Wszystkie artykuły pl.m.wikipedia.org Wyświetl strony zaczynając od: Z
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Specjalna:Wszystkie_strony?from=Z&to=&namespace=0
Zabawa
Zabawa – aktywność służąca rozrywce, sięgająca najgłębszych początków ludzkości. Z antropologicznego punktu widzenia nie istnieje społeczność (kultura, cywilizacja), której członkowie nie znaliby zabawy. Zabawa może również służyć edukacji („nauka przez zabawę”), czego dowodem mogą być różnego rodzaju edukacyjne gry komputerowe oraz edutainment.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Zabawa
Zaburzenia afektywne
Zaburzenia afektywne, zaburzenia nastroju – grupa zaburzeń endogennych, w których okresowo występują zaburzenia nastroju, emocji i aktywności. Zaburzenia te mogą się przejawiać występowaniem zespołów depresyjnych, hipomaniakalnych i maniakalnych oraz stanów mieszanych.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Zaburzenia_afektywne
Zaburzenia psychiczne
wzorzec zachowania lub sposób myślenia, który powoduje znaczny dyskomfort lub pogorszenie funkcjonowania jednostki
Zaburzenia psychiczne – wzorce lub zespoły zachowań, sposobów myślenia, czucia, postrzegania oraz innych czynności umysłowych i relacji z innymi ludźmi, będące źródłem cierpienia lub utrudnień w indywidualnym funkcjonowaniu dotkniętej nimi osoby. Zaburzenia te mogą być utrwalone, nawracające, mogą stopniowo ustępować (remisja) lub przebiegać jako pojedynczy epizod. Są one przedmiotem zainteresowania psychiatrii klinicznej.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Zaburzenia_psychiczne
Zachowanie
sposób, w jaki postępuje osoba w różnych sytuacjach
Zachowanie (ang. behavior) – skoordynowane postępowanie organizmu w odniesieniu do określonego otoczenia w określonym czasie, różnego rodzaju reakcje na bodźce z otoczenia (układ bodziec – reakcja, ang. stimulus – reaction, S–R), np. wykonywane za pomocą grup mięśni reakcje ruchowe.
Zachowanie może być reaktywne lub celowe – ukierunkowane na osiągnięcie celu (czynność):
- jest rezultatem działania bodźców zewnętrznych (behawioryzm)
- jest rezultatem działania popędów, zdeterminowane przez wcześniejsze doświadczenia i w dużej mierze nieświadome (psychoanaliza)
- jest wynikiem potrzeby eksploracji i procesów poznawczych (psychologia poznawcza)
- jest rezultatem doświadczanej akceptacji (psychologia humanistyczna)
- jest komunikatem pozostającym w sprzężeniu zwrotnym, zarówno przyczyną, jak i skutkiem (psychologia systemowa)
- jest usiłowaniem przystosowania się organizmu w celu przetrwania (psychologia ewolucyjna)
Więcej na stronie Wikipedia.org:
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Zachowanie
Zadowolenie
Zadowolenie – chwilowe uczucie satysfakcji, pełnej afirmacji. W większości przypadków prowadzi do uczucia szczęścia. Zadowolenie nie objawia się stanem euforii, uzewnętrznia się w zależności od sytuacji (poziomu zadowolenia). Zadowolenia może być zarówno brane pod uwagę przy aspektach seksualnych, jak i wręcz przeciwnie, codziennych (dziecko zadowolone z oceny za swoją pracę np. dyktando). Jest to uczucie tłumione (jak wyżej w zależności od sytuacji, np. zadowolenia ze stracenia przez kogoś posady na naszą korzyść będzie ukrywane, zaś oficjalna promocja naszej osoby będzie otwarcie pokazywana z dumą).
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Zadowolenie
Zaduma
https://pl.m.wiktionary.org/wiki/zaduma
Zakład ubezpieczeń
Zakład ubezpieczeń (towarzystwo ubezpieczeniowe, ubezpieczyciel) – przedsiębiorstwo prowadzące działalność gospodarczą za zezwoleniem w zakresie ubezpieczeń osobowych, majątkowych i reasekuracji na podstawie umowy, które zobowiązuje się do odpowiedniego świadczenia w razie wystąpienia skutków zdarzeń losowych.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Zak%C5%82ad_ubezpiecze%C5%84
Zakochanie
Zakochanie – stan związania emocjonalnego z drugą osobą. Charakteryzuje się nieustającymi myślami o tej osobie i pragnieniem przebywania z nią. W przypadku niedostępności obiektu uczuć osoba zakochana nierzadko cierpi. Zakochanie często błędnie nazywane jest miłością.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Zakochanie
Zakonnica
osoba konsekrowana płci żeńskiej
Zakonnica – kobieta będąca członkinią zakonu.
W Kościele katolickim według kan. 207 § 2 kodeksu prawa kanonicznego spośród duchownych i świeckich osób wywodzą się wierni, którzy profesją rad ewangelicznych, przez śluby lub inne święte więzy, zatwierdzone i uznane przez Kościół, w sposób szczególny poświęcają się Bogu, a także pomagają w zbawczej misji Kościoła. Ich stan, choć nie odnosi się do hierarchicznej struktury Kościoła, jednak należy do jego życia i świętości.
Zakonnice opierają życie we wspólnotach na konstytucjach i dyrektoriach generalnych, które stanowią o sposobach ich życia, działaniach, celach.
W Kościele katolickim każde zgromadzenie zakonne posiada swój charyzmat, ale zadaniem każdego jest prowadzenie życia w zjednoczeniu z Bogiem, szczególnie poprzez nauczanie i wychowanie dzieci i młodzieży. W Polsce żyje około 30 tysięcy zakonnic.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Zakonnica
Zakonnik
w kościele katolickim członek zakonu żebrzącego
Zakonnik – człowiek, który wybrał życie w pewnej wspólnocie religijnej. Kapłana zakonnika często nazywa się ojcem (pater), a zakonników którzy nie są kapłanami nazywa się braćmi (frater).
Zakonnicy określani są formalnie jako „osoby konsekrowane”, „prowadzący życie konsekrowane”.
U kapucynów słowo „brat” często stosuje się również w odniesieniu do zakonników kapłanów.
