Prokurator – organ władzy państwowej, którego zadaniem jest wykrywanie i ściganie przestępstw oraz wnoszenie i popieranie aktu oskarżenia przed sądem. Prokurator jest funkcjonariuszem publicznym prokuratury, uprawnionym do samodzielnego wykonywania czynności.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Prokurator

Propriocepcja

Propriocepcja (kinestezja, zmysł kinestetyczny, czucie głębokie) – zmysł orientacji ułożenia części własnego ciała. Receptory tego zmysłu (proprioreceptory) ulokowane są w mięśniach, ścięgnach i stawach. Dostarczają mózgowi informacji o tonusie mięśniowym. Dzięki temu zmysłowi wiemy, jak ułożone są nasze kończyny bez patrzenia na nie.

Układ propriocepcji odbiera bodźce związane z uciskiem, rozciągnięciem, ustawieniem i ruchem ciała wobec siebie. Prawidłowa integracja w obrębie tego układu jest niezbędna do dobrego rozwoju odruchów (rozwój reflektoryczny) planowania i prowadzenia ruchu, regulacji napięcia mięśniowego i koordynacji pracy mięśni, a także wyższych czynności umysłowych, przede wszystkim związanych ze schematem ciała. Niedostatek informacji proprioceptywnej może być częściowo kompensowany wzrokiem. Osoby, które mają uszkodzony układ czucia głębokiego (proprioceptywnego), dostarczają sobie więcej bodźców przez zwiększone napięcie mięśniowe (np. bardzo mocno trzymają ołówek) lub przez ruchy stereotypowe. Mają problemy zarówno ze stabilizacją, jak i dysocjacją, np. mają trudności w oddzielaniu pracy rąk od pracy tułowia podczas pisania.

Więcej na stronie Wikipedia.org:

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Propriocepcja

Przeciążenie informacją

Przeciążenie informacją (ang. information overload) – sytuacja, w której występuje zbyt wielka ilość informacji, by podjąć decyzję lub wyłuskać sens danego tematu. Ogrom informacji z przeszłości do przetworzenia, wysoka dynamika przyrostu ilości informacji, sprzeczności w dostępnych informacjach, oraz niski stosunek sygnału do szumu stanowią trudność w rozpoznaniu, czy dana informacja jest istotna dla danej decyzji.

Terminu przeciążenie informacją po raz pierwszy użył futurolog Alvin Toffler w książce „Szok przyszłości” wydanej pierwotnie w 1970 roku.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Przeci%C4%85%C5%BCenie_informacj%C4%85

Przedsiębiorca

podmiot prawa

Przedsiębiorca (fr. entrepreneur) – w potocznym ujęciu to osoba podejmująca się przedsięwzięcia dla celów zarobkowych.

W polskim systemie prawa nie ma jednolitej definicji przedsiębiorcy. Funkcjonujące definicje sprowadza się do tego, że przedsiębiorcą jest podmiot prawa, który prowadzi we własnym imieniu działalność gospodarczą (lub zawodową). W rozumieniu prawnym „przedsiębiorca” najczęściej nie jest synonimem przedsiębiorstwa ani firmy.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Przedsi%C4%99biorca

Przedsiębiorczość

Przedsiębiorczość – cecha charakteru lub zespół cech w grupie i zachowań właściwych przede wszystkim dla przedsiębiorców.

W teorii ekonomii przedsiębiorczość definiowana jest jako swoista forma pracy lub jako czwarty (obok pracy, ziemi i kapitału) czynnik produkcji. Główne cechy przedsiębiorców to m.in. umiejętność dostrzegania potrzeb i doskonalenia pomysłów, zdolności do wykorzystywania nadarzających się okazji oraz gotowość do podejmowania ryzyka.

O przedsiębiorczości można mówić w dwóch wymiarach:

proces: (akt tworzenia i budowanie czegoś nowego, nowego przedsiębiorstwa – por. preprzedsiębiorczość). Przedsiębiorczość to zorganizowany proces działań ukierunkowany w danych warunkach na wykorzystanie nowatorskiego pomysłu w celu generowania korzyści na rynku. W procesie budowania podkreśla się:
kreatywność i innowacja
umiejętność wykorzystania pomysłów,
ryzyko (niepewność)
zespół cech: opisujących szczególny sposób postępowania człowieka. Przedsiębiorczość wyróżnia się:
dynamizmem, aktywnością
skłonnością do podejmowania ryzyka
umiejętnością przystosowywania się do zmieniających się warunków
postrzeganiem szans i ich wykorzystywaniem
innowacyjnością i motoryką.
Cechy charakterystyczne przedsiębiorczości to przede wszystkim:

ekspansywność – chęć dorównania najlepszym i najsilniejszym, stawianie sobie ambitnych celów by osiągnąć większe korzyści;
innowacyjność – wprowadzanie i ciągłe poszukiwanie twórczych ulepszeń.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Przedsi%C4%99biorczo%C5%9B%C4%87

