Wszystkie artykuły pl.m.wikipedia.org Wyświetl strony zaczynając od: F
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Specjalna:Wszystkie_strony?from=F&to=&namespace=0
Fabryka
Fabryka (łac. fabrica ‘warsztat rzemieślniczy’) – zakład przemysłowy, w którym produkcja odbywa się przy użyciu maszyn.
W ujęciu historycznym, przejście od wytwarzania produktów w manufakturach do ich produkcji w fabrykach oznaczało początek kapitalizmu.
W latach siedemdziesiątych XX wieku określenie „fabryka domów” używane było w odniesieniu do zakładów zajmujących się produkcją płyt i elementów przestrzennych potrzebnych do budowy prefabrykowanych, żelbetowych domów mieszkalnych w technologii „wielkiej płyty”.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Fabryka
Facility Management
Facility Management (FM) – praktyka koordynowania fizycznego miejsca pracy z ludźmi i pracą organizacji. Integruje zasady administrowania przedsiębiorstwem (ekonomia, organizacja, zarządzanie), architektury, nauk behawioralnych (socjologia, psychologia) oraz nauk inżynierskich.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Facility_Management
Facylitacja (organizacja)
Facylitacja – termin oznaczający wszechstronne wspieranie lub ułatwianie procesu organizacyjnego, polegające na rozwoju w różnych aspektach uczestników mniejszych lub większych zespołów ludzkich, zaangażowanych w wykonanie pewnego zadania ze zdefiniowanym celem lub celami do osiągnięcia. Może to być np. ukierunkowane na efektywne grupowe uczenie się poprzez rozwiązywanie różnych zadań i problemów. Celem takiego wsparcia jest pobudzenie aktywności i świadomego włączania się członków grupy w proces realizacji postawionego zadania w sposób holistyczny, czyli z całościowym zaangażowaniem się w działania grupy w aspekcie fizycznym, emocjonalnym oraz intelektualnym.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Facylitacja_(organizacja)
Facylitator
Facylitator – osoba, której zadaniem jest czynny udział w udrażnianiu procesu komunikacji między osobami bądź grupami, w celu osiągnięcia wspólnego rozwiązania, czyli facylitacją (ułatwianiem) procesów. Rolą facylitatora nie jest mediacja (wsparcie przy rozwiązywaniu konfliktów) między stronami, gdyż służy on wsparciem w zakresie m.in. doprecyzowania kodu językowego, demaskowania faktycznych (nie jedynie deklaratywnych) intencji stron interakcji, motywowania do pracy nad osiągnięciem celu, zapobiegania ewentualnym konfliktom.
Facylitator jako osoba niebędąca członkiem grupy umożliwia za pomocą właściwych podejść socjotechnicznych w zasadzie samodzielne uzyskanie optymalnych rozwiązań. Może zarządzać procesem innowacji biznesowej (organizacyjnej) i zapobiegać utknięciu zespołu w martwym punkcie za pomocą odpowiedniej instrumentacji poprzez zatwierdzanie niezbędnych wydatków czy wybór właściwych ścieżek postępowania. Pomaga to rozwiązać przejściowe trudności i umożliwia postęp procesu.