W Kościele katolickim zakonnicy najczęściej składają trzy śluby: czystości (obejmujący m.in. zobowiązanie do życia w celibacie), ubóstwa i posłuszeństwa.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Zakonnik
Zamiar
Zamiar (łac. dolus) – w prawie karnym materialnym element strony podmiotowej przestępstwa; synonim winy umyślnej, tj. świadomego ukierunkowania na osiągnięcie stanu rzeczy określonego w typie czynu zabronionego. W polskim prawie sam zamiar popełnienia przestępstwa nie jest karalny, jednak obecność zamiaru decyduje o uznaniu przestępstwa za umyślne lub nieumyślne (art. 9 k.k.), co może mieć wpływ na wysokość kary.
Wyróżnia się zamiar bezpośredni, zamiar ewentualny i zamiar niby ewentualny.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Zamiar
Zamówienia publiczne
Zamówienia publiczne – element finansów publicznych obejmujący szczegółowe rozwiązania dotyczące procedur wydatkowania środków publicznych (sposobów wyłonienia wykonawców oraz zasad zawierania umów). Procedury te często stanowią odmiany przetargu.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Zam%C3%B3wienia_publiczne
Zarządzanie
Zarządzanie – ogólny zakres działań, procesów i decyzji, których zastosowanie w odniesieniu do zasobów, osób, kapitału lub organizacji ma zapewnić warunki do efektywnego ich funkcjonowania prowadzącego do osiągnięcia postawionych celów.
Od początku XX wieku, odkąd zarządzanie próbowano oprzeć na naukowych podstawach, aż do lat 60. XX wieku zarządzanie pojmowane było jako działanie kierownicze, obejmujące następujące sekwencje postępowania: planowanie, organizowanie, decydowanie, motywowanie i kontrolowanie, nazywane klasycznymi funkcjami zarządzania.
Klasyczne funkcje zarządzania wyróżnił pierwszy „klasyk” zarządzania Henri Fayol. Jednakże paradygmat zarządzania zmienił się od tego czasu radykalnie, więc warto powrócić do starszej, bardziej ogólnej definicji: zarządzanie to sztuka bądź praktyka rozumnego stosowania środków dla osiągnięcia wyznaczonych celów.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Zarz%C4%85dzanie
Zarządzanie czasem
Zarządzanie czasem – planowe i systematyczne wykonywanie zadań, zmierzające do osiągnięcia celów.
Procesy zarządzania czasem
Zarządzanie czasem obejmuje procesy wymagane dla zapewnienia osiągnięcia celów we właściwym czasie. Obszar ten obejmuje:
Wyznaczanie celów – identyfikacja działań, które muszą zostać wykonane dla osiągnięcia celów
Planowanie – rozdzielanie czasu potrzebnego dla wykonania poszczególnych działań
Podejmowanie decyzji o sposobie realizacji zadań
Realizacja – stworzenie harmonogramu działań dla wykonywanych czynności, analizowanie kolejności działań, czasów trwania oraz wymaganych zasobów
Monitorowanie – kontrolowanie osiągniętych wyników i ewentualna korekta celów
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Zarz%C4%85dzanie_czasem
Zarządzanie finansami
Zarządzanie finansami – organizacja zasobów finansowych przedsiębiorstwa. Jest to działalność zarówno organizacyjna, decyzyjna, jak i kontrolna, kształtująca finanse przedsiębiorstwa w sposób umożliwiający maksymalizację korzyści ekonomicznych.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Zarz%C4%85dzanie_finansami
Zarządzanie nieruchomościami
Zarządzanie nieruchomościami – działalność zawodowa polegająca na zawodowym (odpłatnym) wykonywaniu następujących czynności zleconych przez właściciela nieruchomości:
- prowadzenie i nadzorowanie bieżącej obsługi nieruchomości,
- planowanie krótko- i długookresowych celów i sposobów ich realizacji w odniesieniu do zachowania nieruchomości w stanie niepogorszonym i rozwoju nieruchomości,
- doradztwo w zakresie zarządzenia nieruchomością.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Zarz%C4%85dzanie_nieruchomo%C5%9Bciami
Zarządzanie strategiczne
Zarządzanie strategiczne – proces informacyjno-decyzyjny (wspomagany funkcjami planowania, organizacji i kontroli), którego celem jest rozstrzyganie o kluczowych problemach działalności przedsiębiorstwa, o jego przetrwaniu i rozwoju ze szczególnym uwzględnieniem oddziaływań otoczenia i węzłowych czynników własnego potencjału wytwórczego.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Zarz%C4%85dzanie_strategiczne
Zarządzanie środowiskowe
Zarządzanie środowiskowe (zarządzanie proekologiczne) – celowe działanie mające na celu utrzymanie i poprawę stanu środowiska naturalnego, na które oddziałuje działalność człowieka. Jest to zarządzanie środowiskiem zintegrowane z ogólnym systemem zarządzania, np. w przedsiębiorstwie lub gminie.
Zarządzanie środowiskowe odróżnia się od zarządzania środowiskiem (tj. zarządzania ochroną środowiska). To ostatnie jest domeną władzy publicznej, a zarządzanie środowiskowe dotyczy planowania, organizowania, motywowania i kontroli działań, w wyniku czego ulega zmniejszeniu negatywny wpływ organizacji na środowisko.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Zarz%C4%85dzanie_%C5%9Brodowiskowe
Zarządzanie zasobami ludzkimi
Zarządzanie zasobami ludzkimi (inaczej zarządzanie personelem, funkcja personalna, human resource management lub managing people in organizations) – zbiorcza nazwa na określenie strategii lub metod kierowania tzw. kapitałem ludzkim.
We współczesnym świecie zasoby ludzkie (ZL) mają wpływ na wartość i konkurencyjność przedsiębiorstwa. Ze względu na takie podejście stopniowo rozwinęła się polityka zarządzania zasobami ludzkimi (ZZL), która określa cele, metody oraz wyzwania, jakie powinno spełniać prawidłowo działające przedsiębiorstwo.