Przedsiębiorstwo

jednostka organizacyjna wytwarzająca towary i usługi, która osiąga korzyści z pewnego stopnia samodzielności w podejmowaniu decyzji, w szczególności w zakresie alokacji bieżących zasobów

Przedsiębiorstwo – wyodrębniona prawnie i ekonomicznie jednostka gospodarcza. Istotą działalności przedsiębiorstwa jest produkcja dóbr lub świadczenie usług. Najczęściej definiowanym celem działalności przedsiębiorstwa jest osiąganie zysku poprzez zaspokajanie potrzeb konsumentów. Z perspektywy finansowej celem przedsiębiorstwa jest wzrost jego wartości rynkowej w średnim i długim okresie z korzyścią dla jego właścicieli.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Przedsi%C4%99biorstwo

Przedszkole

instytucja opiekuńczo-wychowawcza, do której uczęszczają dzieci w wieku od 3 lat (w Polsce – w szczególnych przypadkach od 2) do rozpoczęcia spełniania obowiązku szkolnego

Przedszkola rozwinęły się z dawnych ochronek, które były instytucjami filantropijnymi, o charakterze opiekuńczym, przeznaczonymi głównie dla ubogich dzieci, ich praca miała charakter misji religijnych lub społecznych (pierwsze powstały w końcu XVIII wieku we Francji).

Dopiero w połowie XIX w. rozwinął się w Europie ruch tzw. ogródków dziecięcych, zwane też „freblówkami” (od nazwiska i ich twórcy i pierwszego teoretyka wychowania przedszkolnego Friedrich Fröbel i stanowiły one prototyp przedszkola; za główny cel stawiały sobie działalność wychowawczą i kształcącą; miały pielęgnować (rozwijać, kształcić) dziecko tak, jak ogrodnik pielęgnuje rośliny (stąd nazwa), stosując odpowiednie metody. Dalszy rozwój pedagogiki okresu przedszkolnego jest związany głównie z dokonaniami Ovide’a Decroly’ego i Marii Montessori – twórczyni metody wychowania przedszkolnego opartej na koncepcjach naturalistycznych.

Dawniej zadaniem przedszkoli było zapewnienie dzieciom właściwych warunków rozwoju fizycznego, umysłowego, emocjonalnego i społecznego, wyrównywanie ewentualnych braków i opóźnień w tym zakresie, przygotowanie dziecka do nauki w szkole oraz pomoc pracującym rodzicom w zapewnieniu dzieciom opieki wychowawczej.

Więcej na stronie Wikipedia.org:

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Przedszkole

Przekonanie

Przekonanie – sąd, zdanie oparte na przeświadczeniu o prawdziwości, słuszności czegoś.

W logice: X jest przekonany, że p dokładnie wtedy, gdy X uznaje treść zdania stwierdzającego to, że p za prawdziwą lub co najmniej wysoce prawdopodobną.

Z pojęciem przekonania wiążą się następujące terminy:

• ekspansja przekonań – dołączenie nowych przekonań do już posiadanych,
• kontrakcja przekonań – odrzucenie przekonania,
• rewizja przekonań – odrzucenie przekonania i dołączenie przekonania przeciwnego.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Przekonanie

Przemysł

w ekonomii wytwarzanie dóbr lub usług w danego typu

Przemysł – dział produkcji materialnej, w którym wydobywanie zasobów przyrody i dostosowanie ich do potrzeb ludzi odbywa się na dużą skalę, na zasadzie podziału pracy i za pomocą maszyn.

Funkcje przemysłu

• produkcyjna (pozyskiwanie i przetwarzanie)
• społeczna (miejsca pracy, rozwój techniki produkcji, polepszenie warunków życia)
• przestrzenna (rozwój miast, przyspieszenie procesów urbanizacyjnych, przekształcenie środowiska)
• ekonomiczna (produkcja różnorodnych dóbr, energii lub wydobywanie surowców mineralnych)

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Przemys%C5%82

Przemysł gier komputerowych

Przemysł gier komputerowych – sektor gospodarki dotyczący produkcji, marketingu i sprzedaży gier komputerowych. Zatrudnia tysiące ludzi o różnych specjalizacjach na całym świecie.

W latach 70. niszowy i postrzegany jako ciekawostka, w 2007 przemysł gier komputerowych zarobił w samych tylko Stanach Zjednoczonych około 9,5 miliarda dolarów (według corocznego raportu Entertainment Software Association).

Branża gier komputerowych rozwija się bardzo dynamicznie, jej wartość rocznie wzrasta o około 8%, a całość przychodów szacowana jest na 90–100 miliardów dolarów.

Więcej na stronie Wikipedia.org:

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Przemys%C5%82_gier_komputerowych

Przepływ (psychologia)

Przepływ (ang. flow, inaczej doznanie uniesienia, uskrzydlenie) – pojęcie z pogranicza psychologii pozytywnej i psychologii motywacji. Twórcą koncepcji jest Mihály Csíkszentmihályi, według którego flow to stan między satysfakcją a euforią, wywołany całkowitym oddaniem się jakiejś czynności.