Przy określaniu skuteczności facylitatora wymienia się szereg jego cech i umiejętności:
posiadanie obszernej wiedzy biznesowej i z zakresu zarządzania, ale niekoniecznie ściśle związanej z obszarem biznesowym wspieranej (facylitowanej) grupy,
zorientowanie i gotowość na zmiany,
skłonność do podejmowania ryzyka,
umiejętność generowania pomysłów (jako umowny niezauważalny katalizator),
elastyczność i szybkość reagowania oraz działania,
podejście procesowe,
ekstrawertyczność,
zrównoważenie i odporność na stres.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Facylitator
Fake news
oszustwo lub celowo rozprzestrzeniana dezinformacja
Fake news – fałszywa wiadomość, często o charakterze sensacyjnym, publikowana w mediach z intencją wprowadzenia odbiorcy w błąd w celu osiągnięcia korzyści finansowych, politycznych lub prestiżowych. Fałszywe wiadomości mogą być elementem dezinformacji w ramach działań określanych jako środki aktywne w grupie „czarnej” technologii hybrydowych.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Fake_news
Fakt
Fakt – zaistniały stan rzeczy, a w rozumieniu potocznym wydarzenie, które miało miejsce w określonym miejscu i czasie. W tym sensie faktem nie może być zdarzenie, które nie miało jeszcze miejsca, można jednak mówić o przewidywaniu przyszłych faktów – czyli zdarzeń, które najprawdopodobniej wydarzą się. Zdarzenia te jednak stają się faktami dopiero wówczas, kiedy już wydarzą się.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Fakt
Fantazja (psychologia)
Fantazmat, fantazja (gr. phantasia – wyobraźnia) – pewien wyobrażony scenariusz, w którym w sposób jawny lub ukryty osoba spełnia swoje życzenia. Fantazja jest elementem rzeczywistości psychicznej. To co podmiot uważa za swoje rzeczywiste wspomnienie jest – z punktu widzenia psychoanalizy – jedynie jego fantazją i nie musiało się wydarzyć w rzeczywistości lub wydarzyło się inaczej niż jest to relacjonowane przez podmiot.
W najwęższym znaczeniu tego terminu, pod pojęciem fantazji rozumieć należy marzenie dzienne, scenariusz snuty przez podmiot w stanie świadomości, w którym prezentuje sobie pożądany lub niepożądany przebieg pewnych przyszłych lub przeszłych wydarzeń.
W szerszym znaczeniu fantazje to przekonania, wspomnienia przeszłych wydarzeń. W tym znaczeniu fantazja jest pochodną nieświadomości. Fantazje zatem mogą być świadome lub nieświadome. Fantazja pozostanie świadoma dopóty, dopóki jej związek z nieświadomością nie zostanie zauważony przez cenzurę. Nieświadome fantazje – zgodnie z koncepcją Zygmunta Freuda są przyczyną nerwicy.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Fantazja_(psychologia)
Fantazje erotyczne
Rodzaj nieczystości
Fantazje erotyczne – wyobrażenia o treści erotycznej. Mogą występować spontanicznie, podczas aktywności seksualnej albo pod wpływem obrazów, opowiadań lub zdjęć. Przyczyną fantazji erotycznych może być bujna wyobraźnia, niezrealizowane potrzeby, czy ukryte tendencje, które znajdują swój wyraz w treści fantazji erotycznych. Treść fantazji bywa zróżnicowana, od realistycznej do fantastycznej. Częściej występują u młodych mężczyzn. Stanowią istotny przedmiot w badaniu i leczeniu seksuologicznym (istotna jest zarówno ich treść, jak i częstotliwość). Fantazje erotyczne same w sobie stanowią bodziec seksualny i zwiększają stężenie testosteronu we krwi.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Fantazje_erotyczne
Farmaceuta
pracownik służby zdrowia prowadzący praktykę w farmacji
Farmaceuta – osoba udzielająca usług farmaceutycznych, która ukończyła studia w szkole wyższej na kierunku farmacja.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Farmaceuta
Farmacja
dziedzina wiedzy obejmująca wytwarzanie i stosowanie lekarstw
Farmacja, nauki farmaceutyczne – zespół nauk o lekach, a także nazwa kierunku studiów w szkołach wyższych.