W literaturze stosowane jest także pojęcie „zarządzanie kadrami”, pod którym należy rozumieć zbiór działań (decyzji) związanych z ludźmi, ukierunkowanych na osiąganie celów organizacji i zaspokojenie potrzeb (rozwój) pracowników. Przedmiotem zainteresowania funkcji personalnej w tym ujęciu są ludzie jako podmioty sprawcze w dążeniu do celów indywidualnych i organizacyjnych, a więc pracownicy pod względem ilościowym i jakościowym, ich zaangażowanie w działalność organizacji, osiągane wyniki oraz uwarunkowania tych zmiennych.
Więcej na stronie Wikipedia.org:
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Zarz%C4%85dzanie_zasobami_ludzkimi
Zasadnicza szkoła zawodowa
Zasadnicza szkoła zawodowa, zawodówka (ZSZ) inaczej tzw. branżowa szkoła I lub II stopnia – szkoła na podbudowie programowej szkoły podstawowej, realizująca program nauczania w zakresie kształcenia ogólnego oraz zawodowego. Podstawa programowa dla kształcenia ogólnego w tego typu szkole określa Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 27 sierpnia 2012 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół z późniejszymi zmianami (Dz.U. z 2012 r. poz. 977). Kształcenie zawodowe odbywa się na poziomie robotniczym bądź czeladniczym, w zależności od organu prowadzącego szkołę. Ukończenie zasadniczej szkoły zawodowej jest potwierdzane świadectwem jej ukończenia. Absolwent ZSZ uzyskuje jedynie świadectwo potwierdzające posiadanie wykształcenia ogólnego na poziomie zasadniczym. Kwalifikacje zawodowe można uzyskać zdając egzamin potwierdzający kwalifikacje w zawodzie przeprowadzanym przez Okręgowe Komisje Egzaminacyjne lub zdając egzamin czeladniczy organizowany przez cechy rzemieślnicze. Po ukończeniu zasadniczej szkoły zawodowej naukę można kontynuować w trzyletnim liceum ogólnokształcącym dla dorosłych, rozpoczynając naukę od razu od klasy drugiej. Aby uzyskać dyplom technika absolwent ZSZ musi uzyskać wykształcenie średnie oraz zdać egzaminy potwierdzające wszystkie kwalifikacje wyodrębnione w danym zawodzie. Zasadnicze szkoły zawodowe zostały na podstawie reformy systemu oświaty z 2017 roku zlikwidowane z dniem 31 sierpnia 2019 roku. W ich miejsce powstały szkoły branżowe I stopnia.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Zasadnicza_szko%C5%82a_zawodowa
Zasoby ludzkie
Zasoby ludzkie, HR (od ang. human resources) – pojęcie mające dwojakie znaczenie. Pierwsze wywodzi się z nauk społecznych i zgodnie z klasyczną szkołą ekonomii oznacza pracę (siłę roboczą) jako jeden z trzech środków produkcji. Drugie, bardziej powszechne, mieszczące się w zakresie zarządzania, odnosi się do indywidualnych pracowników oraz działu organizacji, który zajmuje się rekrutacją, szkoleniem, motywowaniem oraz zwalnianiem pracowników (czyli polityką personalną).
Dział HR, oprócz działań administracyjnych (kompleksowa obsługa kadrowo-płacowa pracowników w zakresie umów o pracę, prowadzenie dokumentacji personalnej oraz rozliczanie (urlopy, zwolnienia lekarskie, zasiłki), sporządzanie dokumentacji związanej z przebiegiem zatrudnienia, naliczanie wynagrodzeń, realizacja innych obowiązków (w Polsce zgłoszeń do ZUS, urzędu skarbowego, GUS, PFRON)), coraz częściej staje się aktywnym partnerem zarządów oraz kadry zarządzającej, wpływając na strategię przedsiębiorstwa (zwłaszcza tam, gdzie zasoby ludzkie decydują o przewadze konkurencyjnej).
Płace pracowników zatrudnionych w działach HR są zróżnicowane i odzwierciedlają daną branżę gospodarki.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Zasoby_ludzkie
Zasoby naturalne
wszystkie użyteczne elementy środowiska, które człowiek może pozyskiwać
Bogactwa naturalne – wszystkie użyteczne elementy środowiska, które człowiek może pozyskiwać. Dzieli się je na nieorganiczne (minerały, woda, atmosfera) i organiczne (pochodzenia roślinnego, zwierzęcego, ekosystemy), a także nieodnawialne (np. minerały i paliwa kopalne) oraz odnawialne (nie wyczerpują się, ponieważ istnieje w nich zamknięty obieg materii, np. w wodzie i atmosferze).
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Zasoby_naturalne
Zatrudnienie
Zatrudnienie (praca w sensie prawnym) – odpłatne zaangażowanie pracy ludzkiej w działalność produkcyjną lub usługową podmiotu gospodarczego w oparciu o umowę między dwiema stronami, pierwszą będącą pracodawcą i drugą zwaną pracownikiem.
W Polsce zgodnie z art. 22 § 1 Kodeksu pracy przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca – do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem.
Zgodnie z metodologią badań Głównego Urzędu Statystycznego zatrudnieni w gospodarce narodowej to osoby zatrudnione na podstawie stosunku pracy na czas określony (w tym zatrudnione sezonowo i dorywczo) i nieokreślony, w pełnym i niepełnym wymiarze czasu pracy, pracownicy najemni w gospodarstwach indywidualnych w rolnictwie oraz nauczyciele w stanie nieczynnym lub przebywający na urlopach zdrowotnych.
Zatrudnienie może być kategoryzowane według: charakteru zatrudnienia, rodzaju wykonywanej pracy, branż gospodarki, cech demograficznych zatrudnionych itd.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Zatrudnienie
Zaufanie
Zaufanie wobec jakiegoś obiektu jest to wiedza lub wiara, że jego działania, przyszły stan lub własności okażą się zgodne z naszym życzeniem. Jeśli takiej pewności nie mamy, to zaufaniu towarzyszy także nadzieja.