Według autora przepływ można tłumaczyć jako słowo, którym ludzie opisują swój stan umysłu, kiedy są całkowicie skupieni podczas danego zadania, które wykonywane jest dla czystej przyjemności z samej tej aktywności. Osoby doświadczające uniesienia często definiują ten stan jako „niesienie falą” czy “unoszenie się na wodzie”. Flow często odczuwane jest podczas takich zajęć jak wspinaczka górska, żeglarstwo, gry sportowe, tworzenie muzyki, joga czy medytacja.

Przepływ charakteryzuje się brakiem samoświadomości, utratą poczucia czasu oraz całkowitą wolnością od strachu i lęku. Uskrzydlenie zaliczane jest do emocji pozytywnych, wzbudzanych przez teraźniejszość.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Przep%C5%82yw_(psychologia)

Przestrzeń (fizyka)

Przestrzeń – w fizyce oznacza to, co nas otacza i w czym przebiegają wszystkie zjawiska fizyczne.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Przestrze%C5%84_(fizyka)

Przetarg

Przetarg – jeden ze zwyczajowych sposobów wyboru oferty w celu zawarcia umowy.

Na gruncie prawa polskiego ogólne zasady prowadzenia przetargów zawierają przepisy art. 701-705 kodeksu cywilnego, w szczególności stanowiące o związaniu ofertą. Do szczególnych form przetargów należą m.in. przetargi na zbycie nieruchomości przez podmioty publiczne (regulowane przepisami o gospodarce nieruchomościami) oraz przetargi na nabycie robót budowlanych, dostaw lub usług finansowanych ze środków publicznych lub zamawianych przez podmioty publiczne (tzw. zamówienia publiczne, regulowane ustawą Prawo zamówień publicznych).

Najszerzej znane formy przetargów to aukcje.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Przetarg

Przetwarzanie danych

Przetwarzanie danych (ang. data processing) – przekształcanie treści i postaci danych wejściowych (ang. input) metodą wykonywania systematycznych operacji w celu uzyskania wyników (ang. output) w postaci z góry określonej.

Wyróżnia się przetwarzanie numeryczne (stosunkowo skomplikowane algorytmy i niewielkie ilości danych) oraz systemowe (stosunkowo proste algorytmy i duże ilości danych).

Dziedziną nauki zajmującą się przetwarzaniem danych jest informatyka.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Przetwarzanie_danych

Przetwarzanie języka naturalnego

dyscyplina naukowa obejmująca badania na styku informatyki i lingwistyki

Przetwarzanie języka naturalnego (ang. natural language processing, NLP) – interdyscyplinarna dziedzina, łącząca zagadnienia sztucznej inteligencji i językoznawstwa, zajmująca się automatyzacją analizy, rozumienia, tłumaczenia i generowania języka naturalnego przez komputer. System generujący język naturalny przekształca informacje zapisane w bazie danych komputera na język łatwy do odczytania i zrozumienia przez człowieka. Zaś system rozumiejący język naturalny przekształca próbki języka naturalnego na bardziej formalne symbole, łatwiejsze do przetworzenia dla programów komputerowych. Wiele problemów NLP wiąże się zarówno z generacją, jak i rozumieniem języka, np. model morfologiczny zdania (struktura słów), który komputer powinien zbudować, jest potrzebny zarazem do tego, by zdanie było zrozumiałe, jak i gramatycznie poprawne.

NLP pokrywa się również w znacznej mierze z działem lingwistyki komputerowej i często uważany jest za poddział sztucznej inteligencji. Natomiast termin język naturalny używany jest, by odróżnić języki ludzkie (takie jak hiszpański, szwedzki czy polski) od języka formalnego czy komputerowego (jak C++, Java lub Lisp). Choć analiza języka naturalnego może zajmować się i tekstem, i mową, prace nad syntezą mowy rozwinęły się jako oddzielny dział.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Przetwarzanie_j%C4%99zyka_naturalnego

Przetwarzanie sygnałów

dziedzina matematyki stosowanej

Przetwarzanie sygnałów zajmuje się wykonywaniem pewnych operacji na sygnałach oraz interpretacją tychże sygnałów.

Przetwarzanie sygnałów jest interdyscyplinarnym obszarem zaliczanym do telekomunikacji, informatyki, elektrotechniki, elektroniki i matematyki stosowanej. Dotyczy użytecznych operacji na sygnałach lub analizy tych sygnałów odbywającej się w czasie ciągłym lub na dyskretnych próbkach tych sygnałów. W zależności od zastosowań takimi użytecznymi operacjami mogą być działania kontrolne, kompresja danych, transmisja danych, pozbywanie się szumów i sygnałów zakłócających, predykcja zachowania się sygnału, filtrowanie, wygładzanie, deblurring (odtwarzanie zniekształconego sygnału z jego „zarysów”), rekonstrukcja tomograficzna, identyfikacja, klasyfikacja i wiele innych tego typu operacji.