Farmacja zajmuje się zarówno lekami syntetycznymi, lekami biologicznymi, jak i pochodzenia naturalnego, oraz składnikami kosmetyków oraz żywności. Farmacja wykładana jest na wydziałach farmaceutycznych wyższych uczelni medycznych w ramach studiów jednolitych magisterskich trwających w Polsce 5,5 roku.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Farmacja
Felczer
zawód pomocniczy uprawniający do świadczenia pomocy medycznej chorym
Felczer (z niem. Feldscher „chirurg polowy”, z szw. fältskär „chirurg polowy, wykonujący proste zabiegi”) – zawód uprawniający do świadczenia pomocy medycznej chorym. Kwalifikacje felczera są niższe niż kwalifikacje lekarza. Nie wymaga się od niego ukończenia wyższych studiów medycznych, a jedynie szkoły średniej (np. liceum felczerskiego) i zdobycia odpowiednich kwalifikacji na poziomie średnim. W Polsce od wielu lat nie kształci się nowych felczerów, jednakże osoby, które w przeszłości wykształciły się w tym zawodzie, mogą go dalej wykonywać. Ponadto felczerzy z innych krajów Unii Europejskiej mogą po uznaniu ich kwalifikacji przez odpowiednie organy pracować w Polsce w swoim zawodzie.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Felczer
Feromony
Feromony – substancje semiochemiczne należące do grupy infochemicznej. Przeważająca grupa feromonów to skomplikowane mieszaniny wielu różnych substancji chemicznych, często z jednym dominującym składnikiem, znacznie rzadziej są to pojedyncze związki chemiczne.
Naturalne feromony, produkowane przez zwierzęta i rośliny, wydzielane są na zewnątrz organizmu i służą do komunikacji (np. feromony agregacyjne), do przywabiania osobników płci przeciwnej (feromony płciowe) lub do zwalczania konkurencji ze strony zbyt licznej populacji własnego gatunku lub obcych (feromony antagonistyczne). Istnienie feromonów jest dobrze udowodnione w przypadku owadów i gryzoni, trwają badania nad wydzielinami korzeniowymi roślin.
Większość feromonów to substancje lotne, wywołujące reakcję skutecznie już przy minimalnym stężeniu, np. feromony płciowe ćmy pawicy samce wyczuwają nawet z odległości 3 km.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Feromony
Film
Utwór audiowizualny, składający się ze scen, które składają się z jednego lub więcej (do kilkudziesięciu) ujęć. Pierwotnie filmy wyświetlano w kinach, współcześnie również w telewizji i za pomocą innych urządzeń, takich jak magnetowidy, odtwarzacz DVD, blu-ray.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Film
Filmoznawstwo
dyscypliną humanistyczną, zajmującą się naukową refleksją nad filmem
Filmoznawstwo (również: wiedza o filmie lub filmologia) – dyscyplina humanistyczna, zajmująca się naukową refleksją nad filmem. Obejmuje trzy zasadnicze dziedziny: teorię filmu (z historią myśli filmowej), historię filmu oraz krytykę filmową. W kręgu zainteresowań filmoznawców znajduje się także wiele innych przenikających się dyscyplin, np. antropologia filmu, teoria nowych mediów i audiowizualności.
Dziedziny filmoznawstwa, jako nauki młodej (rozwój od początku XX wieku, na początku z koniecznością oddzielenia się od dziennikarstwa filmowego i luźnych refleksji na temat kina), wciąż się zmieniają: przybywają nowe (często w związku z wykorzystaniem języków innych nauk, jak choćby kognitywizmu lub hermeneutyki), kończy się zainteresowanie starymi (np. poetyka historyczna filmu, gramatyka filmu). Współcześnie mamy do czynienia z tendencją do łączenia (lub przynajmniej współpracy) różnych dziedzin w obrębie filmoznawstwa (np. teoria filmu i teoria nowych mediów).
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Filmoznawstwo
Filologia
nauka humanistyczna, badająca język i literaturę kręgu cywilizacyjnego lub narodu
Filologia – nauka humanistyczna badająca literaturę kręgu cywilizacyjnego lub narodu. Głównym przedmiotem jej badań jest tekst z perspektywy języka, właściwości literackich i treści kulturalno-historycznej, a celem – jego komentarz i interpretacja. W węższym rozumieniu: dyscyplina językoznawcza zajmująca się badaniem przejawów i systemów językowych przy użyciu osiągnięć i metod literaturoznawstwa, historii, filozofii, etnografii i archeologii.
Powszechnie poszczególne filologie określane są nazwami skrótowymi, zarówno w odniesieniu do dziedziny nauki, jak i kierunku studiów, np. polonistyka – filologia polska, anglistyka – filologia angielska, romanistyka – filologia romańska, germanistyka – filologia niemiecka, iberystyka – filologia iberyjska itd.