Obiekt zaufania może być dowolny, np. człowiek, zwierzę, przedmiot, substancja, instytucja, społeczeństwo, bóstwo. W przypadku relacji międzyludzkich zaufanie dotyczy najczęściej uczciwości drugiej strony wobec nas, co niekoniecznie oznacza uczciwość wobec innych, np. w grupie przestępczej. Zaufanie może, ale nie musi być odwzajemnione; jest jedną z podstawowych więzi międzyludzkich, zarówno w rodzinie jak i grupach społecznych, i bywa szczególnie cenne w sytuacjach kryzysowych. Zaufaniem obdarowuje się osobę, której się wierzy. Jest to pojęcie analizowane w ramach wielu dyscyplin takich jak psychologia czy socjologia. Zaufanie jest podstawą więzi międzyludzkich. Ma ono również ogromne znaczenie podczas budowania stałego związku, gdyż staje się ono fundamentem udanego wspólnego pożycia. Gdy w związku lub małżeństwie pojawi się jego brak, grozi to rozstaniem, gdyż ciągłe podejrzenia mogą zaszkodzić dobrej komunikacji między partnerami. Wzbudzanie zaufania jest też częstą metodą działania przestępców, zwłaszcza oszustów. Emocja zaufania jest doznawana także przez bardziej inteligentne zwierzęta.
Więcej na stronie Wikopedia.org:
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Zaufanie
Zawód
etykieta zastosowana do osoby na podstawie aktywności, w której uczestniczy
Zawód – zbiór zadań (zespół czynności) wyodrębnionych w wyniku społecznego podziału pracy, będących świadczeniami na rzecz innych osób, wykonywanych stale lub z niewielkimi zmianami przez poszczególne osoby i wymagających odpowiednich kwalifikacji (wiedzy i umiejętności), zdobytych w wyniku kształcenia lub praktyki. Wykonywanie zawodu stanowi źródło dochodów. Szczególnym rodzajem zawodu jest profesja.
Zawód jest też jedną z podstaw zróżnicowania struktury społecznej we współczesnych społeczeństwach i kształtuje pozycję społeczną jednostki oraz jej prestiż.
W Polsce klasyfikacje zawodów opracowane były w ramach Społecznej Klasyfikacji Zawodów w latach 70. XX wieku i 20 lat później w ramach Polskiej Socjologicznej Klasyfikacji Zawodów. Odmienna klasyfikacja zawodów istnieje w Międzynarodowej Klasyfikacji Zawodów i opracowanej na jej podstawie Klasyfikacji Zawodów i Specjalności.
Zawód może dzielić się na specjalności.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Zaw%C3%B3d
Zażyłość
Zażyłość (także: poufałość, komitywa, bliskość, intymność, konfidencjalność) – zwykle pozytywne relacje międzyludzkie, charakteryzujące się ciepłym i życzliwym wzajemnym odnoszeniem się do siebie, zaufaniem i skłonnością do wzajemnych zwierzeń. W warstwie językowej typowe jest używanie języka potocznego, zdrobnień, wyrażeń pieszczotliwych, czasem także wulgaryzmów i slangu. Przy dużej zażyłości dochodzi także do przekroczenia bariery fizycznej, a wtedy emocje mogą być wyrażane przez obejmowanie, poklepywanie, przytulanie, chwytanie za ręce i ramiona, głaskanie, całowanie itp. Zażyłość powstaje między osobami, które się dobrze znają, a zwłaszcza członkami rodziny lub członkami grupy pozostającej w częstych kontaktach towarzyskich, np. w grupie przyjaciół, dobrych znajomych lub bliskich sąsiadów, prawie zawsze towarzyszy odwzajemnionej miłości.
Czasami (zwłaszcza w przypadkach gdy jedna z osób dominuje w grupie) okazywanie przez nią zażyłości może być odbierane negatywnie – np. szef próbuje w sposób poufały zwracać się do podwładnych, którzy sobie tego nie życzą, ale będąc w stosunku zależności służbowej mogą mieć trudność z otwartym sprzeciwem wobec takiego zachowania.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Za%C5%BCy%C5%82o%C5%9B%C4%87
Zbiorowość społeczna
zbiór osób w danym miejscu i czasie między którymi dochodzi do interakcji
Zbiorowość społeczna (zbiorowość ludzka) w socjologii – zbiór osób, zajmujących w danym czasie, trwale lub nie, daną przestrzeń, między którymi dochodzi do interakcji i pojawiać mogą się stosunki społeczne.
W przypadku gdy w danej zbiorowości społecznej wytwarza się struktura społeczna, a jej członkowie zaczynają wspólnie realizować jakieś istotne dla wszystkich cele, wówczas zbiorowość taka może stawać się grupą społeczną.
W przypadku dużych zbiorowości społecznych, zajmujących trwale jakieś terytorium, używa się wobec nich określenia zbiorowość terytorialna. W szczególnych przypadkach zbiorowość terytorialna może stawać się społecznością lokalną.
Ferdinand Tönnies użył dla określenia różnych typów zbiorowości społecznych przeciwstawnych w tym znaczeniu terminów wspólnota i zrzeszenie (w niektórych tłumaczeniach wspólnota i stowarzyszenie).
Do zbiorowości społecznych o krótkim czasie istnienia, gdzie nie wytwarzają się trwałe więzi społeczne zaliczane są także różne formy tłumu.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Zbiorowo%C5%9B%C4%87_spo%C5%82eczna
Zdrowe odżywianie
Zdrowe odżywianie – sposób odżywiania, polegający na przyjmowaniu substancji korzystnych dla zdrowia w celu zapewnienia lub poprawy zdrowia. Istotne jest zmniejszenie ryzyka wystąpienia chorób takich jak otyłość, nowotwory, choroby serca. Zdrowa dieta polega na przyjmowaniu odpowiednich ilości niezbędnych składników odżywczych i wody. Składniki pokarmowe mogą być dostarczane w postaci różnych produktów, dlatego wiele sposobów odżywiania i diet może być uznane za zdrowe.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Zdrowe_od%C5%BCywianie
Zdrowie
Zdrowie – stan pełnego fizycznego, umysłowego i społecznego dobrostanu, a nie tylko całkowity brak choroby czy niepełnosprawności. W ostatnich latach definicja ta została uzupełniona o sprawność do „prowadzenia produktywnego życia społecznego i ekonomicznego” a także wymiar duchowy.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Zdrowie
Zdrowie psychiczne
Zdrowie psychiczne – przyjęta w 1948 konstytucja Światowej Organizacji Zdrowia określa je jako pełny dobrostan fizyczny, psychiczny i społeczny człowieka.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Zdrowie_psychiczne
Zdrowie publiczne
Zdrowie publiczne – nauka zajmująca się zdrowiem na poziomie populacji ludzkiej.