Przetwarzane sygnały mogą zawierać dźwięk, obrazy, wielkości mierzone zależne od czasu i dane pochodzące z czujników pomiarowych, na przykład dane z procesów biologicznych, takich jak elektrokardiogramy, sygnały z systemów kontroli, sygnały transmisji telekomunikacyjnych, np. sygnały radiowe i telewizyjne oraz wiele innych.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Przetwarzanie_sygna%C5%82%C3%B3w

Przeznaczenie

Przeznaczenie – los, dola, fatum, fortuna; predestynacja; to co powiedziane, przepowiedziane, zarządzone przez bogów; nieuchronna przyszłość. Z definicji jest tylko jedno przeznaczenie (przyszłość) i nie może być ono zmienione.

Według koncepcji przeznaczenia losy człowieka są z góry określone (zobacz: predeterminizm, kismet). Takie postawienie sprawy działało jednak deprymująco. Dlatego próbowano poznać przyszłość (zobacz: wróżby, astrologia, horoskop, jasnowidzenie, prorokowanie, Yijing), a następnie na nią wpływać: poprzez uczynki podporządkowane regułom uznawanym za sposób polepszenia losu lub za pomocą magii.

Idea przeznaczenia nie sprzeciwia się w ogólności decydowaniu o własnej przyszłości, gdyż nie wyklucza przyczynowości (obecne decyzje mogą więc być przyczyną przyszłych zdarzeń, udanych osiągnięć).

Przeznaczeniem lub losem nazywa się też napotkane przypadki i zrządzenia, które nie zależą od woli ani starań.

Bóstwa związane z przeznaczeniem: Rod, Fatum, Fortuna, Tyche, Parki, Mojry, Ananke.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Przeznaczenie

Przygotowanie zawodowe

Przygotowanie zawodowe – jeden z instrumentów aktywizacji zawodowej osób bezrobotnych, zdobywanie nowych kwalifikacji lub umiejętności zawodowych przez praktyczne wykonywanie zadań zawodowych na stanowisku pracy, według ustalonego programu pomiędzy urzędem pracy, pracodawcą i bezrobotnym, bez nawiązania stosunku pracy.

Przygotowanie zawodowe ma na celu ułatwienie ponownego wejścia na rynek pracy osobom, które utraciły pracę i mają niskie lub nieaktualne kwalifikacje zawodowe.

Okres odbywania przygotowania zawodowego wynosi: od 3 do 6 miesięcy – przyuczenie do pracy, od 12 do 18 miesięcy – praktyczna nauka zawodu

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Przygotowanie_zawodowe

Przyjaźń

Jedna z cnót; istnieje kilka rodzajów przyjaźni: idealna oraz takie, z których każda ma spełniać pewien cel (przyjemność lub użyteczność). Przyjaźń – serdeczne stosunki oparte na wzajemnej życzliwości. Większość ludzi uważa, że ich przyjaciele dobrze ich znają. Jednak badania wykazały, że w większości przypadków jest to złudzenie związane z chęcią poprawy samooceny. Wierząc, że przyjaciołom zależy na nas, budujemy poczucie własnej wartości.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Przyja%C5%BA%C5%84

Przyjemność

szeroki zakres stanów psychicznych, które ludzie i inne zwierzęta doświadczają jako pozytywne, przyjemne lub warte poszukiwania – Przyjemność – podstawowa wartość hedonistyczna o charakterze pozytywnym, będąca doświadczeniem zmysłowym o charakterze indywidualnym

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Przyjemno%C5%9B%C4%87

Przyjęcie

Przyjęcie – uroczysty posiłek zorganizowany specjalnie dla osób zaproszonych – gości. Przyjęcie zazwyczaj ma na celu uświetnienie ważnych wydarzeń lub okoliczności o charakterze oficjalnym lub prywatnym – mówimy wtedy o przyjęciu okolicznościowym. Duże i wystawne przyjęcie może być określane jako bankiet, biesiada lub uczta.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Przyj%C4%99cie

Przywódca

ktoś posiadający prawo wpływania na postępowanie innych

Przywódca, lider – szczególny rodzaj kierownika, który ma bezpośredni związek z zachowaniami organizacyjnymi. Przywódca to osoba mająca duży wpływ na podwładnych, którzy wykonują polecenia pożądane przez szefa ze względu na więzi, jakie ich łączą. Przywództwo charakteryzuje się wyjątkowymi cechami osoby, której inni skłonni są zaufać i podporządkować się dobrowolnie. Taka osoba cieszy się w wybranej grupie społecznej autorytetem, władzą, która jest akceptowana. Według Stanisława Miki przywództwo postrzegane jest jako pewna zdolność, umiejętność lub cecha zjednywania sobie zwolenników, wywierania wpływu, a także tworzenia wizji rozwoju i pobudzania ludzi do działania.