Cele nauk filologicznych były różnie określane w różnych okresach rozwoju tej dyscypliny, i tak np. niemiecki romanista z przełomu XIX i XX wieku określa filologię jako „każdą naukę, której celem i zadaniem jest poznanie duchowych właściwości danego narodu […], o ile znalazły one lub ciągle jeszcze znajdują swój wyraz w języku i literaturze”. Bezpośrednio z filologii wywodzą się dwie dyscypliny naukowe: językoznawstwo i literaturoznawstwo.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Filologia
Filozofia
rozważania na temat podstawowych problemów i idei – Filozofia (stgr.φιλοσοφία od: stgr.φίλος – „miły, ukochany” i stgr.σοφία – „mądrość”, tłumaczone jako „umiłowanie mądrości”) – systematyczne i krytyczne rozważania na temat podstawowych problemów i idei, dążące do poznania ich istoty, a także do całościowego zrozumienia świata.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Filozofia
Filozofia przyrody
Filozofia przyrody – dział filozofii zajmujący się refleksją nad naturą, wiedzą na jej temat oraz stosunkiem do niej człowieka.
Pojęcie przyrody (φύσις), pojawiło się w starożytności. Oznaczało ono wówczas między innymi I. 1. Naturę 2. Początek, pochodzenie, urodzenie, adopcję 3. Budowę fizyczną, naturalny kształt, formę przybraną w wyniku rozwoju (własność przyrodzona) 4. Postawę zewnętrzną, wygląd, wzrost. 5. Usposobienie, charakter, (dot. umysłu.), siłę ducha; o zwierzętach, instynkt, popęd. II. 1. Przyrodę, która dzięki swej sile daje początek; naturę jako uosobienie. III. 1. Twór, istotę (stworzenia, ród ludzki, istoty żyjące w morzu). 2. Rodzaj, rasę, gatunek (rośliny, zwierzęta). IV. 1. Płeć. V. Byt samodzielny, potrafiący samemu działać.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Filozofia_przyrody
Filozofia sztucznej inteligencji
Filozofia sztucznej inteligencji – gałąź filozofii, w której przedmiotem dyskusji są problemy dotyczące „myślących maszyn”, takie jak:
Czy maszyna może zachowywać się inteligentnie w sposób nieodróżnialny od zachowania człowieka i czy to implikuje, że taka maszyna rzeczywiście posiada umysł i świadomość?
Jak wyglądałyby etyczne konsekwencje stworzenia takich maszyn?
Czy procesy myślowe mogą zostać opisane w kategoriach modeli informatycznych?
Te pytania są przedmiotem zainteresowania badaczy sztucznej inteligencji, filozofów, psychologów poznawczych, specjalistów w dziedzinie kognitywistyki i lingwistyki.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Filozofia_sztucznej_inteligencji
Filozofia umysłu
Filozofia umysłu – dziedzina filozofii zajmująca się badaniami umysłu, zjawisk mentalnych, funkcji mentalnych, własności mentalnych, świadomości oraz ich relacji wobec ciała, a zwłaszcza względem mózgu. Problem umysł-ciało jest powszechnie uważany za kluczowy w filozofii umysłu, jednakże należy pamiętać, że na jej gruncie rozważa się także kwestie częściowo lub całkowicie niezależne od relacji umysł-ciało. Przykładem tego są pytania o własności konkretnych zjawisk mentalnych, np. pamięci, doświadczenia wzrokowego, uczenia się, myślenia matematycznego, emocji.
Więcej na stronie Wikipedia.org:
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Filozofia_umys%C5%82u
Finanse
Finanse – stosunki ekonomiczne polegające na gromadzeniu, podziale i wydatkowaniu zasobów pieniężnych.