Profesor Uniwersytetu Yale, Charles-Edward Amory Winslow, zaproponował w 1920 następującą definicję: Zdrowie publiczne jest nauką i sztuką zapobiegania chorobom, przedłużania życia, promowania zdrowia i sprawności fizycznej poprzez zorganizowane wysiłki na rzecz higieny środowiska, kontroli chorób zakaźnych, szerzenia zasad higieny osobistej, organizowania służb medycznych i opiekuńczych w celu wczesnego rozpoznawania, zapobiegania i leczenia oraz rozwijania takich mechanizmów społecznych, które zapewnią każdemu standard życia umożliwiający zachowanie i umacnianie zdrowia.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Zdrowie_publiczne
Zdrowie reprodukcyjne
Zdrowie reprodukcyjne – w ramach definicji zdrowia według WHO, jako stanu całkowitego fizycznego psychicznego i społecznego dobrego samopoczucia, a nie tylko braku choroby lub niemocy, pojęcie odnosi się do procesów i funkcji reprodukcyjnych i układu rozrodczego na wszystkich etapach życia człowieka. Definicja wskazuje, że zdrowie reprodukcyjne implikuje, iż ludzie mogą prowadzić odpowiedzialne, satysfakcjonujące i bezpieczne życie seksualne i mają możliwość reprodukowania się oraz wolność decyzji co do tego, kiedy i jak często to robić.
Obejmuje prawo mężczyzn i kobiet do informacji i dostępu do bezpiecznych, efektywnych, przystępnych i akceptowalnych metod regulacji płodności, zgodnych z ich wyborem oraz prawo do dostępu do odpowiedniej opieki medycznej, która umożliwi kobietom bezpieczne przejście przez okres ciąży i poród, a także zapewni partnerom największą szansę na posiadanie zdrowego dziecka.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Zdrowie_reprodukcyjne
Zegarmistrzostwo
rzemiosło
Zegarmistrz (średniowieczna nazwa: Horologiorum magister) – rzemieślnik zajmujący się głównie naprawą zegarów i zegarków.
Zegarmistrzowie oprócz działalności usługowej zajmują się także produkcją, uczestniczą w projektowaniu i testowaniu nowych typów czasomierzy, dlatego też muszą posiadać wiedzę z wielu dziedzin: metalurgii, ślusarstwa, stolarstwa i wielu innych – obecnie także związanych z elektroniką i nowymi tworzywami. Zegarmistrz obok wyćwiczonej bardzo precyzyjnej pracy ręcznej musi umieć obsługiwać wiele różnych maszyn i urządzeń, często służących do wykonania jednej, ściśle określonej czynności, np. przebarwienia powierzchni metalu na wybrany kolor.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Zegarmistrzostwo
Zespół (zarządzanie)
grupa dążąca do osiągnięcia wspólnego celu
Zespół – w zarządzaniu grupa osób mająca wspólny cel. W większości organizacji cel jest określony i powinien być dostrzegany przez wszystkich członków zespołu, a nie tylko przez lidera. W zespole powinien być dobry lider. Jest on warunkiem zmierzania zespołu w określonym kierunku. Aby zespół działał sprawnie wszyscy jego członkowie muszą mieć wolę współpracy, dobrze się komunikować i posiadać podział zadań. Ten powinien być staranny i przemyślany. Ponadto dobry zespół powinien charakteryzować się poprawnymi relacjami – w pozytywnej atmosferze, otwartości i bez większych konfliktów. Poprawne relacje w zespole wpływają również na wewnętrzną motywację jego członków.
Cechy wspomagające efektywność zespołu to:
wewnętrzna automotywacja poszczególnych członków zespołu – może ją również wykreować dobry lider, ale znacznie lepiej, gdy jest naturalna,
zaufanie do innych osób – jeśli go brak, duża część energii zespołu poświęcana jest na niepotrzebną kontrolę. Brak zaufania ogranicza też szczerość i otwartość,
wspólnie ustalone zasady postępowania – powinien być to kodeks wypracowany przez wszystkich członków zespołu, inaczej może zostać uznany za narzucony i będzie łamany. Najlepszy kodeks zawiera zarówno wspólne wartości, jak i procedury efektywnego postępowania
budowanie na różnicach – umiejętność doprowadzenia do sytuacji, gdy odmienne opinie nie powodują konfliktu. Ich konsekwencją jest twórcza dyskusja, która szybko kończy się znalezieniem wspólnego rozwiązania,
elastyczność i otwartość na zmiany,
ciągłe doskonalenie się.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Zesp%C3%B3%C5%82_(zarz%C4%85dzanie)
Zespół muzyczny
grupa osób wykonująca muzykę
Zespół muzyczny – grupa wykonawców muzycznych wspólnie wykonujących muzykę z wykorzystaniem głosów (zespół wokalny), instrumentów muzycznych (zespół instrumentalny) lub jednocześnie głosów i instrumentów (zespół wokalno-instrumentalny).