Badacze doszli do wniosku, że grupa dobrze działa, gdy ma kogoś, kto pełniłby dwie podstawowe funkcje:

rozwiązywania problemów – związane z działaniami,
społeczne – podtrzymujące trwałość grupy (pośredniczenie w rozwiązywaniu sporów i powodowanie, aby określone osoby czuły się doceniane przez grupę).
Osoba, która potrafiłaby jednocześnie pełnić te dwa rodzaje funkcji byłaby szczególnie skutecznym przywódcą. Jednak w praktyce jest tak, że przywódca ma umiejętności, temperament i czas umożliwiające mu zajmowanie tylko jednego z tych stanowisk. Nie rokuje to jeszcze o porażce danej grupy. Zaobserwowano, że w wielu skutecznych grupach występuje podział przywództwa, który polega na tym, że jedna osoba (kierownik lub formalny przywódca) pełni funkcje związane z zadaniami, a inny członek grupy funkcje społeczne.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Przyw%C3%B3dca

Przywództwo

Przywództwo (ang. leadership) – wykonywanie władzy, wywieranie wpływu na grupę społeczną; funkcjonowanie w roli przywódcy.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Przyw%C3%B3dztwo

Psychiatria

specjalizacja medyczna – Psychiatria – jedna z podstawowych specjalizacji medycznych, zajmująca się badaniem, zapobieganiem i leczeniem zaburzeń i chorób psychicznych. Bada ich uwarunkowania biologiczne, psychologiczne, rodzinno-genetyczne, społeczne, konstytucjonalne.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Psychiatria

Psychika

Psychika (gr. ψυχή, psyche – dusza) – «całokształt cech i procesów wewnętrznych człowieka, związanych z emocjami, intelektem, predyspozycjami i doświadczeniem życiowym» (źródło: Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego). 

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Psychika

Psychoanaliza

teoria psychopatologii

Psychoanaliza (od gr. ψυχη = „psyche”, „dusza” i ανάλυσις = „analiza”) – metoda poznania i leczenia człowieka, teoria psychopatologii i teoria pozwalająca wyjaśnić różne zjawiska społeczne i kulturowe. Została zapoczątkowana na przełomie XIX i XX wieku przez wiedeńskiego lekarza Zygmunta Freuda.

Psychoanaliza zainspirowała rozwój innych szkół terapii, a sama współcześnie funkcjonuje jako dziedzina złożona z wielu nurtów myślenia. Ta różnorodność dotyczy założeń na temat źródeł i patomechanizmu rozwoju zaburzeń psychicznych oraz sposobu prowadzenia analizy czy terapii. Wśród tych nurtów najczęściej wymienia się: psychologię ego, podejście oparte na teorii relacji z obiektem, Niezależną Szkołę Brytyjską i Nurt Francuski.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Psychoanaliza

Psycholog

Psycholog (w odniesieniu do kobiet stosuje się formę psycholożka)– osoba posiadająca właściwe kwalifikacje, potwierdzone wymaganymi dokumentami, do udzielania świadczeń psychologicznych polegających w szczególności na: diagnozie psychologicznej, opiniowaniu, orzekaniu, psychoterapii (po ukończeniu studiów podyplomowych w tym zakresie) oraz na udzielaniu pomocy psychologicznej.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Psycholog

Psychologia

Nauka badająca mechanizmy rządzące psychiką

Psychologia (od stgr. ψυχή psyche „dusza”; λόγος logos „słowo, myśl, rozumowanie”) – nauka badająca mechanizmy i prawa rządzące psychiką oraz zachowaniami człowieka. Psychologia bada również wpływ zjawisk psychicznych na interakcje międzyludzkie oraz interakcję z otoczeniem.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Psychologia

Psychologia kliniczna

Psychologia kliniczna – dział psychologii stosowanej zajmujący się profilaktyką, diagnostyką i terapią zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania, czyli zaburzeniami w regulacji stosunków człowieka z jego otoczeniem.

Za ojca psychologii klinicznej uważa się Lightnera Witmera, który w roku 1896 założył na Uniwersytecie Pensylwanii w Filadelfii pierwszą klinikę psychologiczną. Stosowaną przez siebie metodę badań określał mianem klinicznej, co oznaczało indywidualne badanie pacjenta.

Psychologia kliniczna szczególnie interesuje się zdrowiem psychicznym, jego normą i patologią, a więc psychopatologią, sposobami określania i diagnozowania takiej normy i patologii, jak też czynnikami wpływającymi na ten proces diagnostyczny. Psychologia kliniczna zajmuje się także stresem i sytuacjami kryzysowymi, które nie mieszczą się w obszarze klasycznie rozumianej psychopatologii. Bada wpływ czynników psychologicznych na powstawanie i przebieg chorób (zarówno psychicznych, jak i somatycznych), a także wpływ choroby na stan psychologiczny. Również zgłębia psychospołeczne uwarunkowania procesu leczenia (także farmakologicznego) i zdrowienia, czy problematykę jakości kontaktu między lekarzem a pacjentem. Interesuje się wreszcie sposobami wykorzystania wiedzy psychologicznej do usprawnienia przebiegu leczenia, do poradnictwa i pomocy osobom zdrowym i chorym w sferze zachowania się i psyche, a zwłaszcza specyficznymi formami takich oddziaływań, jakimi są psychoterapia, interwencja kryzysowa, rehabilitacja, psychoedukacja itp., co łącznie określa się obecnie mianem pomocy psychologicznej. W stosunku do innych działów nauk psychologicznych, oprócz obszarów tutaj już wspomnianych, psychologia kliniczna znajduje się blisko psychometrii, psychologii zdrowia, psychologii osobowości, oraz psychologii rozwojowej – zarówno w zakresie rozwoju dziecka, jak i rozwoju człowieka dorosłego, oraz starzenia się.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Psychologia_kliniczna