W nauce o finansach termin ten definiuje się jako ogół zjawisk pieniężnych będących wynikiem działalności gospodarczej i społecznej prowadzonej przez ludzi. Ponieważ jednak nie wszystkie zjawiska pieniężne można włączyć do pojęcia finansów, a chodzi o pieniądz jako miernik kategorii realnych, to pojęcie finansów obejmuje tylko te zjawiska pieniężne, które są związane z kreacją i ruchem realnie istniejących zasobów pieniężnych lub z zaciąganiem zobowiązań do uruchomienia zasobów pieniężnych w przyszłości.
Teorie finansów stanowią wydzieloną część teorii pieniądza i ich zadanie polega na wyjaśnianiu funkcji pieniądza (stabilizacyjnej, alokacyjnej i redystrybucyjnej) w całym mechanizmie procesów gospodarczych oraz na wyjaśnieniu konstrukcji i funkcjonowania wszystkich kategorii finansowych (np. kredytu, budżetu, podatku, deficytu budżetowego).
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Finanse
Finanse publiczne
zasoby pieniężne państwa
Finanse publiczne obejmują zasoby pieniężne państwa, czyli procesy gromadzenia i podziału środków publicznych znajdujących się w dyspozycji władz publicznych, a przede wszystkim budżetu państwa, a także fundusze gromadzone i rozdysponowane przez państwo poza budżetem, czyli tzw. parabudżetowe, budżety samorządu terytorialnego oraz budżety ubezpieczeń społecznych.
Środki te pochodzą głównie z danin publicznych, majątku publicznego oraz z przychodów zwrotnych, czyli kredytów, pożyczek i emisji papierów wartościowych. Przedmiotem finansów publicznych są zjawiska, procesy i instytucje publiczne oraz prawne związane z powstawaniem i rozdysponowaniem pieniężnych środków publicznych zapewniających funkcjonowanie sektora publicznego. Podmiotami finansów publicznych są przede wszystkim parlament, rząd i jego organy centralne oraz jednostki samorządu terytorialnego. Ze środków publicznych realizowane są cele i zadania publiczne. Finanse publiczne dzielą się na finanse państwa, finanse jednostek samorządu terytorialnego oraz finanse systemu ubezpieczeń społecznych.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Finanse_publiczne
Firma
Firma – nazwa, pod którą przedsiębiorca prowadzi działalność gospodarczą lub zawodową. Nie jest ona składnikiem przedsiębiorstwa. Prawo do firmy jest prawem podmiotowym przysługującym każdemu przedsiębiorcy.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Firma
Fitness
Fitness – rodzaj gimnastyki rekreacyjnej.
Początki fitnessu łączyć należy z wynalezieniem i rozpowszechnieniem podstawowej formy gimnastyki rekreacyjnej jaką był aerobik. Kolebką aerobiku są Stany Zjednoczone. Za wynalazcę tej formy ćwiczeń uznawany jest dr Kenneth Cooper, który w latach 70. był lekarzem w Narodowej Agencji Aeronautyki USA (NASA). Opracowywał on programy kondycyjne dla amerykańskich kosmonautów. Przeprowadził liczne badania na wielu tysiącach osób, które pozwoliły mu na stworzenie założeń aerobiku. Cechą charakterystyczną ćwiczeń „aerobowych” (czyli tlenowych) było to, że układ krążenia i oddychania ćwiczącego pracował w ten sposób, aby organizm mógł w trakcie ćwiczeń pobierać dostatecznie dużo tlenu i unikać okresów niedotlenienia.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Fitness
Fizjologia
nauka o działaniu organizmów
Fizjologia (gr. φυσιολογία, od φύσις „natura”, λόγος „nauka”) – nauka o mechanizmach rządzących przebiegiem czynności życiowych organizmów.
Można ją podzielić w zależności od badanego poziomu organizacji żywej materii na:
cytofizjologię
histofizjologię
działy badające funkcjonowanie narządów i ich układów np.: neurofizjologia
działy badające funkcjonowanie całego organizmu.
W zależności od opisywanego taksonu można wyróżnić takie działy jak:
Fizjologia roślin
Fizjologia grzybów
Fizjologia zwierząt
Fizjologia człowieka
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Fizjologia
Fizjologia człowieka
Fizjologia człowieka – nauka zajmująca się procesami życiowymi organizmu ludzkiego (czynnościami i funkcjami jego komórek, tkanek i narządów oraz prawami, które tymi funkcjami rządzą).