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Zesp%C3%B3%C5%82_muzyczny
Zespół projektowy
Zespół projektowy – jest to jednostka organizacyjna, powołana na zasadzie specjalizacji przedmiotowej, realizująca projekt pod bezpośrednim nadzorem menedżera projektu. Od pracowników w zespole projektowym zależy powodzenie przedsięwzięcia. Zespoły powołuje się do zrealizowania zadania projektowego, a po jego zakończeniu są rozwiązywane.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Zesp%C3%B3%C5%82_projektowy
Ziemia
trzecia planeta od Słońca
Ziemia (łac. Terra, Tellus; gr.: Γαῖα, trb.: Gaja) – trzecia, licząc od Słońca, oraz piąta pod względem wielkości planeta Układu Słonecznego. Pod względem średnicy, masy i gęstości jest to największa planeta skalista Układu Słonecznego. Ziemia jest zamieszkana przez miliony gatunków, w tym przez człowieka. Jest jedynym znanym miejscem we Wszechświecie, w którym występuje życie. Według danych zebranych metodą datowania izotopowego, planeta uformowała się ok. 4,54 ± 0,05 mld lat temu.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Ziemia
Zjawisko
obserwowalne zdarzenie
Zjawisko, fenomen (gr. phainomenon – obserwowany) – pojęcie filozoficzne oznaczające to, co dane jest w poznaniu zmysłowym, a więc obrazy, dźwięki, zapachy, smaki itd.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Zjawisko
Złotnictwo
rzemiosło artystyczne
Złotnictwo – rzemiosło artystyczne zajmujące się wytwarzaniem wyrobów ze złota, platyny, srebra, stopów, metali szlachetnych, kamieni szlachetnych oraz innych drogocennych materiałów. Termin jubilerstwo, dotyczący głównie czasów nowszych, obejmuje przede wszystkim wyrób klejnotów i ozdób ze złota, srebra i kamieni szlachetnych. W starożytności złotnictwo obejmowało głównie wytwarzanie luksusowych przedmiotów codziennego użytku (świeczniki, srebrne zastawy, szkatułki, wazony, figurki), różnego typu ozdób (diademy, naszyjniki, brosze, klamry, naramienniki, pierścienie), oraz przedmiotów służących kultowi religijnemu (złote lub srebrne relikwiarze, monstrancje, kielichy, puszki, pateny). Od XIII wieku w Europie Zachodniej, a od XIV wieku w Polsce działalność warsztatów złotniczych została ujęta w struktury cechowe, które w późniejszym czasie wprowadziły obowiązek oznaczania wyrobów znakiem złotniczym (puncą).
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Z%C5%82otnictwo
Zmysł
zdolność odbierania bodźców zewnętrznych
Zmysł – zdolność odbierania bodźców zewnętrznych. Reagowanie na konkretny rodzaj bodźców umożliwiają odpowiednie narządy zmysłów, w których najważniejszą rolę odgrywają odpowiednie receptory. Każdy z narządów jest częścią układu nerwowego. Informacje o pobudzeniu receptorów są przekazywane do odpowiednich analizatorów w korze mózgu (np. kora wzrokowa, kora ruchowa).
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Zmys%C5%82
Zmysł równowagi
Zmysł równowagi – umożliwia czucie położenia ciała w przestrzeni. Mieści się w błędniku błoniastym, w uchu wewnętrznym. Tworzą go dwa narządy otolitowe: woreczek i łagiewka oraz 3 kanały półkoliste.
Według teorii ewolucji zmysł równowagi (a także zmysł słuchu) wywodzi się z organu linii bocznej.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Zmys%C5%82_r%C3%B3wnowagi
Zmysł temperatury
Zmysł temperatury, czucie temperatury, termorecepcja – zmysł, przez który organizm odbiera temperaturę. U większych zwierząt termorecepcja przeważnie odbywa się przez skórę. Szczegóły tego jak funkcjonują receptory temperatury nadal są w trakcie badań. Ssaki mają co najmniej dwa typy termoreceptorów: te, które odpowiedzialne są za czucie gorąca (tj. temperatury powyżej stałej temperatury ciała) i te, które odpowiadają za czucie zimna (tj. temperatury poniżej stałej temperatury ciała).
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Zmys%C5%82_temperatury
Znak towarowy
rozpoznawalny symbol/projekt/wyrażenie identyfikujące produkt lub usługę
Znak towarowy (ang. trademark) – każde oznaczenie, które nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorcy od towarów innego przedsiębiorcy i jest możliwe do przedstawienia w rejestrze znaków towarowych w sposób pozwalający na ustalenie jednoznacznego i dokładnego przedmiotu udzielonej ochrony. Znakiem towarowym może być w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania, a także melodia lub inny sygnał dźwiękowy. Potocznie na znak towarowy mówi się „znak handlowy”, „znak firmowy”, „firmowa nazwa” lub „logo”.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Znak_towarowy
Zoologia
nauka o zwierzętach
Zoologia (gr. ζῷον zoon ‘zwierzę’, λόγος logos ‘nauka’) – nauka o zwierzętach, czyli wszystkich żywych organizmach zdolnych do przemieszczania i odżywiania się (z wyjątkiem mikroorganizmów), a także ich zachowaniach i budowie. Termin ten został użyty po raz pierwszy w 1659 roku przez Johanna Schrödera w swoim dziele ”Zoologia, czyli historia zwierząt przydatnych w badaniach natury i chirurgii” (ang. Zoologia: or The history of animals as they are useful in physick and chirurgery).
W skład zoologii wchodzą nauki zajmujące się poszczególnymi grupami zwierząt, m.in.: entomologia, ichtiologia, herpetologia (podzielona na reptiliologię i batrachologię), ornitologia i teriologia. Gałęziami zoologii są także nauki o zwierzętach poprzednich epok (paleozoologia i paleozoogeografia), o strukturze populacji zwierzęcych i ich wzajemnym oddziaływaniu na środowisko (ekologia) czy zachowaniu i psychice zwierząt (etologia, zoopsychologia) oraz nauki obejmujące systematykę wszystkich organizmów zwierzęcych, także nauki zajmujące się budową i funkcjami ciała zwierząt, np.: anatomia, fizjologia, morfologia, embriologia, cytologia.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Zoologia
Zootechnika
nauka o chowie zwierząt
Zootechnika – nauka o racjonalnym chowie i hodowli zwierząt oraz ich użytkowaniu.
W zakres zootechniki wchodzą takie dyscypliny jak: genetyka, doskonalenie zwierząt, rozród, żywienie, paszoznawstwo, zoohigiena, mechanizacja produkcji zwierzęcej, ekonomika produkcji zwierzęcej, organizacja produkcji zwierzęcej. Do zootechniki należy chów i hodowla zwierząt futerkowych oraz laboratoryjnych, rybactwo, pszczelarstwo, jedwabnictwo.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Zootechnika
Zrównoważony rozwój
Zrównoważony rozwój, trwały rozwój, trwały i zrównoważony rozwój, ekorozwój – doktryna ekonomii, zakładająca jakość życia na poziomie, na jaki pozwala obecny rozwój cywilizacyjny, w przeciwieństwie do „żelaznej reguły ekonomii” Malthusa. Ideę zrównoważonego rozwoju streszcza pierwsze zdanie raportu WCED z 1987 r. – Nasza wspólna przyszłość: „Na obecnym poziomie cywilizacyjnym możliwy jest rozwój zrównoważony, to jest taki rozwój, w którym potrzeby obecnego pokolenia mogą być zaspokojone bez umniejszania szans przyszłych pokoleń na ich zaspokojenie”.