Psychologia poznawcza

Psychologia poznawcza, nazywana niekiedy kognitywną (ang. cognitive psychology) – dziedzina psychologii zajmująca się problematyką poznawania przez człowieka otoczenia – tworzenia wiedzy o otoczeniu, która może być następnie wykorzystana w zachowaniu. Wiedzę przedstawia się jako struktury (reprezentacje umysłowe), a mechanizmy jej tworzenia jako procesy (procesy poznawcze), a całość zagadnienia – jako tworzenie i przekształcanie struktur poprzez procesy. Stąd też można stwierdzić, że psychologia poznawcza zajmuje się badaniem struktur i procesów poznawczych. Aktywność poznawczą opisuje się także jako przetwarzanie informacji przez system poznawczy (umysł), dlatego można to zdefiniować tak, że psychologia poznawcza zajmuje się badaniem organizacji i funkcjonowania umysłu. Zagadnieniami podstawowymi dla psychologii poznawczej zajmuje się również kognitywistyka (ang. cognitive science).

Więcej na stronie Wikipedia.org

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Psychologia_poznawcza

Psychologia pozytywna

Psychologia pozytywna – dziedzina psychologii zajmująca się podłożem dobrego samopoczucia i szczęścia (zob. dobrostan subiektywny), a także męstwem oraz cnotami ludzkimi.

Nauki psychologiczne poświęcały tradycyjnie wiele uwagi na badanie negatywnych i patologicznych aspektów życia człowieka (lęki, stres, depresja, itp.), pozostawiając na marginesie badanie aspektów pozytywnych, jak kreatywność, inteligencja emocjonalna, humor, mądrość, szczęście. Ostatecznym impulsem dla powstania dziedziny zwanej psychologią pozytywną były prace prof. Martina Seligmana z University of Pennsylvania, byłego przewodniczącego Amerykańskiego Stowarzyszenia Psychologów.

Źródłem inspiracji dla psychologii pozytywnej są:

Arystoteles, który pisał dużo o εὐδαιμονία (eudaimonía – szczęście)
Abraham Maslow, Carl Rogers – przedstawiciele tzw. psychologii humanistycznej
Nowoczesna psychologia pozytywna różni się od swych historycznych poprzedników tym, że stosuje metodę naukową, a więc jej odkrycia są naukowo weryfikowalne.

Więcej na stronie Wikipedia.org:

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Psychologia_pozytywna

Psychologia różnic indywidualnych

Psychologia różnic indywidualnych – dziedzina psychologii zajmująca się badaniem różnic indywidualnych występujących pomiędzy ludźmi, które odznaczają się względną stałością. Należą do nich inteligencja, style poznawcze, osobowość, temperament oraz zdolności. Dziedzina ta wchodzi w skład szerszej dyscypliny zwanej psychologią różnicową.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Psychologia_r%C3%B3%C5%BCnic_indywidualnych

Psychologia społeczna

Psychologia społeczna – dziedzina nauki z pogranicza psychologii i socjologii badająca w jaki sposób obecność innych ludzi i ich działania wpływają na psychikę jednostki. Innymi słowy jest to nauka badająca procesy psychiczne i zachowanie się ludzi znajdujących się w sytuacjach społecznych – takich, w których występują inni ludzie. Jest to stosunkowo młoda gałąź psychologii, która wyodrębniła się dopiero pod koniec lat trzydziestych XX wieku wraz z rozwojem metod eksperymentalnych Kurta Lewina i jego uczniów.

Psychologia społeczna bada w jaki sposób ludzie wywierają wpływ na sposób myślenia, emocje i postawy innych ludzi zarówno nieświadomie, jak i celowym działaniem. Dziedziną badań tej nauki są zarówno procesy społeczne wpływające na indywidualnego człowieka, jak i procesy zachodzące w małych grupach ludzkich.

„…podczas gdy psycholog społeczny bada jednostkę w grupie, socjolog ma do czynienia z grupą jako całością” – wskazuje Floyd Henry Allport. Stefan Baley definiuje ją nieco inaczej: „psychologia społeczna zajmuje się psychologiczną analizą zjawisk społecznych”[2].

Psychologia społeczna posługuje się metodą statystyczną, metodą porównawczą, metodą etnograficzną, a także metodą eksperymentalną.