Podstawowym pojęciem fizjologii jest homeostaza – równowaga fizykochemiczna w organizmie umożliwiająca jego funkcjonowanie. Wszystkie komórki i narządy współdziałają w celu jej utrzymania.
W swych badaniach opiera się na fizyce, chemii, biologii, a także współpracuje z cytologią, anatomią, biofizyką, biochemią, elektroniką i wieloma innymi. Poszczególne działy fizjologii są również podstawą nauk klinicznych. Na przykład na fizjologii układu dokrewnego opiera się endokrynologia, a na fizjologii układu krążenia – kardiologia. Fizjologia zwierząt i człowieka stanowi łącznik pomiędzy biologią i medycyną.
Wyróżniamy fizjologię: ogólną, porównawczą, zwierząt, roślin, człowieka i patologiczną (patofizjologię).
W zakres fizjologii wchodzi nie tylko wiedza o prawidłowym funkcjonowaniu organizmu, ale też o sposobach przywracania właściwego działania gdy zostanie ono zaburzone. Stan zakłócenia tego prawidłowego działania nazywa się patologią.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Fizjologia_cz%C5%82owieka
Fizjoterapeuta
specjalizacja podstawowej opieki zdrowotnej w zachodniej medycynie
Fizjoterapeuta – samodzielny zawód medyczny, absolwent 4-letnich podyplomowych studiów specjalizacyjnych (specjalista fizjoterapii), studiów magisterskich lub licencjackich o kierunku rehabilitacja ruchowa lub fizjoterapia (różnice w kompetencjach). Część fizjoterapeutów posiada również dodatkowo stopnie naukowe (doktor, doktor habilitowany) lub tytuł naukowy (profesor).
Fizjoterapeuci są w Polsce trzecim co do liczebności zawodem medycznym (ponad 64 tys. osób z aktywnymi uprawnieniami zawodowymi wg rejestru Krajowej Izby Fizjoterapii) po lekarzach i pielęgniarkach. Ich rola staje się szczególnie istotna wobec rozpowszechnienia schorzeń o podłożu neurologicznym (udary, uszkodzenia rdzenia kręgowego, uszkodzenia czaszkowo-mózgowe, a u dzieci: MPD i zaburzenie neurorozwojowe), kardiologicznych oraz starzeniem się społeczeństwa (fizjoterapia geriatryczna).
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Fizjoterapeuta
Fizjoterapia
Fizjoterapia (ang. physical therapy, physiotherapy, PT) – usługi świadczone przez fizjoterapeutów osobom i populacjom w celu rozwijania, utrzymywania i przywracania ich maksymalnej sprawności oraz poprawy funkcjonowania przez całe życie. Usługi te są świadczone w sytuacjach, w których ruch i funkcja są zagrożone przez proces starzenia się, urazy, ból, choroby, zaburzenia, warunki lub czynniki środowiskowe, i przy zrozumieniu, że funkcjonalny ruch ma zasadnicze znaczenie dla zdrowia.
Fizjoterapia obejmuje interakcje między fizjoterapeutą, pacjentami/klientami, innymi pracownikami ochrony zdrowia, rodzinami, opiekunami i społecznościami w procesie, w którym potencjał ruchowy jest badany/oceniany, a cele są ustalane przy użyciu wiedzy i umiejętności unikalnych dla fizjoterapeutów.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Fizjoterapia
Fizyka
nauka przyrodnicza
Fizyka (z stgr. φύσις, physis – „natura”) – nauka przyrodnicza, zajmująca się badaniem najbardziej fundamentalnych i uniwersalnych właściwości oraz przemian materii i energii, a także oddziaływań między nimi. Do opisu zjawisk fizycznych fizycy używają wielkości fizycznych, wyrażonych za pomocą pojęć matematycznych, takich jak liczba, wektor i tensor. Tworząc hipotezy i teorie fizyki, budują relacje pomiędzy wielkościami fizycznymi.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Fizyka
Fizyka jądrowa
Dział fizyki
Fizyka jądrowa – dział fizyki zajmujący się badaniem budowy i przemian jądra atomowego. Zajmuje się badaniami doświadczalnymi, teoretycznymi oraz zastosowaniem techniki jądrowej.