Raport ów dostrzega, że cywilizacja osiągnęła poziom dobrobytu możliwy do utrzymania pod warunkiem odpowiedniego gospodarowania. Model takiej gospodarki zakłada odpowiednio i świadomie ukształtowane relacje pomiędzy wzrostem gospodarczym, dbałością o środowisko (nie tylko przyrodnicze, ale także sztuczne – wytworzone przez człowieka) oraz jakością życia (w tym zdrowiem człowieka). Doktryna zrównoważonego rozwoju dąży do sprawiedliwości społecznej poprzez m.in. ekonomiczną i środowiskową efektywność przedsięwzięć zapewnioną m.in. przez ścisły rachunek kosztów produkcji, rozciągający się również w bardzo złożony sposób na zasoby zewnętrzne (iiSBE). Szerokie zastosowanie w ekonomii zrównoważonego rozwoju ma teoria dobra publicznego.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Zr%C3%B3wnowa%C5%BCony_rozw%C3%B3j
Zrzeszenie
Zrzeszenie lub stowarzyszenie (niem. Gesellschaft) – w koncepcji Ferdinanda Tönniesa typ zbiorowości społecznej przeciwstawny wspólnocie.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Zrzeszenie
Związek zawodowy
organizacja społeczna
Związek zawodowy – masowa organizacja społeczna zrzeszająca ludzi pracy najemnej na zasadzie dobrowolności. Jej celem jest obrona interesów społeczno-ekonomicznych. Tworzona może być według kryteriów gałęzi produkcji, zawodu lub regionu, w którym operuje. Związki ponadto mogą rozwijać działalność samopomocową, edukacyjną czy kulturalną.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Zwi%C4%85zek_zawodowy
Zwierzęta
królestwo organizmów
Zwierzęta (łac. animalia; gr. zwierzę – ζώο, trb. zoo) – królestwo obejmujące wielokomórkowe organizmy cudzożywne o komórkach eukariotycznych, bez ściany komórkowej, w większości zdolne do aktywnego poruszania się. Są najbardziej zróżnicowanym gatunkowo królestwem organizmów. Największą grupę zwierząt stanowią bezkręgowce, a wśród nich owady. Drugą, obok bezkręgowców, grupą zwierząt są kręgowce. Wśród nich tradycyjnie wyróżnia się ryby, płazy, gady, ptaki i ssaki, do których należy również człowiek.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Zwierz%C4%99ta
Zwyczaj
powszechnie przyjęty, tradycyjny sposób postępowania w określonych okolicznościach
Zwyczaj – w języku popularnym określenie to funkcjonuje jako synonim słowa „obyczaj”, jednak w niektórych naukach (np. w socjologii) terminom tym nadaje się różne znaczenie.
Dla socjologa termin „zwyczaj” oznacza ustalony w zbiorowości sposób zachowania się (jest w skali zbiorowej odpowiednikiem indywidualnego nawyku), jego istnienie jest oparte na tradycji, ma charakter nieuświadomionego naśladownictwa tego, co robią inni członkowie. Zwyczaj różni się od mody o wiele większą trwałością, natomiast od obyczaju, tym że jego nieprzestrzeganie nie niesie dla członka grupy żadnych negatywnych konsekwencji. Przykładem obyczaju jest następujące zachowanie – mężczyźni będący katolikami zdejmują nakrycie głowy przed wejściem do kościoła. Niedostosowanie się do tego wymogu spowodowałoby negatywną reakcję ze strony grupy. Przykładem zwyczaju w tej samej społeczności jest natomiast przychodzenie do kościoła niektórych kobiet (szczególnie starszych) w odświętnych chustach, jednak niezałożenie chusty nie będzie postrzegane przez współwyznawców jako coś nagannego.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Zwyczaj
Wszystkie artykuły pl.m.wikipedia.org Wyświetl strony zaczynając od: Ź
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Specjalna:Wszystkie_strony?from=%C5%B9&to=&namespace=0
Źródło pierwotne
Źródło pierwotne (źródło wywołane) – każda publikacja, która zawiera oryginalny opis badań, obserwacji, spostrzeżeń, teorii, hipotez własnych autora.
Naukowe źródła pierwotne stanowią głównie oryginalne publikacje naukowe, które znalazły swoje miejsce w uznanych czasopismach naukowych, ale do źródeł tych można też zaliczyć prace dyplomowe, doktorskie, rozdziały w fachowych książkach, niektóre traktaty. W naukach historycznych za źródła pierwotne uważa się teksty oryginalnych dokumentów – listy znanych postaci historycznych, ich pamiętniki i autobiografie, relacje naocznych świadków zdarzeń, dokumenty urzędowe, teksty traktatów, ustaw itp.
Źródło pierwotne dostarcza bezpośrednich dowodów na temat zdarzenia, obiektu, osoby lub dzieła sztuki.
Źródła te są zapisem wydarzeń lub dowodów, ponieważ zostały po raz pierwszy opisane lub faktycznie wydarzyły się bez jakiejkolwiek interpretacji lub komentarza. Jest to informacja, która jest pokazywana po raz pierwszy lub oryginalne materiały, na których oparte są inne badania. Pierwotne źródła wyświetlają oryginalne myślenie, raportują nowe odkrycia lub udostępniają nowe informacje.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/%C5%B9r%C3%B3d%C5%82o_pierwotne
Wszystkie artykuły pl.m.wikipedia.org Wyświetl strony zaczynając od: Ż
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Specjalna:Wszystkie_strony?from=%C5%BB&to=&namespace=0
Żeński układ płciowy
Żeński układ płciowy służy do wytwarzania komórek płciowych żeńskich, a w przypadku zapłodnienia stwarza dogodne warunki do rozwoju i wzrastania płodu. Z uwagi na rozmieszczenie narządy płciowe żeńskie dzielimy na wewnętrzne i zewnętrzne.