Więcej na stronie Wikipedia.org:

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Psychologia_spo%C5%82eczna

Psychologia wychowawcza

Psychologia wychowawcza (pedagogiczna) – nauka zajmująca się badaniem psychologicznych zagadnień kształcenia (nauczania i uczenia się) i wychowania; między innymi zagadnienia doboru treści kształcenia i wychowania, procesu uczenia się, nauki czytania i pisania, rozwijania zdolności, nabywania pojęć, zainteresowań, przekonań i postaw.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Psychologia_wychowawcza

Psychologia zdrowia

Psychologia zdrowia – dział psychologii badający wpływ zjawisk psychicznych na ogólny stan zdrowia, a także wpływ ogólnego stanu zdrowia na samopoczucie psychiczne. Powstała na gruncie medycyny behawioralnej, medycyny psychosomatycznej i psychologii medycznej. Psychologia zdrowia została formalnie uznana w 1979 roku przez Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne.

Psychologia zdrowia to „wkład wychowawczy, naukowy i zawodowy psychologii jako dyscypliny naukowej w krzewienie i utrzymywanie zdrowia, zapobieganie chorobom i ich leczenie, wyodrębnienie etiologicznych i diagnostycznych korelatów zdrowia, choroby i pokrewnych zaburzeń oraz poprawę systemu opieki zdrowotnej i polityki zdrowotnej”.

Psychologia zdrowia to „dział psychologii zajmujący się poznaniem wpływu czynników psychologicznych na to, że ludzie pozostają zdrowi, określeniem ich znaczenia w powstaniu chorób oraz ich roli w kształtowaniu zachowania ludzi, kiedy zachorują”.

Więcej na stronie Wikipedia.org:

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Psychologia_zdrowia

Psychometria

Psychometria (od stgr. ψυχή Psyche = dusza, oraz łac. -metria, od gr. μετρεῖν metrein, „mierzyć”) – dział psychologii, który zajmuje się teorią i praktyką stosowania testów psychologicznych.

Charakterystyka
Opiera się na zdobyczach statystyki i matematyki, tworząc procedury badania testowego w psychologii poprzez obiektywizację, pomiar rzetelności i trafności, standaryzację, normalizację i ewentualną właściwą adaptację narzędzi badawczych, jakimi są kwestionariusze osobowości, testy uzdolnień i inteligencji, ankiety oraz skale.

Umożliwia ujęcie zachowania jednostki w postaci pomiaru liczbowego, dzięki czemu daje nadzieję na obiektywny i naukowy opis człowieka. Koncentruje się na różnicach indywidualnych. Stwarza jednak niebezpieczeństwo etykietowania jednostki i sztywnego kategoryzowania jednostek. Psychometrii często zarzuca się tworzenie pojęć bez dostatecznej podbudowy w teorii – na zasadzie: „skoro coś jest mierzalne, to znaczy, że istnieje”, np. IQ często jest definiowany jako wartość, którą mierzy test IQ.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Psychometria

Psychoterapia

Psychoterapia – stosowanie metod psychologicznych, zwłaszcza opartych na regularnym kontakcie międzyludzkim, w celu pomocy osobom zmagającym się z różnorodnymi problemami. Psychoterapia służy poprawie dobrostanu i zdrowia psychicznego, rozwojowi relacji i umiejętności społecznych, może dotyczyć zmiany lub radzenia sobie z dokuczliwymi zachowaniami, przekonaniami, obsesjami, myślami lub emocjami. Niektóre techniki psychoterapeutyczne są uznane za oparte na dowodach naukowych metody leczenia określonych zaburzeń psychicznych.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Psychoterapia

Pub

Pub (skrót od ang. public house) – specyficzny rodzaj lokalu, będący skrzyżowaniem baru z klubem, gdzie podaje się głównie piwo. Puby spotyka się przede wszystkim w Wielkiej Brytanii, Irlandii, Kanadzie, Australii, Nowej Zelandii oraz innych krajach pozostających pod wpływem kultury brytyjskiej. Pub jest nie tylko miejscem konsumpcji napojów alkoholowych, ale również miejscem spotkań towarzyskich, gier stolikowych, jak np. domino, szachy a także ruchowych, np. darts, kręgle. W wielu pubach można oglądać telewizyjne relacje ze spotkań sportowych. Niektóre z pubów oferują również usługi hotelowe.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Pub

Public relations

Public relations (PR) (z ang. relacje publiczne, kontakty z otoczeniem), imagistyka społeczna – kształtowanie stosunków publicznie działającego podmiotu z jego otoczeniem. Celem działań public relations jest dbałość o dobry wizerunek, akceptację i życzliwość wobec działań danej osoby lub organizacji.