Najbardziej powszechnie znane zastosowania fizyki jądrowej to energetyka i broń jądrowa, jednak w wyniku prowadzonych badań powstały inne zastosowania tej dziedziny. Przykłady: medycyna – obrazowanie rezonansu magnetycznego, inżynieria materiałowa – implantowanie jonowe czy archeologia – datowanie na podstawie zawartości atomów radioaktywnych izotopów węgla.
Z fizyki jądrowej wyodrębniła się osobna dziedzina – fizyka cząstek elementarnych.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Fizyka_j%C4%85drowa
Flipper
Flipper (nazywany też pinballem lub bilardem elektrycznym) – automat do gry, w którym gracz za pomocą ruchomych łapek (z ang. flipper) odbija kulkę poruszającą się po nachylonej w jego kierunku planszy. Na samej planszy umieszczone są elementy, za których trafianie gracz zdobywa punkty. Gra kończy się, gdy kulka wpadnie określoną liczbę razy do otworu na dole planszy. Pierwszym flipperem był Triple Action, wyprodukowany w 1948 roku przez Steve’a Kordeka.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Flipper
Flirt
Flirt – zachowanie społeczne polegające zazwyczaj na prowadzeniu zalotnych rozmów i czynieniu kokieteryjnych gestów.
Na flirt składają się specyficzne gesty, język, mowa ciała i pozy, niektóre z nich stanowią również część gry wstępnej. Pośród nich w zachodnich społeczeństwach znajdują się:
- kontakt wzrokowy
- okazjonalny dotyk
- sygnały takie jak dotykanie swych włosów
- skubanie płatków uszu
- przekazywanie i odbieranie liścików, wierszy, wybranych utworów muzycznych lub ich słów
- droczenie się (tj. przyjacielskie drażnienie drugiej osoby)
- mruczenie
- mruganie oczyma
Słowo flirt pochodzi od starofrancuskiego conter fleurette, co znaczy „(próbować) kusić” przez upuszczanie płatków kwiatów. Ale „conter fleurette” pojawia w języku francuskim dopiero w XVII wieku, a słowo flirt w j. angielskim jest już w XVI wieku.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Flirt
Fotografia
technika utrwalania obrazu
Fotografia (gr. φως, phōs, D. phōtós – światło; gráphō – piszę, graphein – rysować, pisać; rysowanie za pomocą światła) – zbiór wielu różnych technik, których celem jest zarejestrowanie trwałego, pojedynczego obrazu za pomocą światła. Potoczne znaczenie zakłada wykorzystanie układu optycznego, choć nie jest to konieczne np. przy rayografii.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Fotografia
Fotografika
Fotografika – termin utworzony przez Jana Bułhaka w latach 20. XX wieku w celu odróżnienia fotografów-artystów (czyli fotografików) od rzemieślników. Powstał przez połączenie słów fotografia i grafika; funkcjonuje wyłącznie w języku polskim.
Po raz pierwszy nowego słowa Bułhak użył w 1927 roku w referacie pt. Emancypacja fotografii artystycznej w Polsce. Powiedział wówczas: Przyszedł czas, by i w fotografii polskiej nastąpiło pojęciowe rozróżnienie rzemieślnika i artysty. Nie dlatego, by pomniejszać czy dyskwalifikować rzetelną i fachową pracę rzemieślnika. Po to, ażeby ustalić gatunkową i hierarchiczną odmienność artysty-fotografa i rehabilitować jego sztukę, zagubioną dotąd, jak ziarnko piasku, w morzu rękodzielnictwa zarobkowego lub snobistycznych zabawek.