Więcej na stronie Wikipedia.org:
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/%C5%BBe%C5%84ski_uk%C5%82ad_p%C5%82ciowy
Żłobek (edukacja)
Żłobek – zakład opiekuńczo-wychowawczy dla dzieci w wieku od 20 tygodni do około trzech lat, których rodzice lub opiekunowie pracują poza domem. Żłobek zapewnia dzieciom żywienie, zabiegi pielęgnacyjno-zdrowotne, opiekę wychowawczą oraz niekiedy zajęcia edukacyjne (m.in. języki obce, basen, rytmika).
Działalność żłobków w Polsce reguluje ustawa o opiece nad dziećmi do lat 3.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/%C5%BB%C5%82obek_(edukacja)
Żołnierz
osoba biorąca czynny udział w walkach zbrojnych; też: osoba pełniąca służbę wojskową
Żołnierz – osoba pełniąca służbę w siłach zbrojnych danego państwa i zobowiązana do obrony jego granic. Żołnierzem jest również osoba wykonująca zadania bojowe poza granicami własnego kraju, zarówno wówczas, gdy kraj ten jest agresorem, jak i w przypadku uczestniczenia sił zbrojnych danego kraju w misjach pokojowych lub siłach szybkiego reagowania w sytuacjach zmuszających społeczność międzynarodową do natychmiastowego zbrojnego współdziałania (operacje reagowania kryzysowego).
Żołnierz jest podstawową jednostką w wojsku, formacji zbrojnej powołanej przez organizm społeczno-polityczny dla obrony własnego terytorium przed najazdem, utrzymania (w szczególnych sytuacjach) w porządku w kraju lub dokonywania podbojów.
Umowy międzynarodowe określające prawo konfliktów zbrojnych uznają za żołnierzy także osoby inne niż służące w siłach zbrojnych (patrz niżej) o ile osoby spełniają ustalone zasady (pozostawanie pod dowództwem, noszenie z daleka widocznego znaku rozpoznawczego, jawne noszenie broni, przestrzeganie w swych działaniach praw i zwyczajów wojny).
W działaniach zbrojnych celem jest wyeliminowanie przeciwnika z walki, zabronione jest atakowanie wyłączonego z walki (jak jeniec czy ciężko ranny) czy odmowa brania jeńca (zwana niedawaniem pardonu).
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/%C5%BBo%C5%82nierz
Życie
sposób istnienia ciał białkowych, przeciwieństwo śmierci
Życie (gr. βίος, bios) w biologii ma dwie, związane ze sobą definicje:
- zespół procesów życiowych – swoistych, wysoko zorganizowanych funkcjonalnie (w cykle i sieci), przemian fizycznych i reakcji chemicznych, zachodzących w otwartych termodynamicznie, wyodrębnionych z otoczenia układach fizycznych (zawierających zawsze kwasy nukleinowe i białka, według stanu współczesnej wiedzy), zbudowanych morfologicznie (o hierarchicznej strukturze), składających się z jednej lub wielu komórek (organizmach, osobnikach) oraz swoistych zjawisk biologicznych, zachodzących z udziałem tych organizmów – istniejący na Ziemi, a być może też na innych planetach
- właściwość pewnych układów fizycznych (→ organizmów), w których zachodzą procesy życiowe.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/%C5%BBycie
Życzenie
porządnie, stan świadomości
Życzenie – stan świadomości, odczuwany gdy przyszły, potencjalny stan rzeczy postrzegamy jako bardziej korzystny (dla realizacji jakiegoś celu) niż stan obecny lub korzystne wydaje nam się przedłużenie stanu obecnego, jednocześnie wierząc lub będąc pewnym, że mamy wystarczający wpływ na przyszły stan rzeczy. Przy braku choć minimum wiary życzenie staje się nierealnym marzeniem.
Życzenie nie jest czystą potrzebą, ale skutkiem konfrontacji potrzeb z subiektywnym prawdopodobieństwem ich zaspokojenia w danej perspektywie czasowej, także bardzo odległej. Realizacja życzenia może powodować czasowe pogorszenie się stanu rzeczy, ale godzimy się na to, gdyż ten pogorszony stan bardziej przybliży nas do celu niż stan obecny. Przykładem jest życzenie ukończenia studiów, które pochłaniają część zarobków, czas i wysiłek, ale docelowo zwiększają szanse na uzyskanie lepiej płatnej pracy.
Przykładem przedłużenia stanu obecnego jest sytuacja pracownika o wysokiej pensji, który nie chce utracić stanowiska, nie wierząc w dalszy awans. W podobnej sytuacji jest złodziej, który nie chce się dać złapać na kradzieży, ale nie zamierza przestać kraść. Pozytywny stan obecny może zostać zdefiniowany również jako taki, który gwarantuje pewne minimum np. zarobków. Wówczas przedłużenie korzystnego stanu może oznaczać nawet pogorszenie się zarobków, które i tak będą wystarczająco wysokie, żeby dawać poczucie sukcesu.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/%C5%BByczenie
Żywienie człowieka
wiedza i dyscyplina naukowa zajmująca się żywieniem w stanie zdrowia i choroby
Żywienie człowieka – dostarczanie ludzkiemu organizmowi odpowiednich pokarmów zapewniających utrzymanie jego podstawowych procesów życiowych. Pokarmy te mogą być pobierane w stanie naturalnym lub w postaci różnorodnych potraw czy napojów. Racjonalne żywienie człowieka jest dostosowane do jego wieku, płci, zapotrzebowania energetycznego, rodzaju wykonywanej pracy, stanu zdrowotnego, klimatu w którym żyje oraz innych czynników.
Więcej na stronie Wikipedia.org:
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/%C5%BBywienie_cz%C5%82owieka
Żywność
Żywność, środek spożywczy – każda substancja lub produkt przetworzony, częściowo przetworzony lub nieprzetworzony, przeznaczony lub nadający się do spożycia przez ludzi, w tym napoje, guma do żucia oraz wszelkie substancje dodawane do żywności w sposób zamierzony podczas wytwarzania, przygotowania lub obróbki.