Nazwą powszechnie używaną w języku polskim jest również peer, piar lub pijar, który jest zgłoskową realizacją pierwszych liter PR.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Public_relations

Publicystyka

rodzaj dziennikarstwa

Publicystyka – subiektywne gatunki wypowiedzi w środkach komunikacji społecznej (prasa, radio, telewizja, internet, książka, wydawnictwa jednorazowe) na publicznie interesujące w danym momencie tematy. Typowe rodzaje publicystyki:

pozaprasowa (traktaty, rozprawy, pisma ulotne)
prasowa (artykuły, felietony, reportaże)
radiowa, telewizyjna i filmowa
Wypowiedź publicystyczna interpretuje i ocenia fakty z przyjętego przez autora punktu widzenia, celem jej jest zaś wpływ na opinię publiczną. Dzieje publicystyki sięgają początków piśmiennictwa (retoryka rzymska), a szerokie jej rozpowszechnienie i masowość oddziaływania umożliwił najpierw wynalazek druku, potem radia, telewizji i wreszcie Internetu.

Ze względu na temat wypowiedzi publicystykę dzieli się na:

polityczną
społeczną
kulturalną
naukową
ekonomiczną
Niemal wszystkie występują również w publicystyce radiowej i telewizyjnej (choć w telewizji np. terminem felieton filmowy oznacza się z reguły dowolną wstawkę filmową do programu studyjnego). Niemniej jednak, nowe środki przekazu mają również specyficzne dla siebie podgatunki publicystyczne (np. talk-show).

Elementy publicystyki znaleźć można również w literaturze pięknej oraz w innych rodzajach twórczości, jak film (kronika filmowa, plakat filmowy) czy plastyka (niektóre rodzaje plakatu, karykatura itd.)

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Publicystyka

Publiczność

grupa ludzi uczestniczących w wydarzeniu kulturalnym

Publiczność – typ zbiorowości, która wyróżniana jest ze względu na to, że jej uwaga koncentruje się na konkretnym przekazie.

Wyróżnić można:

publiczność, będącą audytorium, czyli zbiorowością osób znajdujących się w tej samej przestrzeni fizycznej oraz
publiczność charakteryzującą się przestrzennym rozproszeniem i uczestnictwem w odbiorze tych samych treści kulturowych dzięki środkom masowego przekazu. Ze względu na możliwość powtórzenia identycznego komunikatu w mass-mediach, członkowie tej zbiorowości rozproszonej nie muszą uczestniczyć w tym samym czasie w ich przyjmowaniu.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Publiczno%C5%9B%C4%87

Pułap tlenowy

Pułap tlenowy (VO2 max) – zdolność pochłaniania tlenu przez organizm. Jest to jeden z najpopularniejszych wskaźników wydolności fizycznej, szczególnie wydolności tlenowej. Często ciężkość (intensywność) wysiłku określa się w procentach VO2 max.

Wartość VO2 max wzrasta znacznie w okresie szkolnym, osiągając najwyższe wielkości u przedstawicieli obojga płci między 18 a 20 rokiem życia. Przyczyną tego są zmiany maksymalnych prędkości skurczów serca, które wzrastają w wieku dziecięcym i około 10 roku życia osiągają poziom najwyższy (ponad 200 uderzeń na minutę). W późniejszym okresie dorastania obniżają się stopniowo. Osoby 40 letnie oznaczają się zmniejszeniem wydolności, mierzonej poziomem pułapu tlenowego do 80-90%, osoby 50 letnie do 70-80%, 60 letnie do mniej niż 70%, a około 70 letnie do 50-55%. Maksymalna wielkość VO2 max osiągana przez kobiety w rozwoju osobniczym kształtują się na mniejszym poziomie niż u mężczyzn. Za poziom VO2 max niezbędny do podołania codziennym obowiązkom i utrzymania pożądanej jakości życia przyjmuje się wartość 15-17 ml•kg-1•min-1 VO2 max . Wielkość tę osiąga się średnio w 74 roku życia, ale może być przesunięta do 88 roku i później przez systematyczną aktywność fizyczną. Do samodzielnego życia, tj. niewymagającego pomocy fizycznej drugiej osoby, potrzebny jest poziom wydolności równy minimum 13 ml•min-1•kg-1 VO2 max .

O wydolności fizycznej i sprawności ludzi w starszym wieku decydują:

wydolność fizyczna osiągnięta do 25 roku życia;
aktywność fizyczna w wieku dojrzałym;
zmiany organiczne i czynnościowe powstałe w wyniku przebytych chorób i działających na ustrój ujemnych wpływów rozwoju cywilizacji.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Pu%C5%82ap_tlenowy

Puzzle

Puzzle – forma rozrywki polegająca na składaniu dużego obrazka z małych fragmentów o charakterystycznych kształtach.

Najczęściej składają się z 500, 1000, 1500 i 2000 elementów. Nieco rzadziej spotykane składają się z trzech i więcej tysięcy elementów. W odmianach dla dzieci spotkać można bardzo wiele wariantów (od 2 elementów), z których powstają obrazki o bardzo różnych rozmiarach.

Odmianą klasycznych puzzli są puzzle trójwymiarowe oraz puzzle kuliste.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Puzzle