Obecnie terminu tego używa Związek Polskich Artystów Fotografików w swojej nazwie, a także Fotoklub Rzeczypospolitej Polskiej Stowarzyszenie Twórców, używając go zamiennie z określeniem artysta fotograf, na określenie kogo zrzesza. Termin budzi od wielu lat kontrowersje, ze względu na brak wyraźnych kryteriów wskazujących, kogo można uznać za fotografów-artystów. Postulowane są też oddzielenia pojęcia fotografik w znaczeniu piktorialisty i stosowanie jedynie pojęcia fotograf jako określenia współczesnego.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Fotografika
Fryzura
pukiel włosów
Fryzura – charakterystyczny sposób uczesania włosów, zwykle zgodny z wymogami panującej mody. Uchodzi za ważny element autoprezentacji.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Fryzura
Funkcje wykonawcze
Funkcje wykonawcze (zbiorczo określane jako funkcje wykonawcza oraz kontrola poznawcza) to zestaw procesów poznawczych, które są niezbędne do poznawczej kontroli zachowania: wybieranie i skuteczne monitorowanie zachowań, które ułatwiają osiągnięcie wybranych celów. Funkcje wykonawcze obejmują podstawowe procesy poznawcze, takie jak kontrola uwagi, hamowanie poznawcze, kontrola hamowania, pamięć robocza i elastyczność poznawcza. Funkcje wykonawcze wyższego rzędu wymagają jednoczesnego wykorzystania wielu podstawowych funkcji wykonawczych i obejmują planowanie i „płynną” inteligencję (umiejętności takie jak rozumowanie i rozwiązywanie problemów)
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Funkcje_wykonawcze
Funkcjonalne obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego
Funkcjonalne obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego, zwyczajowo funkcjonalny rezonans magnetyczny, w skrócie fMRI (od ang. functional magnetic resonance imaging) – wyspecjalizowana odmiana obrazowania metodą rezonansu magnetycznego, za pomocą której mierzony jest wzrost przepływu krwi i utlenowania aktywnej okolicy mózgu. W metodzie tej wykorzystywany jest fakt, iż podczas aktywności komórek nerwowych zwiększa się ich zapotrzebowanie na tlen i nasila się produkcja dwutlenku węgla. Wzrost aktywności danego rejonu mierzy się przy pomocy odpowiedzi BOLD (ang. blood-oxygenation-level-dependent), która określa zależność intensywności sygnału rezonansu magnetycznego od poziomu natlenienia krwi.
W badaniach fMRI wykorzystuje się tę samą technikę, co w przypadku MRI, czyli silne, choć nieszkodliwe pole magnetyczne i fale radiowe. Zamiast tworzenia obrazów tkanek i organów, jak w badaniu MRI, fMRI skupia się na rejestracji zmian w utlenowaniu krwi w aktywowanych obszarach mózgu, które zwiększa się w okresie wzmożonej aktywności neurologicznej. Na podstawie zaobserwowanych zmian, lekarz otrzymuje informacje o tym, jak działa mózg pacjenta, przy pomocy czego może dokładnie zlokalizować rejony odpowiedzialne za konkretne procesy mózgowe, zaplanować operację, radioterapię, czy też diagnozować patologie w działaniu centralnego układu nerwowego, takie jak uszkodzenia spowodowane urazami, udarami czy chorobami takimi jak stwardnienie rozsiane czy choroba Alzheimera. Przed badaniem pacjent nie otrzymuje środka cieniującego, ani nie jest narażony na działanie promieniowania jonizującego, dzięki czemu fMRI jest bezpieczny dla pacjenta i nie niesie za sobą skutków ubocznych.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Funkcjonalne_obrazowanie_metod%C4%85_rezonansu_magnetycznego
Funkcjonariusz publiczny
osoba zatrudniona w instytucji rządowej
Funkcjonariusz publiczny – podmiot, który z uwagi na szczególną pozycję zawodową lub posiadane kompetencje związane ze sprawowaniem władzy publicznej korzysta na gruncie polskiego prawa karnego ze szczególnej ochrony prawnej, ale jednocześnie podlega szczególnej odpowiedzialności karnej.